شعری از سیدعلی صالحی در سوگ کودکان سوری:
«سوریا... سوخته‌زارِ بزرگ»
دریغا آدمی
دریغا دمشق
دریغا حلب،
ببین چه کرده‌اند با مردمانِ تو
در اندوهِ این همه عرب!
به بند کردنِ باران
به بند کردنِ رنگین‌کمان
امان...الامان
هی سرزمینِ غادة‌السمان!
مردگانِ من
محمد، یوما، حنانه، لیث،
شاماتِ شعله‌ور...
سنگِ مزارِ اُویس.
غریبا...!
کشتارِ کلمه، کشتارِ کودکان
کشتارِ نغمه به خوابِ نی،
سار˚ین، سیانور، خردل، تباهی
تا کی
تا کی...!؟
بر این بوریا،
سوریا...!
دریغ که مهلت نمی‌دهد مرگ،
این مرگِ بی‌حواس
وگرنه... منم ترانه خوانِ تو،
اولادِ ابونَواس
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید