ارتش سایبری از ادعا تا واقعیت؛ قدرتی به استحکام تار عنکبوت

از هنگامی که برای نخستین بار نام ارتش سایبری ایران بر سر زبانها افتاد، عده ای گمان کردند که سپاه پاسداران به عنوان متولی این تشکیلات از آنچنان قدرتی برخوردار شده که می تواند لرزه بر اندام مخالفانش بیندازد.

در نگاه اول به نظر می رسد که همه چیز کاملا در ید قدرت سپاه و آنچه نخبگان بسیجی ولایت مدار نامیده شده ، قرار دارد. در ورای اعلام موجودیت ارتش سایبری نوعی اعمال قدرت برای تاثیر گذاری بر فضای جامعه محسوس بود و هدف هم حمله هکری به فضای مجازی متعلق به ضد انقلاب عنوان شده بود.

ایده نبرد سایبرنیتیک در سپاه پس از قوت گرفتن احتمال حمله امریکا به ایران قوت گرفت. هنگامی که در کتاب طرح سری حمله امریکا به ایران فاش شد که امریکا با شناسائی 370 نقطه حساس سپاه پاسداران قصد دارد به بمباران این تاسیسات بپردازد.

در کوران تهدیدات جرج بوش بر ضد ایران تیمی متشکل از عده ای جوانان در یکی از نهادهای فرعی سپاه شکل گرفت. ایده گروه فوق این بود که چون احتمال دارد سپاه در نبرد نظامی احتمالی نتواند ضربات لازم را به امریکا وارد کند بهتر است که قبل از نبرد در عرصه نظامی درگیری در عرصه سایبر و فضای مجازی با امریکا و ایادی داخلی اش آغاز شود.

ایده جنگ سایبری

ایده جنگ سایبری با امریکا به تدریج طی سالهای 84 و 86 در اداره سیاسی سپاه به یک برنامه عملیاتی مبدل شد و در این راستا سپاه پاسداران با تاکید بر ماموریتش در حفظ دستاوردهای انقلاب طی یک برنامه عملیاتی گسترده و پر خرج وارد حیطه مقابله با سایت های داخلی و آنچه را آنها به زعم خود وابستگان به استکبار جهانی می نامید ، شد.

به این منظور برنامه حمله اینترنتی به سایت ها در دستور کار بخش سایبری سپاه قرار گرفت. با آغاز موج شدید فیلترینگ سایت ها در سال 87 ، تیم سایبری سپاه متوجه شد که میزان استفاده از فیلتر شکن ها برای دور زدن فیلتر ها افزایش قابل ملاحظه ای یافته است.

به این منظور گروهی از بسیجی ها که از مدتها قبل طی یک برنامه زمان بندی شده و با بودجه 76 میلیون دلاری آموزشهای لازم را در خصوص اینترنت دیده بودند وارد عمل شده و کار شناسائی جدیدترین فیلتر شکن های روز را برای مسدود شدن آغاز کردند.

نخستین یورش هکری به سایت ها که با سر و صدای زیادی از سوی مرکز موسوم به جرائم سازمان یافته سپاه همراه بود حمله به سایت های غیراخلاقی و دستگیری عوامل آن بود. سایت گرداب در بیانیه ای به مناسبت زدن این سایت ها، آن را اقدامی بزرگ دانسته و به ملت تبریک گفت.

پس از انهدام این سایت ها ، مرکز سایبری سپاه به این نتیجه رسید که بهتر است دایره فعالیتهای خود رابا یک بزرگ نمائی از قبل طراحی شده گسترش دهد. این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که رسانه های داخلی حمله هکری سپاه را اقدامی خارق العاده و بی نظیر توصیف کردند و همین امر انگیزه ای شد تا پس از فضا سازی های لازم قدرت نمائی سایبری سپاه در فاز بعدی کلید بخورد.

اعلام موجودیت ارتش سایبری پس از نا آرامی های انتخاباتی

اعلام موجودیت ارتش سایبری ایران گام نهائی و مکمل سپاه در ورود به عرصه تروریسم اینترنتی بود. به خصوص که این اقدام متعاقب با نا آرامی های پس از انتخابات و در راستای تسویه حساب کینه جویانه با معترضان به نتیجه انتخابات انجام می گرفت. در این ایام سپاه از حجم وسیع تصاویر ارسالی از اعتراضات مردم ایران به به شبکه های خبری جهان مات و مبهوت بود، بطوریکه عوامل سرکوب در هنگام برپائی تجمعات با حمله شدید به هرکس که موبایل در دست داشت، وی را بازداشت می کردند.

از این زمان به بعد و پس از آنکه وزارت اطلاعات ایران متوجه شد نا آرامی های مردمی ربطی به رهبران دستگیر شده اصلاح طلب ندارد، بحث موسوم به جنگ نرم با دقت و حساسیت بیشتری مورد توجه قرار گرفت و رژیم احساس کرد که اطلاع رسانی رسانه ای در باره سرکوب و کشتار مردم از طریق اینترنت در حال تبدیل شدن به یک بی اعتباری وسیع در سطح بین المللی و داخل است.

در چنین شرایطی بود که ارتش سایبری ایران اعلام موجودیت خود را به طور رسمی اعلام و تلویحا هدف مستقیم خود را ورود به فاز درگیری مجازی تن به تن از طریق تخریب سایت های به زعم خود ضد نظام و عوامل امریکا و صهیونیزم اعلام کرد.

در نخستین گام سایت های کلمه وابسته به میر حسین موسوی، تویتر و موج سبز آزادی با حمله هکری ارتش سایبری مواجه شده و برای مدت کوتاهی از کار افتادند. در این بین جو سازی های روانی لازم برای ارعاب وبلاگ نویسان و دست اندرکاران سایت های خبری بوجود آمد.

سپاه گمان می کرد که با نخستین حمله هکری علاوه بر سایت هائی که از کار افتادند ، سایت های دیگر نیز فتیله خود را پائین کشیده یا دست از فعالیت خواهند کشید. اما این دلخوشی زیاد دیری نپائید و علاوه بر آنکه سایت های هک شده به غیر از موج سبز آزادی فعالیت خود را دوباره از سر گرفتند، محافل خبری بیشتری وارد عرصه اطلاع رسانی به نفع جنبش سبز شدند.

ارتش سایبری در گام بعدی خبرنامه امیر کبیر، سحام نیوز، سایت محسن سازگارا، رادیو زمانه، کلمه، جرس و هرانا را نیز هک کرد. سایت های مذکور نیز بلافاصله پس از وقفه ای کوتاه کار خود را از سر گرفتند.

تبلیغات گوبلزی برای ایجاد رعب

متخصصان فن آوری اطلاعات می گویند هک کردن یک سایت کاری ساده و پیش پا افتاده است و نیازی به توانائی خارق العاده ندارد، فقط کافیست به میزبان و اطلاعات پایه ای یک سایت دست یافت.

برای سازمانهائی چون سپاه پاسداران که عدم التزام خود به مقررات بین المللی را نزد جهانیان به اثبات رسانده اند، حمله به سایت ها با آی پی ایرانی چندان هم نباید مسئولیت آور باشد، چرا که ردپای سپاه تا پیش از این در امر معاملات غیر قانونی ، پولشوئی و دهها تخلف ریز و درشت دیگر دیده شده و بنا بر این صدور بیانیه های مفاخره آمیز مبنی بر حمله هکری به یک سایت نشان می دهد که تشکیلات حمله کننده مطلقا به الزامات اخلاقی و مقررات بین المللی پای بند نیست. این نکته با در نظر گرفتن این واقعیت که اقدام به هک کردن یک سایت در اروپا و امریکا مشمول مجازات های پیش بینی شده در قانون است ، نمود بیشتری پیدا می کند. به همین دلیل است که این کشورها در مقام یک دولت و حکومت و محض پاسخ تلافی جویانه مبادرت به حمله سایبری به سایت های ایرانی نمی کنند .

حتی در معدود حملات انجام شده سایبری از سوی اسرائیلی ها عنوان شد که هکرهای خصوصی به این کار مبادرت کرده اند و نه تشکیلاتی متعلق به حکومت.

کارشناسان فن آوری اطلاعات در امریکا می گویند اگر حمله ای سایبری به سایت های امریکائی انجام شود سایت هک شده تنها ظرف چند دقیقه دوباره فعال خواهد شد.

کدام قدرت؟

از نقطه نظر فن آوری اطلاعات، حمله سایبری و هک کردن یک سایت کاری ساده است که خیلی نیاز به مقدمات پیچیده ندارد. با این حال مشخص نیست ارتش سایبری از کدام قدرت سخن می گوید. به نظر می رسد که فقط سپاه و ارتش موسوم به سایبری هستند که گمان می کنند حمله هکری واز کار انداختن یک سایت یعنی قرار گرفتن در ردیف پنجمین قدرت سایبری جهان!!

مدتها قبل از آنکه چیری به نام ارتش سایبری ایران وجود خارجی پیدا کند پسر بچه های نوجوان در انگلیس به هک کردن حساس ترین مراکز امریکا مبادرت می کردند. به عنوان نمونه يك نوجوان انگليسي در سال 2003 با نوشتن يك برنامه هكر، سيستم هاي هدايت كننده يك بندر آمريكا را از كار انداخت. در ژوئن 2008 نیز چند جوان 19 ساله اسپانیائی که به دهها سایت دولتی امریکا حمله کرده بودند با نقشه حمله سایبری به ناسا دستگیر شدند.

در مارس 2005 بخش جرائم رایانه ای پلیس روسیه اعلام کرد که كه هكرهاي روس، بهترين و ماهرترين هكرهاي دنيا هستند

زیرا این افراد در رياضيات و برنامه نويسی بهترين‌هاي دنيا هستند و به همين علت هكرهاي روس نيز نسبت به هكرهاي ديگر كشورهاي دنيا از قدرت و مهارت بيشتري برخوردارند.

در کنار واقعیات فوق ، خبرگزاری فارس وابسته به سپاه سال گذشته در مطلبی به نقل از سایت امریکائی " دیفنس تک" اعلام کرد که ایران پنجمین قدرت سایبری جهان را داراست. فارس در یک دستکاری حرفه ای به منظور فریب افکار مردم اعلام کرد که اقدامات ارتش سایبری موجب شد که امریکائی ها ایران را پنجمین قدرت سایبری جهان بدانند. این در حالی بود که نویسنده دیفنس تک با اغراق گوئی تلاش کرده بود توجه مقامات امریکائی را به کنترل بیشتر ایران به لحاظ فن آوری آی تی جلب کند.

اما اینکه چرا سپاه ظرف یک سال گذشته به رفتار تخریبی خود بالیده و آن را در بوق و کرنا کرده و نشانه عظمت خود می داند دلایل متفاوتی دارد که ارعاب داخلی و قدرت نمائی توخالی در سطح بین المللی از جمله آنهاست. نکته بسیار حساس در این باب اطلاق تروریسم دولتی به آن هجوم سایبری است که رسما ارگان انقلابی یک حکومت مسئولیت آن را تقبل کرده است و نه یک گروه ناشناس.

پیاده نظام های ارتش سایبری جمهوری اسلامی

چنانچه اشاره شد روسها را بهترین هکر های جهان می دانند. اما در این بین نباید از نقش هکر های چینی غافل شد. آوازه هکرهای چینی به آلمان و امریکا هم رسیده و فریاد این دولتها را در آورده است. جالب اینجاست که به گفته یک کارشناس آی تی هکرهای چینی ستون فقرات ارتش به اصطلاح سایبری ایران را تشکیل می دهند.

م ش می گوید: شیوه ارتش سایبری به این ترتیب است که با هکرهای چینی تماس می گیرند و اطلاعات پایه ای سایت مورد نظر را از آنها دریافت می کنند سپس حملات از داخل ایران و با آی پی ایرانی انجام می شود.

در آمد هکرهای چینی که به سفارش گروههای تبهکار بین المللی مختلف کار می کنند سالانه میلیاردها یورو بر آورد می شود.

متخصصان فن آوری ارتباطات می گویند سایت ها برای در امان ماندن از هک باید از میزبانانی استفاده کنند که سیستم برنامه نویسی مدرن ، به روز و معتبری دارند. بهره گیری از برنامه هائی با الگوریتم بالا و سیستم های امنیتی چند لایه و استفاده همزمان از 2 یا چند دامین از دیگر توصیه های کارشناسان به دست اندرکاران سایت های خبری است.