این شعر از حافظ را هم تقدیم

این شعر از حافظ را هم تقدیم میکنم به همه کسانی که مانند من فارسی زبان مادری شان هست یا این زبان زیبا را اموخته اند

ساقی حدیث سرو و گل و لاله می‌رود .......... ........وین بحث با ثلاثه غساله می‌رود
می ده که نوعروس چمن حد حُسن یافت......... ..کار این زمان ز صنعت دلاله می‌رود
شکرشکن شوند همه طوطیان هند ............... ....زین قند پارسی که به بنگاله می‌رود
طی مکان ببین و زمان در سُلوک شعر ........ کاین طفل، یک شبه، ره یک ساله می‌رود
آن چشم جادوانه عابدفریب بین................ .....کش کاروان سحر ز دنباله می‌رود
از ره مرو به عشوه دنیا که این عجوز .............. مَکاره می‌نشیند و مُحتاله می‌رود
باد بهار می‌وزد از گلستان شاه ..................... و از ژاله باده در قدح لاله می‌رود