حقیقت این است که با شکست نظام شوروی گروهی از چپها دچار بحران هویت شدند .دشمن واقعی اندیشه باطل بود و زبان مقصر نیست.این افراد توان نقد گذشته خود را ندارند و دشمنی خیالی در ذهن خود پدید اورده اند.پرسیدنی است که از سال ۳۲ تا ۵۷ چرا علیه ستم ملی سکوت بود؟