چگونه می توان مواضع و شعارهای انحرافی را از مواضع و شعارهای درست تمیز داد ؟

بقلم:عبدالخالق جرفی
یکی از موضوعاتی که مبارزین همیشه از گذشته و حال و در آینده با آن موجه بوده و خواهند بود ، مواضع و شعارهای انحرافی که از طرف افراد یا جریان هایی در مقابل موضع و شعار روز قرار می دهند و باعث دادن آدرس های اشتباهی می شوند .
منظور از مواضع و شعارهای انحرافی این است ، زمانیکه بر دشمن – حکومت ایران – ضربه ای وارد می آید ، یا فشاری متوجه آن است و نیاز به بسیج همگانی برای افزایش این فشار و استمرار ضربه هست ، با مواضعی و شعارهایی روبرو می شویم که هدفش پوشاندن این ضربه یا تقلیل آن است و بدین شکل اذهان را متوجه نقطه دیگری می کند .
همچنین زمانیکه جبهه مردم به یک پیروزی علیه حکومت و در راستای منافع ملت دست پیدا می کند ، بجای تقویت این پیروزی و استفاده از آن در جهت منافع ملت ، آنرا تخطئه می کند و زیر علامت سؤال می برد . و با مطرح کردن موضوعات دیگری که در تناقض با این پیروزی است ، سعی در بی اهمیت جلوه دادن این پیروزی و موفقیت می کند .
در یک جنگ سیاسی و یا نظامی ، هدف هر جبهه تضعیف جبهه مخالف است . هر جبهه تلاش می کند که از دوستان طرف مقابل کم کرده و به خود اضافه کند یا لااقل بیطرف سازد و بی طرف ها را علیه جبهه مخالف برانگیزد . تلاش می کند با نیروی بیطرف و یا متردد و متزلزل ، تضادهایش را نه فقط فعال نکند ، بلکه عوامل وحدت را برجسته سازد و برای اینکار حاضر است بسیاری از اختلافات که ریشه در گذشته دارد و یا اختلافاتی که ممکن است در آینده رخ دهد ، کم اهمیت جلوه دهد . زیرا هدف در وهله اول نابودی آن دشمنی است که هم اکنون دشمن است و دشمن آینده را از هم اکنون ، نشانه نخواهد رفت ، زیرا این به معنی تقویت دشمن فعلی است .
ردیف قرار دادن چند دشمن به موازات هم و تهاجم به همه در یک راستا ، در واقع کمک به دشمن اصلی است . زیرا باعث تلف کردن نیرو و انرژی و توان در مبارزه با دشمنان فرعی یا خود ساخته است .
هم اکنون شعار اصلی روز ، سرنگونی حکومت ایران است . و موضع هر نیروی مردمی باید همین باشد . اما در جنگ روزانه سیاسی با این حکومت در هر منطقه ای بر حسب شرایط اعتراضاتی شکل می گیرد و شعارهایی مطرح می شود چگونه بفهمیم که این شعارهای روز همان مرحله و همان شرایط در همان منطقه است ؟ برای فهم آن باید به میان مردم رفت . مردم در شعارهایشان چه می گویند و چه می خواهند . همان اصل است . وقتی مردم شعار " آب " یا " نان " می دهد ، پس شعار همان است . زمانی که شعار " مرگ بر خامنه ای " می دهند ، شعار همان است . زمانی که شعار " زبان هویت من " است می دهند ، شعار روز همان است . اگر کسی بیاید و خلاف این شعارها را ترویج کند ، دارد شعار انحرافی می دهد . می خواهد حرف اصلی ملت در میان انبوه شعارهای دیگر گم شود .
دشمن اصلی ما در حال حاضر حکومت جمهوری اسلامی ایران است . حال اگر یکی پیدا شود و در عین حمله به حکومت ایران ، به سازمان های دیگر که می توانند در این مرحله ، متحد ما در مبارزه علیه دشمن باشند ، حمله کرده و آنها را در ردیف همان حکومت قرار دهد ، در واقع دارد به جبهه دشمن کمک رسانی می کند . حمله به آن بخش از نیروهای چپ که خود را درکنار ملیت ها تعریف کرده اند و یا به سازمان مجاهدین خلق که دشمن اصلی حکومت ایران است و یا به آن بخش از نیروی سکولار که حقوق ملیت ها را برسمیت می شناسد و قرار دادن آنها را در کنار دشمن اصلی ، در واقع اضافه کردن به دشمن اصلی و کم کردن از نیرو و توان خودی در جنگ با حکومت ایران است .
حکومت ایران در طیف به اصطلاح مخالفان ، متحدینی دارد که بدلیل ضدیت با ملیت ها ، لاجرم تن به قبول همین حکومت می دهند و به عوامل سرکوب آن تبدیل می شوند . در داخل در شکل جاسوس و لباس شخصی و در خارج لابی گری حکومت ایران را به شکل مستقیم و غیر مستقیم و با شعار " حمله نظامی نه " و یا " تشدید تحریمات نه " عمل می کند . این نیرو که عمدتا در قالب احزاب پان ایرانیست ها ظاهر می شوند ، تجزیه هراسی را دامن می زند و علیه ملیت ها و بویژه ملت عرب ، نفرت پراکنی می کنند . ما فقط با این طیف ضدیت داریم زیرا در گذشته و حال و آینده از آنها ضربه خورده و خواهیم خورد . آنها دشمنان قسم خورده ملیت ها هستند . اما با بقیه گروهها و سازمان های ایرانی – فارس – هر موضعی که به نفع ملیت ها می گیرند ، ولو اندک و ذره ای باشد ، تایید و استقبال می کنیم ، و هر کجا که مواضعی علیه ملیت ها و ملت عرب الاحواز بطور خاص بگیرند ، علیه آن موضع انتقادی و روشنگرانه می گیریم .
حال می خواهیم نگاهی هرچند سریع ، به جبهه داخلی خودمان – ملت الاحواز – و به مواضع فعالان سیاسی خود بیاندازیم و ببینیم در مقابل دشمن و متحدان آن و همچنین در مقابل نیروها و احزاب خودی – ملت عرب - که با دشمن در حال جنگ و تضعیف آن هستند چگونه برخورد می کنند . ما در اینجا فقط دو مورد اساسی یک موفقیت و یک مورد ضربه را اشاره می کنیم .
در حال حاضر ما نیاز به یک چتر سیاسی داریم تا مبارزات ملت ما را حراست کند و به جهانیان بشناساند . ما می خواهیم که خون هایی که به زمین می ریزد به هدر نرود . به جیب این گروه یا آن گروه فرصت طلب نرود . وقتی این کار بوسیله یک حزب یا یک شخص صورت می گیرد ما باید از آن پشتیبانی کنیم . ولو اینکه با این فرد یا حزب ، سر مسایلی اختلاف نظر داشته باشیم . حال اگر کسی پیدا شود که بخواهد تضادهای احزاب ملت عرب با یکدیگر را فعال سازد و آنرا بر علیه این پیروزی بکار گیرد و با شعارهایی مثل رفتن به دامن فارس ها و و یا اینکه اینها فدرالی هستند ویا انیکه اینها ایرانی هستند وغیره این پیروزی ها را مخدوش کند ، دارد شعارهای انحرافی می دهد تا این پیروزی را در اذهان ملت ها مخدوش سازد .
مورد دوم راه اندازی کانال تلویزیونی " احوازنا " می باشد . حرکت النضال با راه اندازی کانال تلویزیونی " احوازنا " به یک موفقیت چشمگیر و کیفی در مبارزات ملت ما دست پیدا کرد . تمام احزاب و گروههای دیگر در آرزوی داشتن یک کانال تلویزیونی در این مقیاس هستند . این کانال می تواند برای ما خون ذخیره کند و مبارزات ما را کیفا ارتقاء بخشد . ما صرفنظر از اینکه سازمان هدایت کننده این تلویزیون دست چه نیرویی است و آیا ما اعضا یا هوادار این سازمان هستیم یا خیر می بایست تا آنجایی که می توانیم در جهت موفقیت این کانال تلویزیونی قدم برداریم و یا لااقل در مقابل آن نیاستیم . در این میان اگر عده ای بخاطر اختلافات سیاسی یا غیر سیاسی چنین موفقیتی را زیر علامت سؤال ببرند و حتی به تحریم آن اقدام کنند ، و علیه آن تبلیغات راه بیاندازند ، در حقیقت به موفقیت های یک ملت ضربه می زنند و با دشمن همسویی می کنند چراکه دشمن بیشتر از همه از چنین امکانی در میان مبارزان ملت ما آگاه است و وحشت می کند .
مورد سوم در مورد ترور احمد مولی است . در تاریخ چهارشنبه ۸/۱۱/۲۰۱۷ ، احمد مولی رئیس گروه انشعابی از حرکه النضال در هلند ترور شد . برای همه کس واضح بود که این ترور کار حکومت ایران و اطلاعات آن است . در این موقع همه باید حول یک شعار عمل می کردیم و آن محکوم کردن حکومت ایران است و اینکه تقاضا می کردیم که فعالان سیاسی پناهنده در هلند و دیگر نقاط اروپا حفاظت و حراست شوند و.. اما شعار دیگری هم در این میان از طرف عده ای مطرح شد و بجای اینکه حمله را به سمت حکومت ایران نشانه رود ، به سمت احزاب خودی معطوف ساخت . این موضع انحرافی است و به دشمن خدمت می کند .
در تمامی این موارد و موارد مشابه ما باید نگاه کنیم در هر موضع گیری که اتخاذ می کنیم ، چه میزان به مبارزات ملت ما می افزاید و چه میزان به دشمن ما . این شاخص مهم برای همه ما می باشد .
4 ژوئیه 2018
تمام