قصه ی ما به سر رسید کلاغه به خونه اش نرسید!

​

 

مدتهاست که قضیه گرفتاری های گوناگون مردم ایران در سایه سرکوب های مختلف رژیم ولایت فقیه که سازمان یافته برابر قوانین اسلامی در ۴۵ سال گذشته ادامه دارد مردم را در مانده و کشور را به آستانه پرتگاه سوق می دهد! تراژدی و رنج مردم موقعی افزایش می یابد که با نوید های پوچ اپوزیسیون های گوناگون برای رهائی مردم از جور و ستم حکومت اسلامی توأم  میشود و سپس به داستان آورگی آن کلاغ شباهت می یابد که  هرگز به خانه اش نمی رسد!
درسایه شکست های پی در پی اپوزیسیون خود خوانده ،تنها مشروعیت نظام و سپس ادعاهای پوچ اصلاح طلبان به کرسی می نشیند و به مردم محروم و تشنه آزادی و در جستجوی سعادت جامعه ایران هیچ چیز عاید نمی شود!
مدتهاست که ایران به سرزمین قیام های پی در پی اما ناکام تبدیل شده است.
آزادی خواهان در زندانها اعدام و شکنجه می شوند و مردم هیچ وقعی بدان نمی گذارند! مبارزان سیاسی زندگی خود را برای آزادی مردم فدا می کنند اما مردم حمایت واقعی را از خود آزادی خواهان نشان نمی دهند.
برای مثال مردم در تشیع جنازه رفسنجانی بطور میلیونی شرکت می کنند و یا در خاکسپاری قاسم سلیمانی هشتاد نفر در زیر دست و پا کشته میشوند اما از جنبش سراسری مهسا حمایت نمی کنند و اعتراضات فروکش میکند.  هزاران نفر دستگیر می شوند و دختران و پسران جوان در زندانها شکنجه ،تجاوز و اعدام می شوند ، اکثریت جامعه همچنان سکوت اختیار می کند و فقط اقلیتی از مردم به وقایع حساسیت نشان می دهند.قشر خاکستری جامعه همچنان خنثی و تماشاگر مانده اند .حتی گرسنگان جامعه با اعتراضات هیچ همبستگی از خود نشان نمی دهند! براستی چرا اینگونه شده ایم!؟!
جامعه‌ی سیاسی ایرانیان خارج از کشور، اخیرا شاهد کنفرانسی غیر عمومی در جزیره‌ی توریستی کادیز در جنوب اسپانیا بود که میزبانی آن از سوی یک شبکه‌ی تلویزیونی فارسی‌زبان مستقر در لس‌آنجلس تدارک دیده شده بود.
اما کنفرانسی که بدون اطلاع اکثریت جامعه سیاسی داخل و خارج کشور برگزار گردد، هیچ ارزش سیاسی و اجتماعی ندارد. کنفرانس هایی که جدا از مردم برگزار می گردد هیچ تاًثیر تاریخی از خود بجای نمی گذارند و فقط دیدار شرکت کنندگان تکرار میشود. در ضمن کنفرانسی که مشروح بحث هایش با مردم در میان گذاشته نشود ،هیچ جایگاه ارزشمند سیاسی و اجتماعی ندارد.
در زیر، نظر یک کوشنده سیاسی از ایران را در باره کنفرانس کادیز  مطرح می سازم
با درود
**علیرغم تبلیغات گسترده در باره این کنفرانس از ماهها پیش و همچنین رپرتاژ آگهی توسط سرکار خانم پانته آ مدیری انتظارات من برآورده نشده است!
تا نظر حضرتعالی چه باشد؟ بگوش جان آماده یادگیری از پرتو دانش و تجربه حضرتعالی در خصوص نتایج این کنفرانس هستم .
در حاشیه؛
خاطرنشان میگردد از دیدگاه من در مورد هر اجلاس و نشستی در خصوص تصمیم گیری برای آتیه ایران زمین میبایست  با اولین قانون اساسی مشروطه کشور قبل از تغییرات غیر لازم و ورود مشروعه در قانون اساسی بدوی که به توشیح مظفرالدین شاه قاجار رسید منطبق باشد .!
دوم اینکه بدون احداث دبیرخانه منسجم و منظم جهت تعامل با ملت ایران هیچ کنفرانسی از دیدگاه من به موفقیت دست نمی یابد!
بلکه تجربیات موجود در پولیتیکال ( Political  ) مثمر ثمر نخواهد بود*
م.پ از ایران