چند بار مقاله را با دقت خاندم

چند بار مقاله را با دقت خاندم.شاید بهترین پاسخ به گرفتاری فکری نویسنده که هنوز سوسیالیسم را راه نجات برتر بشر میشناسد این شعر پارسی باشد .
برو قوی شو اگر سعادت جهان طلبی که در نظام طبیعت ضعیف پایمال است .

در این شعر یک دنیا معنی از تاریخ وسرشت بشر و نقش آدم در طبیعت و اجتماع فلسفه وجودی انسان وجود دارد که شاعر این همه مطلب را در یک شعر ساده جاویدان کرده است .شاید آنچه نویسنده به آن توجه ندارد گستاخی کنجکاوی ورقابت در درون انسان است که استالین و لنین ومارکس نتوانستند این غریزه را در انسان از بین ببرند.