آذربایجان ساز ” تار” را به نام خود در یونسکو ثبت کرد
مسوولان فرهنگی کشور در حال چانه زنی برای در یافت مجوز برگزاری احتمالی کنسرتی در شهرها ! , از جمله در مشهد بودند و درگیر مذاکره با انصار حزب الله برای اکران یک فیلم !؛ که ناگهان کمیسیون میراث جهانی یونسکو در هفتمین نشست خود که در پاریس که هم اکنون نیز در حال برگزاری است و تا هفتم دسامبر ادامه خواهد داشت ، 4 اثر جدید را به فهرست میراث معنوی جهان افزود که شامل ساخت و نوازندگی “تار ” به نام کشور آذربایجان است.
به گزارش ” میراث فرهنگی ” به نقل از یونسکو ؛ روشهای سنتی در ساخت تار ونحوه نوازندگی و اجرای آن که از سوی کشور آذربایجان معرفی شده بود،
درنشست اخیر کمیسیون میراث معنوی یونسکو ثبت شد. این در حالی است که تار یکی از مهمترین و کهن ترین سازهای ایرانی است که بیشتر به نام کشور ایران شناخته می شود.
به نظر می رسد که کشور ایران هیچ مشارکتی در پرونده ثبت جهانی تار نداشته و هرچند کشور آذربایجان پیش از این عاشیق ها را به نام خود به ثبت رسانده بود اکنون تار را هم ثبت رسانده است.
طبق همین گزارش این ساز نوعی ابزار موسیقی زهی ساخته شده از چوب درخت توت و تو خالی با تارهای بلند است که در سراسر روستاها و شهرهای آذربایجان ساخته می‌شود.
در گزارش یونسکو آمده است که این ساز دارای ویژگی سازهای سنتی است و در مراسم مختلف عروسی و جشن و عیدهای گوناگون و مهمانی‌های سنتی گرفته تا کنسرت‌ها و همایش‌های امروزین نواخته می‌شود.
این ساز که بدنهای توخالی و ازجنس چوب دارد، به شکل هشت انگلیسی است و به صورت افقی در دستان نوازنده قرار می‌گیرد. این ساز دارای هفت تار فلزی است که با زخمه نواخته می‌شود.
بنا برآنچه که در گزارش رسمی یونسکو آمده، ساخت این ساز طی سالها وقرنها توسط صنعتگران سنتی که مهارتهای خود را نسل به نسل به شاگردان و خود منتقل کردهاند، حفظ شده و نحوه اجرا و مهارتهای هنری در نوازندگی این سازنیز به صورت شفاهی توسط استادان هنر به نسل جوانتر درمردم این کشور منتقل شده است.
تار از سازهای زهی است که با زخمه نواخته می‌شود. تار در ایران و برخی مناطق دیگر خاورمیانه مانند آذربایجان و ارمنستان و گرجستان برای نواختن موسیقی کلاسیک این کشورها رایج است. در گذشته تار ایرانی پنج سیم (یا پنج تار) داشت. غلامحسین درویش یا درویش خان سیم ششمی به آن افزود که همچنان به کار می‌رود.
3 اثر جدید فرهنگی ثبت شدهی دیگر از 3 کشور، الجزایر، اتریش، ارمنستان است که شامل یک سنت ویژه در مراسم عروسی الجزایر، یک حماسه ملی از سوی کشور ارمنستان و یک کارناوال ازسوی اتریش است که در فهرست میراث معنوی جهان ثبت شده است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
کیانوش توکلی
افزودن دیدگاه جدید