● تریبون آزاد

من در این نوشتار سعی نمودم که برخی از زمینه‌هایی که نیاز به تغییرات ساختاری است به بحث بگذارم. برای پیشبرد این تغییرات نیاز به اتحاد وسیع همه طرفداران دمکراسی و جمهوری داریم و اگر نمی‌خواهیم که کشور ما به سرنوشت عراق و سوریه دچار شود باید دست بکار شویم و هراس به خود راه ندهیم و از طرفی از همه نیروهایی که به خاطر وطن اجدادی حاضرند دست به کار شوند و این تغییرات را بر رژیم تحمیل کنند دعوت به همکاری کنیم. همچنان که گفته شد کشور در همه عرصه‌های سیاسی، اجتمایی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی دچار بحران است

کوتاه کردن دست سپاه از طلای سیاه خواب و خیالی بیش نیست چون سپاه یعنی خامنه ای و خامنه ای یعنی سپاه. در ضمن می گوئید تولید نفت را به ۴ میلیون خواهید رساند, برفرض که به ۴۰ میلیون برسانید به کجا می خواهید بفروشید؟؟ همین تولید فعلی را در تانکرها روی دریا انبار کرده اید. صورت مسئله این رژیم با این حرفها پاک نمی شود. تا دنبال بمب اتم هستید, تحریم هست, و تا تحریم هست وضع همین است و بدتر هم خواهد شد…

تجربه ی 34 سال تفرقه و پراکندگی نیروهای آزادیخواه و دمکراسی طلب ، این واقعیت انکار ناپذیر را بروشنی آشکار ساخته است که متحد شدن دهها حزب و گروه وسازمان سیاسی ، با ایدئولوژیهای گوناگون ، گرایش های فکری و سیاسی مختلف و ارزیابی ها و تحلیل های گوناگون از جمهوری اسلامی و چگونگی مبارزه برای پایان بخشیدن به حکومت مطلقه ولایت فقیه ، امری است محال و غیرممکن ، ولی اتحاد و همگرائی گروهها و سازمانها و جریان هائی که قرابت فکری و عملی بیشتری با یکدیگر دارند و...

دو سال از شروع بهار عربی در سوریە وتبدیل و فرسایشی بودن این بحران بە یک بحران منطقەای بحرانی بودن وحاد بودن ان را بیشتر عیان کرد.

جمهوری اسلامی نشان داده است که در شرایط بحرانی به راحتی پا بر روی تمامی شعارهای پوشالی می گذارد که بنیان خود را بر آن استوار ساخته است. پس از حمله آمریکا به افغانستان و عراق مقامات حکومت اسلامی علی رغم شعارهای ضد امپریالیستی خود با دولت آمریکا در رسیدن به اهداف خود حداکثر همکاری را نمودند و امروز جمهوری اسلامی آماده است که هم پیمان دیگری را برای منافع خود قربانی کند.

بحران سوریه شرایط مناسبی را هم برای این که اوباما نشان دهد که تهدیدهای او باید جدی گرفته شوند و هم برای ارزیابی واکنش‌های رژیم ایران در برابر یک حمله نظامی موضعی، فراهم آورده است. رژیم ایران علاوه بر شرکت عملی در جنگ داخلی سوریه از عواقب وخیم حمله نظامی غرب یاد کرده و به تهدیدهای شدیدی متوسل شده است. از این رو، حمله نظامی به سوریه می‌تواند به عنوان یک آزمایش برای حمله مشابهی به ایران به کار گرفته شود. به عبارت دیگر، غرب و به خصوص آمریکا می‌توانند...

ارتش در انقلابِ مردمی دخالت کرد، و آمریکا هم در نهایت مناسب دید تا به جای اخوان با ارتش مصالحه کند. در این میان، مصر هم – بر خلافِ ایران – در ابتدا از شرِ یک حکومتِ اسلامگرایِ فاشیست و اسلحه-به-دست و سپس از آتشِ جنگِ داخلی و آدم-کشی در قطعِ وسیع – چنانکه در سوریه مشاهده می کنیم – نجات یافت. اما در نهایت باید ببینیم که با این وضعیت سرنوشتِ «دموکراسی» در مصر به کجا می انجامد، که آن خود داستانی دیگر است.

محکوم کردن قاطع استفاده از گارشیمیائی توسط هرطرف و ازجمله دولت اسد، مخالفت با جنگ افروزی و مداخله نظامی توسط قدرت های بزرگ، انتشاراطلاعات مربوط به تصمیمات پشت پرده قدرت های بزرگ و اهداف و مطامع آن ها، تقویت یک جنبش صلح نیرومند جهانی و منطقه ای برای مقابله با گسترش جنگ و خشونت و ازجمله علیه مستبدین حاکم، علیه دامن زدن نفرت مذهبی و قومی، مقابله با بنیادگرائی و بن لادنیسم و سلفی گری و حامیان پشت پرده آن ها از جمله اقداماتی است که...

مهمترين مسأله چه در 28 مرداد و چه انقلاب 57 و چه آغاز جنگ و بسياري از وقايع ديگر، اين عدم پذيرش و برعهده گرفتن مسئوليت هايمان در تاريخ است و هميشه دنبال يك لولو مي گرديم كه گزينش ها و چه بسا اشتباهات تاريخي خود را نپذيرفته و از مسئوليت هاي خويش شانه خالي كنيم كه البته آن لذّت شيرين دروغ، تاواني هم دارد كه تكرار مكرر تاريخ اشتباهاتمان خواهد بود كه هنوز نيز ادامه دارد.

آنچه مسلم است و عقل سلیم نیزحکم می کند ،این است که باید همه اتفاقات احتمالی را در نظر گرفت و حتی گزینه احتمالی جنگ را که مخالف سرسخت آن هستیم و می دانیم که تبعات منفی بسیاری را برای کشور و مردم کشورمان خواهد داشت ، را نیز مد نظر داشته باشیم و جدای از اینکه باید خود را به خاطر کم کاری و عدم رویکرد حداکثری برای تغییر نظام فاسد و ماجراجو ملامت کنیم ، و خود را باعث و بانی بوجود آمدن شرایط حاضر و احتمال خطر جنگ بدانیم ؛ از سویی بایستی منتظر مسائل و اتفاقات حاصل از ماجراجویی و قدرت طلبی رژیم فاسد...

خیلی ها را کشته اند، به خانواده ها ساک بچه هایشان را دادند، زندانیان زیادی شنیده اند که همسرانشان و یا برادرانشان اعدام شده اند، آنهائی که همسر و یا برادرانشان زندانی هستند هنوز نمی دانند آنها زنده اند یا نه؟ خبر می رسد که خانواده برخی از اعدام شدگان گوری دسته جمعی را یافته اند و نام گورستان را هم خاوران گذاشته اند .....

تا این زمان 153 کشور جهان پیمان منع شکنجه را پذیرفته و خود را به رعایت مقررات آن متعهد ساخته اند. رژیم جمهوری اسلامی ایران تا کنون از پذیرش پیمان منع شکنجه خودداری کرده است.

ملی‌گرایی از‌‌همان ابتدا گفتمانی جنسیتی است و بدون وجود نظریه‌ای از قدرت جنسیت قابل درک نیست. با این حال نظریه‌های ملی‌گرایی از نوعی انکار دوگانه پرده برمی‌دارند. در حالی که نظریه‌پردازان مرد نوعاً نسبت به تقسیم جنسیتی ملل بی‌تفاوتند، تحلیل‌های فمینیستی از ملی‌گرایی هم به طرز اسفناکی کم و انگشت‌شمار بوده است. به‌ویژه فمینیست‌های سفیدپوست (اروپایی‌تبار) در شناسایی ملی‌گرایی به ‌عنوان موضوعی فمینیستی بسیار کند عمل کرده‌اند.

مسئله این است. اینکه باشی اما نباشی. نمایشی مکرر و پوچ از جنس مرگ و روزمرگی در فضاهایی از کنشگری زنان. این بار هم می‌شد از کنار حضور غایب سلیمه فتوحی، زنی کنشگر، از ملیت عرب زیر ستم در ایران، در کنفرانس “بنیادش” گذشت و هیچ نگفت.

مقطع سیاسی کشور، بسیار حساس تر شده است و ما باید خود را دعوت به تأمل، همفکری و یافتن پاسخ صریح پیرامون بریدن وصلت بدخیم دین با قدرت سیاسی و اقتصادی توامان آن با هم بنمائیم. پرسش پایه ای، جدی و بسیار ساده ما از فرهیختگان آزادیخواه، برابریجویان، نوعدوستان متعهد و تحولخواهان خوشبین و رفرمیستمداران چپی، که حامی بقای حکومت و رهبران دینی و چپاولگران مالی کشور هستند

اقای طبرزدی در شرایط سرکوب، اختناق و بیدادگری های حکومت اسلامی، شفاف و شجاعانه مواضع سیاسی خود را بیان کرده و نیز به پرسش های خواننده گان پاسخ داده است. به امید این که صداقت و شجاعت ایشان سرمشقی برای مبارزان راه آزادی و دمکراسی برای ایران گردد.

*******

نزاع برسرمنافع به نزاع عقیدتی میان شیعیان وسلفی ها مبدل شده است. بحران سوریه بهانه ای برای زورآزمایی حزب الله لبنان وشیعیان عراقی ازیک سوونیروهای سلفی ونزدیک به القاعده تحت عنوان جبهه النصره درسوی دیگرمبدل گشته است.
اما آنچه بحث سوریه را به بحثی بسیارجدی تغییرداد استفاده بمب ها وگازهای شیمیایی درحومه شهرتاریخ سازدمشق است. آنچه که تا کنون ازقبل این عمل وقیحانه مترتب شده وامکان میرود مترتب شود عبارتند از

خانواده ها گریه می کردند و اسامی زندانی هائی را که اعدام شده بودند یک به یک می گفتند، دیگر جای خوش خیالی نمانده بود! هر هفته به عده ای از خانواده ها وسائل زندانی اعدام شده شان را پس می دادند، وسائلی درهم ریخته و بدون نام و نشان، هر که از ملاقات برمی گشت نام های جدیدی را به لیست رفته ها اضافه می کرد .....

بی‌ مهریها نسبت به فوتبال خوزستان بیشمار است، در سالهای شصت تیم فوتبال رفیش اهواز را که یک تیم محلی متشکل از بچه‌های محله رفیش آباد و لشکراباد اهواز بود، پس از آشوبهایی که در پی‌ یک مسابقهٔ فوتبال در خارج از زمین پیش آمد، منحل کرده و برخی‌ از بازیکنانشان را نیز که هیچگونه دخالتی در آن درگیریها نداشتند برای همیشه از فوتبال محروم کردند. تیم فوتبال شاهین اهواز که نام ایران را یدک می‌کشید به جرم حذف تحقیر آمیز تیم پرسپولیس، علیرغم برتری چشمگیر در دور مقدماتی، با رفتن به مرحله بعدی...

حالا ما چرا می‌ خواهیم به جای آنها، ملت مصر را از خطر احتمالی ارتشش و از استبداد احتمالی نظامیانش در آینده آزاد کنیم؟ آیا تجربه ما ایرانی‌ ها بیشتر با استبداد نظامی محشور و مأنوس بوده یا فاجعه حکومت سیاه سی و چهار ساله ملایان و فقها؟ آیا ایرانی ‌ها بیشتر در جایگاهی هستند که با تکیه بر تجربه خود ملت مصر را از ارتش مصر بترسانند یا از سلفی ‌ها و اخوان المسلمین که صد سال است خواب اجرای کامل شریعت در مصر و حتی در جهان را می‌ دیده‌ اند؟

براستی اگر کودتای 28 مرداد اتفاق نمی افتاد مردم ایران چه سرنوشتی داشتند؟
راه رشد دمکراسی و توسعه سیاسی ،اقتصادی ایران به کدام مرحله می رسید؟

دقيقا در همين فضاي روان‌پريش بود كه دولتِ كهن بزك شد و به نام نامي دولت مدرن غسل تعميد داده شد، و در ايران استقرار يافت. اما در فرداي استقرار، دولت مدرنِ ايراني جاي لوياتان نشست، شكافي ديگر بر شكاف‌هاي اجتماعي و سياسي جامعه به نام «شكاف دولت و ملت» افزود، خيرخصوصي و خواص جاي خيرعمومي و عوام نشست، بروكراسي مريض و آفت‌زده و آفت‌زا جايگزين بروكراسي عقلاني و قانوني شد، سياست‌زدايي و سركوب جاي سياست‌زايي و رضامندي نشست، حوزه خصوصي افراد در معرض تاخت و تاز دولت قرار گرفت و...

آقای مسلم فیلابی ، عضو و مسئول کمیسیون ورزش شورا و همکار کمیسیونی دیرین و سابق این جانب ، بعد از حدود 80 روز که از استعفای ما می گذرد،....

فکر کنید هر وقت، نویسندگان اینترنتی جلوی کامپیوتر می نشینند و می خواهند در باره موضوعی غیر از سـرنـگـونـی بنویسند نوشته روی کامپیوتر مُنعکس نشود! حال تصور اش را بکنید که طرف هی کلیک می کند می بیند، خیـر، چیزی نوشته نمی شود، درست در لحظه ای که فکر می کند کامپیوترش شاید خراب است، صدایی از آن بیرون می آید که:" ای خانم، آقا، کامپیوتر شما هیچ اشکالی ندارد و خراب هم نیست!"

رویه و روالِ در پیش گرفته شده از سوی «منتخب مردم» در مصر، آقای مرسی، به خوبی نشانگر این بود که اتفاقاً ایشان داشتند از این ابزار سؤ استفاده می کردند. بنابراین، من فکر می کنم که بدون در نظر آوردن یک دوراندیشی نسبت به وضعیت های ممکن آتی، از جمله خطر استیلای پیشرونده بنیادگرایی و ارتجاع مذهبی، صرفاً به جزئیات حقوقی اتفاقات نظر افکندن نمی تواند حق مطلب را ادا کرده و راهگشاینده به وضعی لزوماً بهتر باشد.

قابل ذکر است که رژیم جمهوری اسلامی ایران یکی از پشتیبانان صادق دولت اشغالگر جمهوری ارمنستان میباشد. و این در حالیست که اگر در نوٌٍار غزه و یا درلبنان خونی از دماغ یک فلسطینی یا حزب اللهی ریخته میشود، آنروز در سراسر ایران غوغای عزاداری و همبستگی برپا میگردد.
برنسل کنونی آذربایحان لازم است، سیاستهای اعمال شده ازجانب قدرتهای استعماری و راه های امروزی وموءثر کسب حقوق پایمال شده را مطالعه نموده، ودر راه برقراری صلح وترقی نقش خویش را ایفا نماید.

این گفتگو میانِ رضا پرچی زاده و محمود دلخواسته به عنوانِ طرحی آزمایشی در فیس بوک و در طولِ چند روز انجام شد. در این مدت، هموطنانِ بسیاری هم به گفتگو پیوستند و نظراتِ خود را در این باب مطرح کردند، که برای اجتناب از اطالهِ کلام، در اینجا از ذکرِ آنها خودداری می گردد. به هر ترتیب، این گفتگو ما را به این نتیجه رساند که از رسانه های اجتماعی مثلِ فیس بوک هم می توان به عنوانِ وسیله ای برای تبادلِ آراءِ تعدادِ زیادی گفتگو-کننده از جاهای مختلف استفاده کرد.

تحلیل من این است که کودتا ارتباط بسیار اندکی با بحث کمونیسم داشت. کمونیسم عامل ترس و وحشت بود که بریتانیا مایل بود از آن استفاده کند. اما نگرانی آن‌ها این بود که اگر ملی کردن صنعت نفت در ایران به سرانجام برسد می‌تواند به صورت اپیدمیک و به سادگی به سایر کشورهای تولیدکننده نفت سرایت کند؛ نه تنها در منطقه، بلکه در جاهایی مثل ونزوئلا و اندونزی. مشخصا این موضوع منافع بریتانیا و آمریکا را تحت تاثیر قرار می‌داد. در حقیقت شرکت‌های آمریکایی بر عدم موفقیت ملی شدن صنعت نفت ایران پافشاری می‌کردند.

نگاه خطی برای تأمین منافع خود « از هر وسیله» استفاده میکند برای ورود «به هرزمینه». از هیچ دستکاری و حذف و چشم پوشی در عرصه ی «معلومات و مجهولات» برای شناخت پدیده ابایی ندارد. این نگاه شدیداً من گرا، دزدانه، ستیزنده و ارتجاعی ست. وجود آن در عرصه «علم» فاجعه است.

وقتی می خواهید مانع از استفاده مجدد از سلاح شیمیایی شوید، باید راه های استفاده از آن را از رژیم اسد سلب کنید. اما اگر سلاح های پیشرفته به رزمندگان دهید، آنان اگر با کمک آن پیشروی هم کنند، اسد برای ممانعت از آن باز از سلاح شیمیایی بیشتری استفاده می کند. درضمن، وقتی اعلام می کنید تا گزارشی استفاده اسد از سلاح شیمیایی را تأیید نکند، اقدامی نمی توانید بکیند، طبعاً رژیم اسد نیز اجازه هیچ گونه بازرسی را به بازرسان نخواهد داد.

« لاچین! فرزندم! کسی ترا درک نمیکند. نان را معنی کن- و آب را !» « پدر! گندم ، در نمکزار!؟»
«.Bala,Laçın kimsə səni anlamaz. Suyu iç elə! Və çörəkidə .
«!?Ata! Şorakəndə buğda»

بسان کرامات آن شیخی که شیره را خورد و گفت شیرین است ، خط امامی های سابق ، درطومارها و شکوائیه های خود به رئیس جمهوری امریکا ، از آثار شوم و مخرب تحریم ها براقتصاد و لاجرم بر زندگی مردم ایران قلمفرسائی میکنند بدون اینکه حتی یک کلمه از علت وضع این تحریم ها سخن بگویند! و از لزوم لغو تحریم هائی چنین سنگین که باعث تشدید فقر و بیکاری میشود صحبت میکنند بدون اینکه اشاره ای به موانعی که برسر راه حل بحران هسته ای ایران وجود دارد بکنند !

حسن روحانی، رییس جمهور در جدیدترین اظهارنظر خود در وزارت کشور، در سخنانی قابل تأمل گفته است: «اصلا حزبی در کشور ما وجود ندارد، و جناحی هم وجود ندارد؛ همه‌اش الفاظ است.
شاید بتوان از منظری علمی با رییس جمهور همدل بود و فقدان «حزب» به‌معنایی که در علوم سیاسی مطرح است را در ایران امروز پذیرفت؛ اما تقلیل فعالیت حزبی و گروهی به آنچه آقای روحانی توصیف کرده، قابل فهم نیست.

فراموش نکنیم که قبل از شروع عصر روشنگری در اروپا ، این قاره در گیر چنگ های خونین مذهبی معروف به جنگ سی ساله از سال 1618- تا سال 1648 بود . بخش مهم این جنگ ها در خاک «امپراطوری مقدس روم » روی داد . در این جنگ ها قدرت های اروپائی برای تثبیت قدرت و گسترش مرزهای خود شرکت داشتند و در نهایت این جنگ ها تبیل به جنگ بین کاتولیک ها و پروتستان ها شد (بمانند دنیای اسلام جنگ امپراطوری عثمانی سنی مذهب با ایران شیعه مذهب )

همه نگهبانان و پاسداران به طرف شهین هجوم بردند تا صدای او را قطع کنند ولی شهین شعار می داد! با لگد و قنداق تفنگ او را می زدند، چهار دست و پای او را گرفتند، دهانش را بستند و او را به داخل مینی بوس انداختند و .....