نا اندیشندگی نمی تواند اندیشه
ناشناس
نا اندیشندگی نمی تواند اندیشه انحصار طلبی را نقد کند چون اصولا درک صحیحی از دموکراسی ندارد و بدلیل شابلون های فکری خود دموکراسی را از نوع عاریاوی شیعوی قبول می کند.این نا اندیشندگی تعریف درستی از مردم و جامعه هم ندارد و نمی داند که انحصار لطب نمی تواند تمام کمال انحصار طلبی را نقد کرده و به چالش بکشد.و اینکه دموکراسیی که مخصوص اینده یک فلات باشد بدون ارتباط با دموکراسی اینده جغرافیا های دیگر محکوم به شکست عست.