رهبر نمادین و مقامات غیرانتخابی در ایران

رهبر نمادین و مقامات غیرانتخابی در ایران زهر بوده، هست و خواهد بود

در زمان خیزش 96 بحثهای مفصلی در ارتباط با غلط بودن تئوریهای رهبر نمادین در جنبش سیاسی ایران مطرح شد که نیازی به تکرار ندارد (1). در آمریکا از مقالات عالیرتبه کشور فقط رییس قوه قضاییه انتخابی نیست که دقیقاً همیشه مسأله ایجاد کرده و همه بحثهای کنونی در مورد جانشینی قاضی آنتونی کندی در دیوان عالی کشور آمریکا که موارد مشابه بارها تکرار شده، نشان می دهد که حتی پس از دو قرن در دموکراسی قدرتمندی نظیر آمریکا، هنوز این انتخابی نبودن در قوه قضاییه مسأله ساز است و به همین دلیل شخصاٌ به این نتیجه رسیده ام که حتی رهبر قوه قضاییه نیز باید انتخابی باشد (2). در ایران که همواره هر وقت رهبر نمادین وجود داشته، جریانات مختلف سیاسی برای مقاصد خود از آن رهبر نمادین استفاده کرده و می کنند و آن رهبر نمادین هم به آنها احتیاج دارد که سر کار بماند. اگر قرار است رهبر نمادین کاره ای نباشد، اصلاً بهترین انتخاب کسی است که زنده نباشد که بتواند غیرمستقیم در امور دخالت کند و شخصاً اگر کورش کبیر رهبر نمادین باشد، حرفی ندارم، وگرنه رییس قوه مجریه یعنی رییس جمهور، و رؤسای دو قوه دیگر هم باید انتخابی باشند تا که در برابر مردمی که آنها را انتخاب می کنند پاسخگو باشند و هر وقت پاسخگو نبودند بتوان با پتیشنی با امضای حد نصاب که قانون تعیین می کند، با رأی عمومی، آنها را ار مقامشان خلع کرد، وگرنه دوباره می شود همین بساط ولایت فقیه (3).

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

سام قندچی
IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com
شانزدهم تیر ماه 1397
July 7, 2018

پانویس:
1. دوست عزیز آقای دکتر اسماعیل نوری علا برای ایران آینده نباید هیچ مقام عالی غیرانتخابی را پذیرفت
http://www.ghandchi.com/1977-maghaame-gheire-entekhabi.htm
2. مقام رییس قوه قضاییه باید انتخابی شود
http://www.ghandchi.com/1019-ghazaaeieh-entekhaabi.htm
3. درباره تئوریهای غلط رهبر نمادین
https://goo.gl/g9DBe7