● تریبون آزاد

لاچین فرزندم! این چه رازیست-که چنان دستهایی-این چنین خالی و-عریانند؟!
Laçın,bala!-Bu nə hekmətdir-bələ bir əllər
?!belə çılpaq- bələr bom-boşdur

اصلاحات قضایی یکی از اصلی‌ترین خواسته‌های مشروطه‌خواهان انقلابی در سال 1285 بود. تعبیر آن‌ها از حکومت مدرن، چه از نوع جمهوری و چه از نوع سلطنت مشروطه، بر پایه مفهوم حاکمیت قانون و حکومت مشروطه مبتنی بر قانون استوار بود. تلاش‌هایی برای شروع این روند شکل گرفته بود اما به دلایلی که گفته شد، ایجاد اصلاحات قانونی در نبود یک دولت مرکزی بی‌معنا بود. در این میان، درخواست لغو کاپیتولاسیون به عنوان سریع‌ترین راه آغاز اصلاحات قضایی مطرح شد.

صرفنظر از ملاحظات و اهداف تاکتیکی، آن چه که درخلال این شخم زدن و در میان برپائی دریائی از جنگ و خون غسل تعمید می یابد، چیزی جزجهانی سازی مسلحانه توسط نظام سرمایه داری و دیکته کردن سیطره و نظم مورد نظر دولت آمریکا نیست که قراراست با ترکیب مناسبی از مداخله غیرمستقیم و به شکل نیابتی و مداخله مستقیم پیش برده شود. و همانطورکه اشاره شد و ِاعمال آن، صرفنظر از نئوکان ها و یا دموکرات ها، بخشی از سیاست کلی سرمایه داری آمریکاست.

از کلمه‌ی «تاریخی» فقط با احتیاط می‌شود استفاده کرد و با این همه: حادثه‌ی هفته آینده در واشنگتن یک اتفاق تاریخی است. باراک اوباما از کنگره‌ی امریکا خواسته تا به او اجازه‌ی عملیات نظامی به منظور مجازات رژیم سوریه به جرم استفاده‌ی گسترده از سلاح شیمیایی و ترساندن بشار اسد برای جلوگیری از تکرار این جنایت را بدهد.

با شرایطی که بوجود آمده (110 هزار کشته و میلیونها پناهنده و آواره) بعید است دیگر هیچ میانجی بتواند به حل بحران کمک کند و همه چیز موکول به نبردی است که، طبق شواهد، آغاز آن مشخص است اما پایان آن نامعلوم! با این توصیف ورود هاشمی به این مسئله هم به نظر نمی رسد با هدف حل بحران باشد، بلکه بیشتر با هدف کنترل تبعات جنگ احتمالی پیش رو علیه ایران خواهد بود، چیزی که هاشمی دوست دارد به آن بگوید «بی طرفی فعال»! اما چگونه؟

آیا آشتی رژیم اسلامی ایران با امریکا سر آغاز سازش مردم ایران با حاکمیت است؟

آمریکا اين بار مثل گذشته نمى تواند كشورهاى غربى را با خود همراه كند در اين ميان مشكل بزرگش ، انگليس است ، که پارلمان به آن رای برای شرکت در جنگ را نداده است ، انگليسها با تجربه اى كه در عراق دارند اين بار نمى خواهند تمام عيار همراه آمريكا وارد جنگ شوند ولى فرانسوى ها و آلمان عطش بيشترى نشان مى دهند احتمالا اين شتاب بيشتر به خاطر اسرائيل است چون اسرائيل خواه ناخواه همراه آمريكا خواهد آمد ، تمامى اين كشورها اول به منافع خود فكر مى كنند از آن طرف مانع ویا مسئله بزرگشان باز ايران است .

تاسف می خورم به حال قربانیان این جنایت و سرنوشت رقت بار مردم ایران و خاورمیانه که چنان دراماتیک شده است که گویی مرگ و نیستی به کسب و کار روزمره آن منطقه بدل شده است. سرنوشت اففانستان، لیبی، مصر، سوریه، عراق، فلسطین، لبنان و دیگر کشورهای منطقه و حتی و ضعیت پر مخاطره و دشوار مردم در ایران چه امیدی به دنیای بهتر باقی گذاشته است

اما راستی، جایگـاه کُشتـار دهه شصت در نظـام جنایتکـار جمهـوری اسلامـی در کجـا قـرار دارد!؟
آن تابستان جهنمی، در بین انسان های آزادیخواه، از چه ویـژه گـی خاصی برخوردار است!؟

یكباره همه بدون این كه بتوانند از خود دفاع كنند، بدون این كه بتوانند فریادی بركشند این چنین به قربانگاه فرستاده شدند! صدای رئیس‌ زندان دوباره جمع را به خود آورد، اسامی دیگری خوانده شد، تاریخ دریافت ساك های قربانیان به خانواده هایشان ابلاغ شد! ناگهان بغض‌ ها تركیدند و فاجعه عریانتر از مرگ بر سر خانواده ها آوار شد!

خانم و آقای رجوی ! پس از کشتارهای تکراری اعضا و هواداران مجاهدین خلق در عراق ، بسیاری از احزاب و گروههای سیاسی و نهادهای حقوق بشری و شخصیت های اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و هنری ایران ، ضمن محکوم کردن مجریان جنایت و رهبران جمهوری اسلامی به عنوان طراحان و آمران جنایت ، از شما خواسته اند که بدون هیچ عذر و بهانه ای ، برای خروج فوری هوادران سازمان مجاهدین از عراق با مجامع بین المللی حقوق بشری همکاری نمائید ، راستی چرا شما تا کنون به درخواست های مکرر نهادها و شخصیت های فرهیخته جامعه سیاسی...

واقعا چه کسانی در روز 25 بهمن 57 به سفارت آمریکا در ایران حمله و آن را تسخیر کردند؟ خبرگزاری مهر در گزارشی تحلیلی، این کار را به چریکهای فدایی خلق ایران نسبت می دهد. گویا در همان زمان حمله، چریکهای فدایی این خبر را تکذیب کردند. ویدئوهای مختلفی از جریان این حمله در دست است. ویدئوی 15 دقیقه ای زیر نشان می دهد که حمله کنندگان عبارتند از کمیته چی ها و آخوندها.

اما آنچه میباید ازخود ومنادیان عدالت وآزادی درنظام جمهوری اسلامی پرسیده شود اینکه براستی مقوله اخلاقی خود نقادی دراشخاص حقیقی وحقوقی دخیل درچنین نظامی محل اعراب دارد؟ قوه قضائیه ای که اینچنین دم ازحق الناس وعدالت علوی میزند چگونه تا کنون ازخانواده های اعدام های فله ای سال شصت وهفت که درفقدان حکم دادگاه صالحه راهی میادین اعدام شدند عذرخواهی نمیکند؟ چرا دستگاه قضایی جمهوری اسلامی تجربه دستگاه قضایی شیلی را بکارنبسته وازقربانیان وخسارت دیدگان کودتای سی خرداد شصت تا کنون عذرخواهی نمیکند؟

در این عصر از طریق نوشته های فلاسفه و نخبه گان اروپائی ، که به سوی نو گرائی روی آورده بودند ، یک«جمهوری صاحبان قلم و روشن بینی و روشنگری » بصورت مجازی تشکیل شده بود ، که در واقع مجموعه اندیشه های این متفکرین فضای دیگری دربین صاحبان اندیشه –علم - و صنعتگران باز کرده بودند . از طریق این نوشته ها ی این دانشمندان ، و چاپ و انتشار آن آثار ، فضای دیگری در اروپا حاکم شده بود

بعد از پیروزی انقلاب بارها تا کنون نوشته ام و گفته ام که نسبت دادن حمله به سفارت امریکا در ۲۵ بهمن ۵۷ به چریک های فدایی دروغ محض است. این داستان ساخته دست کسانی است که آن روزها از این داستان می خواستند بهره بگیرند. این جعلیات راه باز کرد که کنترل امنیتی سفارت دست «ماشاالله قصاب» بیافتد. ماشاله قصاب درتهران خیابان خراسان روبروی خیابان زیبا قصابی داشت. یکی از چاقو کش های محله بود ومردم از او می ترسیدند. رقیب او محمد گاوی در میدان خراسان بود.

حمله به اردوگاه اشرف به کشته شدن ۵۲ تن از ساکنان نامسلح آن، از جمله چند نفر با دستهای از پشت بسته، منجر شد. این که گروهی مسلح به جمعی بدون سلاح حمله کرده‌اند، عده‌ای را در جا کشته‌اند، و برخی را نیز ربوده و سپس کشته‌اند، عملی به وضوح جنایت‌بار است که باید بدون قید و شرط آن را محکوم کرد. ولی چگونه است که واکنش بخش عمده‌‌ای از جامعه مدنی و سیاسی ایران ترکیبی از محکوم کردن این جنایت بزرگ و تعریض و انتقاد از رهبری مجاهدین یا حتی سهیم دانستن آنان در این جنایت بود؟

شیخ حسن روحانی در چهاردهمين اجلاس رسمي دوره چهارم مجلس خبرگان رهبري هیچ سخنی مبنی بر حمایت از رژیم خاندان اسد بر زبان نیاورد و تنها به کمک غذايي و دارويي اتکاء ورزیده است که این خود اولین نشانه شانه خالی کردن از وعده های جمهوری اسلامی در حمایت از رژیم حاکم بر سوریه است!

امـا شگفتــا ازبعضـی این مُفسرین رنگـارنـگ و تئـوریسیـن ها، که در غالب سـازمـان، گـروه، حـزب، فـرد و غیـره، نمی خواهند فـرق دفـاع از حقوق انسانی و ایـدئـولـوژیـک را عـامـدأ به فهمنـد!؟

علیرغم موج اطلاع رسانی مسئولانه و صداقتی که در اعضاء کابینۀ دولت یازدهم وجود دارد. هنوز مباحثات اقتصادی و رفتارِ تیم اقتصادی بر مداری که شایستۀ شرایط خطیر جامعه است قرار نگرفته است.
از نرخ سود بانکی، رکود و تورم تا تعاریف نادرست معمول از واقعیت های اقتصادی، محل بحث و مجادله ایست که ناشی از سردرگمی و عدم شناخت مناسب از "سیستمی" است که قادر به رفع نیازهای اشتغال و معیشت شهروندان نیست. "سیستمی" که تحت مدیریت دلتمردان جدید قرار گرفته و هنوز افق گشایش گلوگاههای آن روشن نیست!

هاشمی رفسنجانی یکبار در نامه ای نوشته بود : سر چشمه شاید گرفتن به بیل، چو پر شد نشاید گرفتن به پیل- این روزها نظام جمهوری اسلامی به همان بن بستی که هاشمی اشاره کرده بود مبتلا شده است وهیچ راه نجاتی برای آن باقی نمانده است.

محبوبه با چشم های آبی و دست های گرم و گونه هائی گلی رنگ چنان زیبا بود که من او را گلچهره می نامیدم، روز سوم شهریور ۶۷ محبوبه را به دادگاه بردند، یک ماه بعد فهمیدیم کسانی که در میان ما نیستند اعدام شده اند و آن زمان بود که دریافتم او را دیگر هرگز نخواهم دید! دژخیمان محبوبه را از ما گرفتند اما یادش را هرگز!

در ورای درد و رنج ناشی از فقدان این سرمایه های ملی ــ برای آزادی کشور ــ ؛ به گواهی ترس و وحشت رژیم از این نیروی مصمم و متشکل و سازمان یافته ؛ سرنگونی این رژیم ضد بشری نزدیک است .

چنین که در خاورمیانه (بزرگ) مشهود است استعداد همکاری تاریخی و همبستگی سران دین و سرمایه با سیاق تاکنونی اش شکست خورده و رسما عمر این دیپلماسی سپری شده است. لاجرم بردباری بیش از این برای سرمایه بحرانزده ی گلوبال و آشفته حال و کنار آمدن سیاستمداران هار لیبرال آن در برابر رهبران نا فرمان بنیادگرای مذاهب و مستبدان مخالف آمریکا در منطقه که دامن به بحران سرکردگی آمریکا زده و می زنند، دیگر میسر نیست.

آمران و عاملان این جنایت هم چنان سرومر و گنده می چرخند و خرناسه می کشند! و هم چنان از برگزاری حتی یک مراسم ساده خانواده ها برمزارگمنام عزیزان خود ممانعت می آورند و حتی در اوج وقاحت کاندیدمناصب گوناگون و از جمله ریاست جمهوری می شوند و به وزارت و وکالت می رسند!

متن کتبی سخنرانی در چهارمین همایش اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران

این در اصل، تمامیتِ رژیمِ اسد و در پشتِ آن جمهوری اسلامی است که با سرکوبِ خشونت-بارِ انقلابِ مردمی سوریه، این کشور را به نابودی کشانده است؛ و هرچقدر هم که زرادخانه‌ها مورد هدف قرار بگیرند، تا زمانی که رژیمِ اسد بر سر کار است و از طریق جنگل بی-در-و-پیکری به نام عراق به دست جمهوری اسلامی تغذیه نیرویی و تسلیحاتی می‌شود، آش همان آش و کاسه همان کاسه خواهد بود.

اما نکته قابل توجه اینکه دریافت خسارت نه فقط ازکشورمتجاوزعراق ودول کودتاچی امریکا وانگلیس موضوعیت می یابد بلکه برمبنای قواعد حقوقی هرضرروزیان زننده ای ضامن بوده ومیباید به تأدیه خسارات ناشی ازعملکرد خود تن دردهد. برپایه این قواعد حقوقی بهترآن است مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی طرحی برای رسیدگی به ضرروزیان وخسارات ناشی ازعملکرد حاکمیت تحت سلطه ولایت فقیه که طی حاکمیت سه دهه واندی برشهروندان رفته است به تصویب رساند تا باشد که شهروندان بتوانند به استیفای حقوق ازکف رفته خود بپردازند.

فحش های او به همه چیز و همه کس نشانه عشق اش به انسان و آزادی و سعادت اوست. او با هر یک از شخصیتهای داستانهایش هولناک درد میکشد، میگرید ، میمیرد و زنده به گور میشود. حتی وقتی از خودش حرف میزند - در حقیقت از همه سخن میگوید. او نه تنها ناسیونالیست نیست بل به این چیزها قئ اش میگیرد. او نویسنده ایست که با تمام وجودش دردهای عمیق انسانها را درک میکند. و این عشق را با تمام توانش در هر جمله اش نشان میدهد. و در هر فحش و آخ و تف اش.

در چنین شرایطی برای رهایی از قدرت چنین استبداد مرکبی بایستی اشکال چالش هم صورتی مرکب داشته باشد. یعنی جنبشی برای رهایی از استبداد (دمکراسی خواهی)، جنبش دیگری برای رهایی از استبداد دینی (سکولاریسم)، حرکت دیگری برای رهایی از اسارت استبداد نژادی (جنبش های ملی برای حق تعیین سرنوشت) و جنبشی برای رهایی از اسارت جنسیتی (فمنیسم) وجود داشته باشد تا بتواند این رژیم را در تمامی عرصه های آن به یک شرایط بی بازگشت برساند و توازن قوا را برای تغییرات همه جانبه فراهم تر سازد.

دیروز به مطلبی از دوست ندیده بنام امویی در سایت سکولاریسم نو برخوردم ،که در مورد سکولار دموکراسی توضیحی کوتاه ارائه داده بود.ایشان مینویسد اگرچه می‌شود از کسانی که به رنسانسی در باورهای مذهبی رسیده‌اند برای ایجاد سکولار دموکراسی یاری طلبید اما اگر قرار باشد "اِسانس" افکار این عوامل یا افراد به بن‌مایۀ قوانین سکولار دموکراتیک راه یابد، آن وقت، در ایران، چیزی جز باززایی حکومت اسلامی از نوعی دیگر و در زیر لباسی دیگر نخواهیم داشت!

گویا ترک عادت موجب مرض است وآقای اسماعیل نوری علا باید هر از گاهی نیش قلم را بسوی جبهه ملی ایران بچرخاند و این سازمان را مورد سرزنش قرار دهد وگرنه آرامش ندارد و در راه «سکولار دموکراسی!» قدمی برنداشته است.

در نگارش تاریخ مشروطیت نقطه کوری وجود دارد که بیانگر میل و اراده، آگاهانه یا غیرآگاهانه، به حذف و به فراموشی سپردن جریانی است که در عمل نیز داسِ قدرتِ سعی در درو کردن آنان داشت. منظور جریان نواندیشی دینی است که از بدو پیدایی خود بیانگر دگردینی بود. این نواندیشی دینی که خط بطلان بر پیشوایان دینی و ذهنیت دینی سترون آنان که به ناهمزمانی محکوم بودند کشید، جریان بابی و بهائی بود. ...

آن گُلهای رنگارنگ بـاغ آزادی
پیـونـد جـاودانـه ای بین خـود،
و من و تو بـرقـرار کرده اند که هـرگـز،
فـرامـوش نمی شود
صدا یا قلم من و تـو،
در بازگو کردن و افشاء کردن
قتـل عـام دلاوران کوه استقامت و استوار ِ،
تـابستـان دهـه شصـت...

آقای صدرالدین شریعتی برای بقای خودش اساتید دانشگاه را متهم به فساد می‌کند، دانشجویان را در معرض فساد می‌انگارد و دانشگاه را منبع فساد تلقی می‌کند. این همه تلقی فسادآلود از همه کس و همه چیز، آیا ناشی از ذهنیت سالم و شخصیتی عاری از فساد است؟ یا چنانکه در این نوشته فقط بخش بسیار کوچکی از شیوه ریاست فسادآمیز و دیکتاتورمآبانه وی توصیف گردید، وی همه را به کیش خود می‌پندارد؟

ابوالقاسم صلواتی قاضی پرونده های فعالان سیاسی است و همراه با آخوند محمد مقیسه و عباس پیرعباسی در بیدادگاه های انقلاب اسلامی تهران مثلث جنایت علیه بشریت را می سازد، وی یکی از قضات گوش به فرمان وزارت اطلاعات است و حکم های سنگین و خشن فراوانی مانند اعدام را به فراوانی علیه متهمان سیاسی صادر کرده است.