شاید برخی نمونه و مثالها کمی

انتخاب خود « مردمان مختلف ایران به عنوان وسیله ی رسیدن به آزادی خود آنها، که هدف است، مطابقت دارد.
یعنی به جای صدام باید « خود مردم کشور» انتخاب میشد. که با هدف آزادی مناسبت دارد.

- حیات یک خلق یا ملت باید حفظ شود. چه این خلق دشمن باشد چه دوست. حتی حیات یک انسان هم باید حفظ شود. با جانشینی صلح به جای جنگ. و لغو اعدام یا کشتن.
هدف اینجا حفظ حیات است و حل باقی مسایل از راههای دیگر.
نمونه، در جنگ کردها با داعش، حیات مردم کرد توسط داعش از طریق قتل عام، همانطور که در مورد ایزدیها عمل کردند، در معرض نابودی قرار داشت. و اگر آمریکا کمک نمیکرد « قتل عام کردها» پیاده شده بود. چون هدف حفظ حیات است- حتی حفظ حیات دشمن- نمی توان از داعش به عنوان وسیله برای حل اختلاف خود با کردها، یا نابودی حیات مردم کرد، حمایت کرد.

یعنی اختلاف ما بجای خود باقی ست، اما باید حیات یک مردم حفظ شود.
کشتن هویدا غلط بود - حیات او باید حفظ میشد- اختلاف باید با دادگاه عادلانه حل میشد.
اختلاف ما با « توسعه طلبی بخشی از کرد ها» نمیتواند با حمایت از « کشتار مردم کرد» توسط داعش، یا ترکیه، یا ارتش ایران و جاهای دیگر حل شود. حل اختلاف ما « توسط خود دو خلق» میتواند تحقق یابد. اینجا وسیله و هدف با هم مطابقت دارند.
در مورد اختلافات دیگر- با دیگران-نیز قضیه چنین است.

باید وسیله با هدف مناسب باشد. باید کیفیت وسیله با هدف نیز مناسب باشد.
سازمان مجاهدین با کیفیت « مذهبی-استبدادی-دیکتاتوری-تاریخچه ی منفی» نمیتواند توسط مردم ایران « آزادی» به ارمغان آورد.
فاقد چنین کیفیت است. حکومت خامنه ای هم این کیفیت را ندارد. و نمونه های دیگر.