دشمن دشمن من دوست من است. میتوان در فضای بوجود آمده از جنگ گرم و یا سرد دشمنان دشمن خود رشد کرد درصورتی که دشمن دشمن ایدئولوژیک نباشد. ایالات متحده زمانی از القاعده استفاده ابزاری کرد و امروز از مارکسیست-لنینیستهای پی وای دی (کردهای سوریه) پشتیبانی می کند و هر دو گروه هر چه دارند در این فضای دشمن دشمن من دوست من است کسب کرده اند. اما در دراز مدت کردها و بلوچهای سکولار قادر نخواهند بود از دشمنی عربستان سعودی با ایران سود چندانی ببرند. وهابیون حجاز از امثال حزب دموکرات و یا آقای حسین بر برای تعمیق نفوذ وهابیون کرد و چیش العدل در میان کردها و بلوچها استفاده خواهند کرد. احزاب کردی قادر نخواهند بود سلفی های درون جامعه خود را که در سالهای اخیر بکمک شیوخ عرب قدرتمند شده اند کنترل کنند. جبهه بندی نهائی بین کردها و حکومت ایران نخواهد بود بلکه شاهد تقابل سنی های سلفی با حکومت شیعه خواهیم بود.
مجاهدین تنها گروه شیعه هستند که حجازیها برای قلقلک آخوندها حاضر به کمک شده اند. وهابیون میدانند که فرقه رجوی هرگز قدرت را در ایران در دست نخواهد گرفت و گروه فشاری بیش نیست. استفاده تاکتیکی از مجاهدین به سنتی سی و چند ساله در دنیا تبدیل شده است. کشورهای اروپائی ,به محض مواجهه با مشکلی در امتیاز گیری از اخوندها بر می خورند یاد مجاهدین می افتند و بعد از رفع مشکل دوباره رجویون را بایگانی می کنند. ما در بریطانیا بارها شاهد بوده ایم که درزمان تنش با آخوندها, خانم رجوی را با سلام و صلوات به پارلمان دعوت می کنند و بعد از آنکه خرشان از پل گذشت حتی جواب نامه سران مجاهدین را هم نمی دهند.
حکام عربستان سعودی بدلیل فرورفتن تا خرخره در باطلاق دین, قادر به رویت سونامی سکولاریزم در منطقه ما نیستند.