سلام جناب سعید امیر؛
از شما بخاطر این سبک گفتمان دوستانه تان قدردانی می کنم.
نوشته اید: مگر نه اینکه از.شاه سخن درمیان است.خوب.بنده هم ازهمین شاه دارم میگویم ضمن اینکه اینبار داستان متفاوت است.اینبارهمین شاه در میان مخالفین رژیم قرار دارد .اینبارشاه وشیخ کنارهم نیستند.
ببینید دوست گرامی!
همانگونه که در پانویس پیشین نوشتم هدف این مقاله پافشاری بر نشان دادن اراده خودمحور و تاکید بر منافع فرد در برابر خاستگاه اراده، خرد و منافع جمعی طبقاتی و همچنین الزام زدودن خلاء موجود فرهنگی سنتی آن و رهبر پروری ست که پیوسته در طول تاریخ مورد بهره برداری زیرکانه و بی شرمانه قاجاری ها، پهلوی ها و ملاها و مکلاهای آخوندصفت قرارگرفته است.
بنابرین تناقض موجود ما با نظام ها در ایران بیشتر گره اش با ساختارهای جدا از پایگاه و خاستگاه طبقاتی کارگری زحمتکشی مردمی ست و نه افراد بد و خوب این یا آنگونه!
در نتیجه در راس این دستگاه های جدا از مردمی و منافع کارگری هرکسی بنشیند، حالا هرکه می خواهدباشد تفاوتی ندارد، از آن سیستم فردی در برابر منافع جمعی همان بیرون خواهدزد که ما بارهای بار از نظام های شاهی و شیخی انگل و الدنگ با پوست و استخوان خردشده ی خویش تجربه کرده ایم.
ظرف چند روزه گذشته کارگران نیشکر در هفت تپه دست به ابتکار تشکل شورائی زده اند و این آغاز بسیار امیدبخشی می باشد. باسپاس