ایران آن جایی است که مدعیان

ایران آن جایی است که مدعیان هویت طلبی ،برای تجزیه آنجا، از بیگانگان عرب و یهود و فرنگ پول نگیرند.
ایران آنجایی است که مدعیان زبان و آزادی فرهنگی، مدام اپوزیسیون را تهدید به جدایی و تجزیه نکنند.
ایران آنجایی است که در نظام دمکراتیک سکولار سوسیال و منوگام آن در آینده، مبلغان تجریه و راسیسم ضد ایرانی ضدفارس، در آنجا دستگیر و تحویل دادگاههای خلقی گردند تا بفهمند سیاست فقط در چهارچوب تمامیت ارضی ایران قابل تحمل است.