یک و بلاگ نویس و دو زندانی بهائی

هنوز جامعه وبلاگ نویسان فارسی از شوک خبر حکم زندان حسین درخشان بیرون نیامده بودند، که یکی دیگر از وبلاگ نویسان فارسی، با حکمی مشابه روبرو شد.

"محمد دادخواه، وکیل حسن رونقی ملکی در گفتگو با "روز" از صدور حکم ۱۵ سال حبس تعزیری برای موکلش خبر داده و در عین حال گفت که این حکم هنوز به او به عنوان وکیل آقای رونقی ابلاغ نشده است." این وبلاگ نویس که یکی از دانشمند جوان ایرانی نیز هست، بیش از ده ماه است که در بند ۲ الف سپاه زندانی است.

واقعا جای تاسف است که حکومت بجای استفاده از جوانان ایرانی و نبوغ و استعداد آنها، آنان را به بهانه اتهامات واهی روانه زندان های طویل المدت می کند. زندان هایی که مبنای قانونی نداشته و این جوانان تنها به جرم دگراندیش بودن، باید زندان و شکنجه را تحمل کنند. نحوه اعلام احکام هم بسیار جالب است، حکم ها را بصورت شفاهی اعلام می کنند و یا حتی در بعضی موارد خانواده زندانیان، از حکم فرزندانشان از طریق نشریات و یا سایتهای اینترنتی با خبر می شوند!

اما در نظام قضائی ایران از این اتفاقات جالب توجه! گویا قرار است مکررا تکرار شود. در تازه ترین این اتفاقات دو شهروند بهائی که در حال گذارندن دوران محکومیت خود هستند، با اتهامات جدیدی روبرو شدند!

"دو نفر از زندانیان بهایی زندان وكیل آباد مشهد به نام های ناهید قدیری و رزیتا واثقی كه در حال سپری كردن محكومیت 5 ساله خود هستند با تفهیم اتهام جدید روبه رو شدند. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، صبح روز یك شنبه ۱۱ مهر ماه بدون اطلاع قبلی در حالیكه به پاهای رزیتا واثقی و ناهید قدیری پابند زده شده بود از زندان به دادسرای انقلاب مشهد منتقل شدند و به آنها دو اتهام جدید تحت عنوان "تبلیغ به نفع بهائیت" و "توهین به مقدسات" تفهیم و از آن ها خواسته شد آخرین دفاعیات خود را در رابطه با دو اتهام مذكور اعلام كنند."

برای بنده بعنوان یک خواننده معمولی این سوال پیش می آید که چطور شخصی که در دادگاهی مجرم شناخته می شود، به عادلانه و ناعادلانه بودنش فعلا کاری ندارم، و مشغول گذراندن دوران محکومیت است، مجددا به دادگاه احضار شده و با اتهامات جدیدی که از همان سنخ اتهامات قبلی است و برای آنها یک بار محاکمه شده، روبرو می شود؟

البته در کشوری که نظام قضائیش داد غریب و آشنا را درآورده، این اتفاقات و این اعمال سلیقه ها، چیز عجیبی نیست!

اما روبرو کردن یک زندانی با اتهامات جدید که خود می تواند به طولانی تر شدن زمان زندان بیانجامد، تنها نشان دهنده عمق کینه و عداوت حکومت اسلامی با زندانیان عقیدتی و در راس آنان، بهائیان می باشد.

رژیم اسلامی همواره سیاست "نعل و میخ" را بخوبی اجرا کرده است. از یک طرف در حکم ۲۰ سال زندان مدیران سابق جامعه بهائی تخفیف می دهد، از طرف دیگر سعی می کند تا با پرونده سازی، احکام دیگر زندانیان بهائی را سنگین تر کند. سیاست کثیفی که تنها برای بازی با افکار عمومی و جامعه جهانی تدارک دیده شده.

این سیاست کثیف در شکل دیگر همان سیاستی است که به حکومت اسلامی اجازه می دهد، جوانان این مملکت را تنها به جرم "نوشتن" و "اندیشیدن" بازداشت، شکنجه و زندانی کند. جوانان و زنانی که قلب و روحشان سرشار از عشق ایران و خدمت به ایران است.

به امیدآزادی آنها.