شهيد مهندس غلامرضا امانى به طور ناحوانمردانه اى ترور شد. بعد از ايشان، آزربايجان براى مدتى در خلاء فرو رفت و به اعتقاد بنده هنوز هم ضربات از دست رفتنش را مى خوريم.
آزربايجانِ امانى و امانىِ آزربايجان طعم و عطر ديگرى داشت.
آزربايجانِ امانى مارك و بيزنس و بنگاه املاك نيست، آزربايجانِ امانى مانيفست و تاريخ و عمل و جديّت است.
شهيد امانى حتى براى يكبار هم منت آنهمه سال زندانى شدنش را بر كسى نزد. سردردها و دلمشغولى هايش را تيتر اخبار نكرد، مرد عمل و مدارا و محبت بود.
در صفحه ى تازه اى كه آزربايجان گشوده است او اولين شهيد ما و بعد از پروفسور زهتابى دومين كسى است كه به طرز فجيعى ترور شد.
دوستش دارم. بيدارى ام وقتى است كه او به خوابم مى آيد.
همه ى زندگيش در كنترل و تهديد و رنج گذشت اما براى ملت آزربايجان از شادى و اميد و شكوفايى گفت.
سوّم آبان روز شهيد امانى، روز معصوميت و مظلوميت و جسارت است. و البته هر روز ما روزِ امانى است و غيابِ حضورش به شدت به چشم مى خورد.
از دوستان و عزيزان تقاضا دارم تا خاطرات و نوشته هاى ايشان را همراه با مقالات و شعرهايى كه درباره ى آن شهيد بزرگوار سروده شده گردآورى نموده و به صورت كتابى وزين انتشار نمايند.
دستهايى در كارند تا ارزش كارهاى او را مخفى كرده و حتى شهادت او را در هاله اى از ابهام بنشانند. آنانكه كه در راه وطن و ملت و آزادى و صلح و شرافت و شكوهِ هويت و زبان و فرهنگ و برابرى، و در جدال با راسيسم و فاشيسم و زشتى، قربانىِ ترور و حذف ناجوانمردانه قرار مى گيرند شهيدان واقعى هستند. در چنين شرايطى اگر امانى شهيد نيست پس از بدو تاريخ تا حالا در تاريخ انسان نه شهيدى وجود دارد و نه شهيدى وجود خواهد داشت.
سالروز شهادتش را به بازماندگان آن شهيد عزيز و به ملت شريف آزربايجان تسليت عرض مى كنم.
با احترام
محمدرضا لوايى
October 25, 2017
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید