جناب بامسی
آنا و بابا و باجی و قارداش و تمام اسامی خانواده که در ترکی آذری و استانبولی رایج است از فارسی گرفته شده:
آنا ( نه نه )- بابا – آبا –آبی ( برادر بزرگ) – آبی چه ( آبجی یا باجی= خواهر بزرگ) دایی – دایی چه ( تیزه= خاله)
شاهنامه فردوسی و رودکی و ابوریحان و خوارزمی و ابن سینا و بسیار دانشمندان دیگر که به زبان فارسی کتاب نوشتند همه در زمان سامانیان بودند. این جناب محمود ترک غزنوی ( منسوب به شهر غزنه در شرق افغانستان فعلی که هنوز به اشغال افغانها درنیامده بود!) غلام بچه ای بود در دستگاه سامانیان. این سامانیان پایتختشان در بخارا بود که الان در اشغال مغولان ازبک ترکزبان است و قلمروشان از ری ( نزدیک تهران فعلی) شروع می شد تا ختن و کاشغر و شمال هند، از خوارزم در شمال ترکمنستان و ازبکستان فعلی تا سیستان و مکران در ساحل دریای فارس . یعنی حداقل نیمی از ایران فعلی در زمانی که محمود طفلی
ترکها در شکل گیری شیعه و سنی هم نقشی نداشتند فقط از اختلافهای شیعه و سنی و حتی اسلام و مسیحیت برای کشورکشایی و جهاد و غارت و کنیز و غلام گرفتن استفاده کردند. امامان مذاهب سنی و کتابهای اصلی آنها را ایرانیان نوشته اند در حالیکه شیعه را عربهای لبنانی به ایران آوردند و قزلباشان با سواستفاده از آن سنیهای غرب ایران و آذربایجان را غارت می کردند بیش از همه هم در آذربایجان. همانطور که عثمانیها به اسم جهاد مسیحیان آسیای صغیر و اروپا را غارت می کردند.
حتی رهبر فرقه بکتاشی یعنی مذهب اولیه قزلباشان در آسیای صغیر یک نیشابوری مهاجرت کرده به آسیای صغیر بود بنام حاجی بکتاش که مقبره اش الان در ترکیه است.