اقتصاد رژیم گندیده و پوسیده
تبریزی
عنوان مقاله:
عمومی سازی (سوسیالیسم) چاره کار است
اقتصاد رژیم گندیده و پوسیده ولایت فقیه که بر سرمایه داری از گونه کلپتوکراسی استوار است ناتوانتر از آن است که از تورم تازنده و گرانی های جهشی پیشگیری کند و چنین تورمی حتی .....
..... در زمان جنگ ایران و عراق نیز دیده نشده بود!
پس از پیاده شدن برنامه ایران بر باد ده خصوصی سازی دزدان سر گردنه بر اقتصاد ایران چنگ انداختند و با آن که ایران چهارمین کانی های نفت جهان و دومین کانی های گاز جهان را دارد مردم ایران از گرسنگی رو به مرگ می روند و در سایه برنامه ایران بر باد ده خصوصی سازی آن چنان که وکیل مدافع های سرمایه داری می گفتند ایران ژاپن دوم و آلمان دوم نشد و هم اکنون کار به جائی رسیده است که رژیم ولایت فقیه حتی از فراهم آوردن نان ساده نیز برای ایرانیان درمانده شده است!
چنان که وزارت جهاد کشاورزی رژیم دژخیمان و شکنجه گران فهرست بهای چند کالای خوراکی را در آبان ماه سال هزار و چهارصد خورشیدی به رسانه ها داد:
نان لواش پنج هزار ریال (ده سال پیش نان لواش صد ریال بود!)
نان بربری هجده هزار ریال (ده سال پیش نان بربری سیصد و پنجاه ریال بود!)
نان سنگک بیست هزار ریال (ده سال پیش نان سنگک چهارصد ریال بود!)
شیر کم چرب نایلونی نهصد گرمی هفتاد و چهار هزار ریال (ده سال پیش هزار و پانصد ریال بود!)
ماست کم چرب نهصد گرمی صد و بیست و پنج هزار ریال
پنیر چهارصد گرمی دویست هزار ریال
مرغ تازه هر کیلو سیصد و ده هزار ریال
مرغ منجمد هر کیلو دویست هزار ریال
تخم مرغ کیلوئی دویست و بیست و پنج هزار ریال
برنج تایلندی کیلوئی صد و بیست و پنج هزار ریال
البته آن چه که ایرانیان در بازار کالاهای خوراکی می بینند بسیار بیش از نرخ های آگهی شده از سوی رژیم دژخیمان و شکنجه گران هستند!
چاره چیست و چه باید کرد؟ چاره کار برپائی رژیمی است که اقتصاد آن بر پایه بهره برداری برابر و مشترک مردم ایران از دارائی های سرزمینشان (کمونیسم) در سایه عمومی سازی نهادهای اقتصادی (سوسیالیسم) استوار باشد که به این ساختار اقتصادی نیز پس از درهم کوبیدن و نابود کردن سیستم سرمایه داری رژیم گندیده و پوسیده ولایت فقیه می توان دست یافت.
پس از پیاده شدن برنامه ایران بر باد ده خصوصی سازی دزدان سر گردنه بر اقتصاد ایران چنگ انداختند و با آن که ایران چهارمین کانی های نفت جهان و دومین کانی های گاز جهان را دارد مردم ایران از گرسنگی رو به مرگ می روند و در سایه برنامه ایران بر باد ده خصوصی سازی آن چنان که وکیل مدافع های سرمایه داری می گفتند ایران ژاپن دوم و آلمان دوم نشد و هم اکنون کار به جائی رسیده است که رژیم ولایت فقیه حتی از فراهم آوردن نان ساده نیز برای ایرانیان درمانده شده است!
چنان که وزارت جهاد کشاورزی رژیم دژخیمان و شکنجه گران فهرست بهای چند کالای خوراکی را در آبان ماه سال هزار و چهارصد خورشیدی به رسانه ها داد:
نان لواش پنج هزار ریال (ده سال پیش نان لواش صد ریال بود!)
نان بربری هجده هزار ریال (ده سال پیش نان بربری سیصد و پنجاه ریال بود!)
نان سنگک بیست هزار ریال (ده سال پیش نان سنگک چهارصد ریال بود!)
شیر کم چرب نایلونی نهصد گرمی هفتاد و چهار هزار ریال (ده سال پیش هزار و پانصد ریال بود!)
ماست کم چرب نهصد گرمی صد و بیست و پنج هزار ریال
پنیر چهارصد گرمی دویست هزار ریال
مرغ تازه هر کیلو سیصد و ده هزار ریال
مرغ منجمد هر کیلو دویست هزار ریال
تخم مرغ کیلوئی دویست و بیست و پنج هزار ریال
برنج تایلندی کیلوئی صد و بیست و پنج هزار ریال
البته آن چه که ایرانیان در بازار کالاهای خوراکی می بینند بسیار بیش از نرخ های آگهی شده از سوی رژیم دژخیمان و شکنجه گران هستند!
چاره چیست و چه باید کرد؟ چاره کار برپائی رژیمی است که اقتصاد آن بر پایه بهره برداری برابر و مشترک مردم ایران از دارائی های سرزمینشان (کمونیسم) در سایه عمومی سازی نهادهای اقتصادی (سوسیالیسم) استوار باشد که به این ساختار اقتصادی نیز پس از درهم کوبیدن و نابود کردن سیستم سرمایه داری رژیم گندیده و پوسیده ولایت فقیه می توان دست یافت.