● تریبون آزاد

علی جنتی پسرآیت الله شرور و بدنامی که شهره خاص و عام است و با رأی بالای نمایندگان قلابی مجلس شورای اسلامی به عنوان وزیرجدید ارشاد وارد دولت اعتدال آقای حسن روحانی شده است ، از طرح جدید خود برای ممیزی کتاب پرده برداشت ، علی جنتی که معلوم میشود درس شیادی و حقه بازی را در نزد پدر به خوبی آموخته است میگوید : نظارت وزارت ارشاد برنشر کتاب ، اجرای قانون است و نمیتوان نام آنرا سانسورگذاشت ! ازگفته ی پسری که پدرش نیزدر مقام مادام العمری شورای نگهبان ، بارها گفته است که سنگسار و بریدن دست...

روحانیت از همان ابتدای کار مشروطیت سعی در اسلامیزه کردن مجلس داشت که حتی شروع آن را می خواست مقارن با روز تولد امام دوازدهم شیعیان بگذارد و امروزه هم کسی چون حسن روحانی - به عنوان جانشین همان صنف- در نطق خود می گوید که اساس مجلس و شور و مشورت از اسلام و قرآن است! در همین دوران هم اسلاف همان روحانیت، شمشیر دشمنی ومخالفت با تجدد و مظاهر پیشرفت و ترقی را به کمر دارند و برای مثال کسی چون ناصر مکارم شیرازی از حسن روحانی می خواهد که کتب موسیقی را از مدارس جمع کنند (+)!

سیر و سیاحت نظری در آرایِ عباس نوری (عبدالبها) در باب رابطه دین و حکومت تاکنون آشکار می سازد که رفاه و رستگاری جامعه دغدغه یِ فکری او است. حکومت مسئول «رفاه» جامعه است و دین، مسئول «رستگاری» جامعه. «رفاه » مبتنی بر نظم است، که ازسویی، تمهید آرامش و آسایش است و رشد و پیشرفت جامعه، از سوی دیگر. «رستگاری» حوزه اخلاقی - روحانی، عملی است و مبتنی بر به کاربستن قواعد دینی است. اما رفاه و رستگاری «حقیقی» بدون آگاهی بر حقیقت اَبتر است. و این مستلزم آن است که تشخیص دهیم آن چه «حقیقی» است «الزامی» است.

رضا مددی مبارز بسیار محبوب استکهلم با پرچم ایران و سوئد ، برای مبارزه با مایکل جانسون آمریکایی وارد قفس می شود. در اواسط راند سوم با اجرای یک فن زیبا ( که حتی خودش هم اسم دقیق آن را نمی داند) حریف آمریکایی را تسلیم می کند.

من در طول دوازده سال اخیر هرگز به آستان این جوان خوش خط و خال که مثل مار افسرده موقع ضعف و جبن سر درهم می‌کشید و در فرصت مناسب نیش جانگزای خود را می‌زند سر فرود نیاورده‌ام و این آخرین دفعه هم که به ابتکار خودش نشان همایون به من داد هرگز نشان اهدایی او را بر سینه نزدم زیرا می‌دانستم که این «همایون» از قماش همان «همایون‌هایی» است که پنجاه شصت (راجه) نظیر او را انگلیس‌ها در موقع اشغال هند در خاک وسیع آن کشور ایجاد کرده‌اند.دربار دشمن همه آزادمردان، وطن‌پرستان و خصم مبارزین راه استقلال و آزادی است.

به باور من کسانی که خواستار درک ژرفانگرانه زندگی سیاسی شاه و زمینه‌های تاریخی آنند این کتاب را به اندازه کسانی که در پی دانسته‌هایی درباره زندگی خصوصی او هستند سودمند نخواهند یافت. ... نخستین موضوعی که در خواندن سنجشگرانه این کتاب جلب نظر می‌کند این است که متاسفانه اشتباهات فراوانی به آن راه یافته‌اند؛ موارد گوناگونی را نیز می‌توان یافت که واقعیت‌ها، نکته‌ها و ظرافت‌هایی نادیده گرفته شده‌اند یا به گونه‌ای ناسازگار با دانسته‌های تاریخی بازتاب یافته‌اند....

توسعه زیست‌ِ مدنی هزینه را پایین می‌آورد. نمی‌توان به سطح مطالبات آرمانی در گفتارها و نوشتارها دامن زد و قصه سکندر و دارا به گوش مردم خواند و آنها را به‌دنبال آب حیات فرستاد و بعد در خماری آب قنات نگهشان داشت. بخشی از آرمان‌گرایی توهمی، القای امید کاذب به جامعه است. کنشگران مدنی و سیاسی ایران این روزها نیز گاه به‌شدت در آن شیپور می‌دمند. ترسیم و توصیف واقعیت گرچه گاه هولناک می‌نماید، می‌تواند تخیلات موهوم و امید سراب‌گونه را خنثی کند و می‌تواند با نشان‌دادن عمق یک فاجعه...

البته اگر می‌دانستیم اذعان ما به پیروزی آن‌ها می‌تواند در تسکین آلام ناشی از شکست واقعی آن‌ها اثربخش باشد و بخشی از مشکلات روحی-‌روانی بازندگان 24‌خرداد‌92 به‌این‌سو را آرام کند تا کمتر برای مردم و کشور باعث زحمت شوند، حرفی نبود؛ ما حاضر بودیم در هر محضری که آقایان معین می‌کنند امضا دهیم که باشد شما پیروزید، به‌شرط آن‌که بدانیم واقعا دست از سر مردم برمی‌دارند! اما مشکل اینجاست که این جریان وقتی شکست می‌خورد، حمله‌ور می‌شود و وقتی هم که احساس پیروزی می‌کند، خدا را بنده نیست.

چاره برون رفت از بحران کنونی مصر بازگشت به میز مذاکره، پایان خشونت و استمرار گفتگو است. ممنوع کردن جریان اخوان المسلین فقط به معنای آغاز دوران فعالیت های مخفی و زیرزمینی و غیرعلنی شدن این جریان است. این رویکرد به رادیکالیزه شدن این جریان کمک خواهد کرد. هرچند که به نظر می آید گویی ژنرال ال سیسی و حکومت موقت دست نشانده او، رغبتی به حل مسالمت آمیز بحران مصر ندارد و عزم خود را جزم کرده است که نام اخوان المسلین را از صحنه سیاست مصر محو و پاک کند.

دکتر مصطفی حجازی مشاور رئیس جمهور مصر از تعهد این دولت انتقالی این کشور به اجرای "نقشه راه" خبر داد و اعلام داشت که ملت مصر "فاشیزم دینی" را نمی پذیرد. سخنگوی ریاست جمهوری مصر در نشست مطبوعاتی خود که با حضور خبرنگاران داخلی و بین المللی برگزار شد، گفت "تجمع اخوان از اصل آزادی بیان فراتر رفته به تحریک اعمال خشونت آمیز مبدل شد" .وی در ادامه افزود:"مصری ها بیش از هر زمانی علیه گروه اخوان المسلمین متحد شده اند ." آقای دکتر مصطفی حجازی بدرستی گفت: "مصری ها با تظاهرات خود قدرت را به حکومت تفویض کردند

واکنش مهرداد درویش پور به اظهارات کیهان شریعتمداری در باره گفتگوی رادیو فردا با درویش پور، تاجیک و کاظمیان درباره اظهار نظرات روحانی پیرامون توبه برای بازگشت به نظام

در آغاز پروژه اصلاحات خاتمی نیز که با "شعار قانون مداری و حقوق شهروندی" پا به عرصه انتخابات گذاشته بود با گشودن نسبی‌ فضای بسته سیاسی و اجتماعی، راه را برای فعالیت‌های محدود مطبوعاتی و صنفی فراهم کرد، سپس با شناسایی کنشگران و نویسندگان، پروژه حذف و محدود کردن و در نهایت حذف آنان را فراهم آورد و لبخندزنان به تماشا نشست و دامن قدرت را رها نکرد.

دیروز داشتم کتاب اهدایی رافق تقی را ورق می زدم که از لابلایش نسخۀ داروهایی را که برایم نوشته بود پیدا کردم. دلم لرزید. در آذربایجان من و او برای هفته نامۀ آلما مطلب می نوشتیم. آلما ترکیبی از اندیشه های متفاوت بود. سکولار - دموکرات ها، نویسندگان دینی، و عمومن نویسندگان مخالف و موافق باکو در آن حضور داشتند...

مساله ‌اصلی عدم استفاده از درآمدهای نفتی نیست، بلکه چگونگی و نحوه‌ی استفاده از درآمد‌های نفتی است که بسیار مهم است این در حالی است که ما به بدترین نحو ممکن از این درآمدها استفاده کردیم و نتیجه آن کاملا روشن است و علی‌رقم این‌که درآمد‌های نفتی به حدود 80 میلیارد دلار در سال رسید، اما شاخص‌های اقتصاد کلان شرایط نامناسب تری نسبت به قبل دارند از جمله این‌که رشد اقتصادی و رشد بهره‌وری منفی شده و نرخ تورم نیز به نحو معناداری افزایش یافته است که می توان تمامی این مسائل را در استفاده ناصحیح از درآمد ها

صفحه شطرنج درسیاست داخلی ایران هم دست کمی ازمصرندارد. طیف وسیعی ازاصلاح طلبان ونیروهای معتدل سیاسی درداخل وخارج ازکشورکه ازکاندیداتوری شیخ حسن روحانی با شعارتعامل درانتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری حمایت کرده بودند با تدبیرجریان اقتدارگرا دراولین حرکت آچمزشدند. جناح اقتدارگرا دراولین جلسه رسیدگی به صلاحیت کابینه پیشنهادی حسن روحانی پاشینه آشیل اصلاح طلبان را هدف گرفتند.

این مسلم است که مردمی هم در مصر از دولت مرسی ناراضی بوده اند و از ورود ارتش به مناقشه حمایت کرده اند. اما به هر حال این ارتش دولتی که قانونی بوده و بر اساس رای مردم انتخاب شده بود را سرنگون کرده است. یعنی در حالی که همگان پیروزی دولت مرسی در یک انتخابات سالم و مبتنی بر رای مردم را تایید کرده بودند حالا ارتش این دولت را ساقط کرده و رئیس دولت آن را بازداشت کرده و سران اخوان المسلمین را بازداشت یا تهدید به بازداشت کرده و یا دارایی های آنها را ضبط کرده است.

کتاب ششصد صحفه ای دکتر میلانی به نام «نگاهی به شاه» بگفته ی خودش برای بیان «حرف تازه و متفاوتی» است که تا حالا هیچکس نزده است. ازینرو از یکسو کتاب بیان و تشریح اسناد فراوان است که مطمئنا خواندن آن برای خوانندگان خارجی یا ایرانی که آن دوران را ندیده اند و در بطن این دوران و روایات بعدی نزیسته اند، جالبتر هست. بخش دیگر و اصلی کتاب در واقع همان چشم انداز نوین به این اسناد و به پدیده و رخداد «شاه» هست که در واقع اصل مطلب هست و آنجاست که تفاوت میان یک رمان تاریخی ضعیف یا قوی...

« آه پدر !
از رنجت دورم نکن! توان بردن کابوسهای بیداریم را ندارم. مرا با خودت به میان رنجها ببر!»
Ax!Ata! Ağrından məni uzaxlatma!Uyanış kabuslarımı daşımağa gucum yox
!Apar məni özünlə ağrı-əmək içınə»

آنچه را که در مورد اسلام سیاسی یکدنده ی در جهان و همین مصر و هواداران مرسی رفته و اصولا بر جهان بنیادگرائی خواهد گذشت، هیچگاه مورد تائید ما نیروهای دمکرات، چپ و کمونیست، سکولار نبوده، و موازین فرهنگ ارتجاعی و شقاوت قوانین قضا و قساوت ضد انسانی و زن ستیز آنان و... همیشه زیر ضرب افشاگری و روشنگری و آگاهسازی ما خواهد ماند و ما با جنایات و بیدادگری آنها سازشی نخواهیم کرد.

نکته‌ی مهم این است که در این دوره رشد سرمایه‌داری موجب رونق دین می‌شود. همپای تقویت دولت مرکزی، دین مرکز هم رشد می‌کند و دینهای حاشیه و دیانت‌های سرخود جماعتهای مستقل را به سمت اضمحلال می‌برد. سوادآموزی کشف تازه‌ی دین را موجب می‌شود. شهرها بزرگ می‌شوند و پیاپی مسجد تأسیس می‌شود. قم محصول دوران پهلوی است. حوزه‌ی علمیه قم در آغاز دوران پهلوی شکل می‌گیرد. در این حوزه شیعه آموزه‌ی خود را منسجم می‌کند، در سنت دست به گزینش می‌زند، تاریخ تازه‌ای برای خود می‌نویسد.

زمانی که این دو روند به هم رسید، گارد قدیم از اصول‌گرا گرفته تا اصلاح طلب زیر بیرق «اعتدال» جمع شدند. گفته‌ها و تلاش‌های دکتر علی‌ مطهری مبنی بر اینکه عقلای دو جناح باید گردهم آیند، این هم‌گرایی را نشان می‌دهد. در جریان مناظره‌های تلویزیونی دکتر ولایتیِ اصول‌گرا مهاجم واقعی بود و با حمله به سیاست اتمی در واقع به مجموعه سیاست‌های این دوره حمله کرد. سیاست تدافعی اما موثر دکتر روحانی فرع بر قضیه بود.

اکنون که با مشارکت گستردۀ مردم ایران رئیس جمهور منتخب شروع به کار کرده و با اصلاحاتِ انجام شده، حداقل 15 وزیر و تمامی معاونت های رئیس جمهور از احتمال وابستگی به "بختک" معرفی شده تصفیه شده اند، زمان مناسب برای رفع نقیصۀ "رهبری فردی" فرا رسیده است.

چیزِ زیادی عوض نشده است. بر اساسِ وقایعِ چند هفتهِ اخیر، حتی این تمایل را دارم که بگویم چیزی که عوض نشده هیچ، بدتر هم شده است. به هر ترتیب، نظرم این است که آپوزیسیون باید کارِ خودش را بکند، و البته اینکه حولِ محورِ دموکراسی متشکل شود، و برای رساندنِ صدایش به گوشِ ایرانیان به فکرِ رسانه ای فراگیر باشد. این «راهِ دشوار» را باید رفت. تا نشسته ایم و دل به معجزه خوش کرده ایم، آب از آب تکان نخواهد خورد.

35 سال است که تاریخ، فرهنگ و هویت یک ملت تحریف می شوند؛ حداقل از تحریف جنایات 35 سال گذشته جلوگیری کنیم. اقای رضا فانی یزدی از تجربه خود در بیدادگاههای رژیم اسلامی نوشته است تا شرمسار شوند کسانی که با توجیهات گوناگون زیر بیرق قاتلان و ادمکشان سینه می زنند.

مشكلات كشور بسيار عميق تر و پيچيده تر از آن است كه با انتخاب يك رييس جمهور حتي با افكار مترقي قابل حل باشد. در واقع پس از گذشت 34 سال از عمر جمهوري اسلامي مردم ايران همانند سال 57 در اين كه چه چيزي را نمي خواهند متفق القول هستند اما در مورد آنچه كه مي خواهند هيچ برنامه و ايده اي ندارند!

آن تابستان داغ و سوزان فصل سیاه درو کردن یاس ها و غارت گل ها شد! من دیگر در جمع عزیزانم در زندان نبودم و آنها که بودند همگی رفتند با دنیائی از ناگفته ها، همه آن عزیزان به حکم پیر کفتار خون آشام جماران سر به دار شدند، این کشتار را هرگز نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم و تا ابد تکرار می کنیم: خمینی ای غارتگر باغ گل ها، ننگ و نفرین ابدی بر تو و همدستان تو باد! .....

توسل به زوز توسط ارتش نه فقط مسیرتعمیق و تکوین طبیعی و بالنده جنبش مصر را با گسست و چالش های بزرگی مواجه ساخته است و نه فقط بدلیل توسل به کشتار و مشت آهنین محکوم است و با موازین دموکراسی خوانائی ندارد، بلکه برخلاف ادعای عاملان آن هیچگاه نمی توان با توسل به مشت آهنین و ایجاد فضای ترور و وحشت زمینه های رشد اسلام سیاسی را که در فرایند زوال و افت قرارگرفته بود خشکاند.

کابینه ی پیشنهادی حسن روحانی از عناصر فاسد و جنایتکاری تشکیل شده، که هریک خود از عوامل نابسامانی های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی 34 ساله اخیر کشورند، عناصری که هر کدام پیشینه ی سالها وزارت و مدیریت عالی در دولت های پیشین همین رژیم را داشته اند و شرایط تیره و تار امروز کشور حاصل اعمال همین هاست.

حال پرسش این است:آقای باراک حسین اوباما شما در سال ۱۳۸۸ کجا تشریف داشتید؟زمانی‌ که میلیونها ایرانی‌ در اعتراض به تقلب در انتصابات ریاست جمهوری به خیابانها آمدند و وحشیانه توسط دژخیمان خامنه یی به خاک و خون غلتیدند کجا بودید؟چرا زمانی‌ که جوانان ما در کهریزک مورد تجاوز قرار گرفتند سکوت کردید؟چرا آن موقع که ایرانیان در خیابانها رسما از شما درخواست کمک کردند ساکت ماندید؟چرا آن زمان این مساله را امری داخلی در ایران دانستید و گفتید در امور داخلی‌ دیگر کشور‌ها وارد نمیشوید؟

در نظاماتی که همه قدرتها در دست یک فرد متمرکز است، هر انسانی برای نجات جان و حیثیت خویش از شر دیکتاتور فقط به‌ منافع و مصالح خودش فکر می‌ کند؛ و جز محدوده حقیر آمال و مقاصد خویش، دنیای دیگری را نمی ‌شناسد؛ و این چنین است که زندگی هر انسان همچون جزیره ای دورافتاده با حصاری از سوداها و اغراض محدود مادی و خصوصی، از سایر انسانها جدا می ‌شود؛ و هر انسان به ‌صورت گرگ انسان دیگر درمی ‌آید.

قدر مسلم این است که: رژیم ولائی، این استعداد و استبداد هراسناک و مکار مذهبی نه تنها انتخابات 92 بلکه همه ی آنها را از آغاز تا پسین بر حسب یک نیاز کاملا جدی، جهت کسب مشروعیت و رسمیت بخشیدن به قدرت قهار سیاسی خود راه انداخته، و باید نشان دهد که دوام او متاثر از اراده مردمی بوده و ناچار، برگزاری صوری انتخابات را تحمل و به اجرا در آورده است.

-انتخابات درغیبت احزاب وسازمانهای مختلف دردنیای امروزه مفهومی نداردلذا انتصابات ونمایشات مختلف جهت تعویض مهره های گوناگون رژیم، درشرایط مختلف ، اتفاقآ ایندفعه با شارلاتانیسم مخصوص آخوندی،بیت رهبری توانست نزدیک ترین فرد مورد دلخواه خود راشوربختانه بانام خودمردم ورای 18 میلیونی بنمایش گذاشته، علاوه برمصرف داخلی ،چراغ سبزی نیز به کشورهای خارجی نشان دهد.

کسی چه میداند، بقول بچه های زندان « شاید در کاسه عمر ما، لقمه ی از زندگی برای فردا باقی نمانده باشد!» بهرروی، این نقد من است از نامه سرگشاده تو... اتفاقآ شرایط مساعدی هم اصلآ نداشتم ولی نمیتوانستم در مقابل حرمت شکنی و داوریهای ناعادلانه نسبت به نسلی که به آن تعلق دارم، سکوت کنم. در واقع این نقد، بنوعی پاسخ و « دفاعیه» من است نسبت به «کیفرخواست» تو که خواسته یا ناخواسته یک نسل را متهم کردی.

واقعیت این بود (و هنوز هم تا حد زیادی هست) که شناخت ما از سنت مان با کمبودها و جزم اندیشی ها ( و گاه اغراق های به ظاهر ملی گرایانه فراوانی) روبرو است. باید با جرات و جسارت و مرارت به سراغ این سنت رفت، کاستی ها و خردستیزی ها و خودکامگی هایش را برشناخت و برانداخت و در عین حال دستاوردها و خردورزی ها و جزم ستیزی های آن را برگرفت و آنها را ملاط و مایه تجددی ساخت که در آن واحدی به شکلی اشتباه ناپذیر ایرانی و جهانی است.