بعضی قواعد زبان تورکی :
زبان ترکی دارای مفرد و جمع ولی فاقد تثنیه است.(یعنی واژه + واژه نداره تنها واژه + پسوند)
بن فعل به تنهایی دارای ارزش امر مفرد است(بن فعل مجزا ندارد و همه فعل ها از مصدر امر ساخته میشوند )
صفت و قید از یکدیگر متمایز نیستند(یعنی فرقی میان صفت و قید نیست و در اصل به وجود نیامده هیچکدامشان)
فعل برای بیان مفاهیم گوناگونی مانند ضرورت، امکان و شرط و ... پسوندهای متعدد میگیرد.(فعل + واژه ندارد)
حرف تعریف در تورکی وجود ندارد.
در صرف اسماء، پسوندهای ملکی به کار میرود(همان 40 تا که 20 تا برای فعل و 20 تا برای واژه سازی)
بعد از اعداد علامات جمع به کار نمیرود.(واژه ای مثل صدها و دهها و هزارها نمیتواند بسازد)
در بسیاری از زبانهای ترکی برای حرکت منفی، علامت مخصوصی وجود دارد(در اصل وجود ندارد همان مه(نه) فارسی است مثل "نکن نه""ببر نه""بشکن نه")
ریشه تمام فعل ها فعل امری است پس به هیچ عنوان وجه واقعی غیر امری اصلا وجود ندارد