رئیس شبکه هپاتیت ایران: قمه زنی باعث انتقال هپاتیت می‌شود

 و حتی افرادی که قمه نمی زنند و در نزدیکی فرد قمه‌زن هستند نیز در معرض خطر قرار دارند."

هپاتیت یک بیماری عفونی است که کبد را مبتلا می‌‎کند و می‌تواند به نارسایی کبد و مرگ منجر شود.

رییس شبکه هپاتیت ایران همچنین درخواست کرد که برای افرادی که به قمه‌زنی اقدام می‌کنند، پرونده ویژه سلامت تشکیل شود و قمه‌زنی به عنوان یک سابقه منفی در پرونده پزشکی آنها درج شود و سازمان انتقال خون نیز این افراد را برای اهدای خون قبول نکند.

قمه‌زنی از مراسمی است که توسط برخی از عزاداران امام حسین، امام سوم شیعیان، در دهه محرم (اول تا دهم ماه محرم) اجرا می‌شود.

شرکت کنندگان در این مراسم صبح روز عاشورا، بعضا با پوشیدن لباس سفید و بلندی همچون کفن، بصورت دسته جمعی قمه بر سر می‌زنند.

براساس اسناد تاریخی موجود قمه زنی در ایران تا قبل از صفویه سابقه نداشته است.

پایگاه اطاع رسانی حوزه درباره قمه‌زنی نوشته که این کار "از نظر شرعی پایه و مبنای دینی ندارد و صرفا از روی علاقه شیعیان انجام می‌شود."

برخی از مراجع تقلید شیعیان نیز در استفتائاتی که درباره قمه‌زنی از آنها شده اظهار نظر کرده‌اند.

آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی گفته است: "درباره حکم فقهی اين شيوه عزادارى، از همان زمان پیدایش اختلاف وجود داشت و چون در ديد برخى غيرمسلمانان تاثير سوء داشت؛ برخى علما به حرمت آن فتوا دادند. در مقابل آنان نيز علماى ديگرى در پاسخ به استفتاهاى مردم حكم به جواز دادند. اما امروزه غالب مراجع آن را حرام می دانند."

آیت‌الله سیستانی نیز در پاسخ به استفتایی چنین گفته است: "باید از کارهایی که عزاداری را خدشه دار می‌کند اجتناب شود ."

در همین حال تعداد دیگری از مراجع تقلید مانند آیت الله صادق حسینی شیرازی و آیت الله محمد صادق حسینی روحانی از حامیان قمه‌زنی هستند.

آیت الله صادق حسینی شیرازی در سخنرانی مخالفان قمه‌زنی را جهنمی خواند.

آیت الله محمد صادق حسینی روحانی نیز در استفتایی درباره قمه‌زنی گفته است: "همان گونه که مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری قدس سره و سایر مراجع بزرگ شیعه از قبیل مرحوم آیت الله العظمی نائینی و مرحوم آیت الله العظمی قمی و مرحوم آیت الله العظمی خوئی قدس سره مرقوم داشته­‌اند قمه زدن در عزای حضرت سیدالشهداء صلوات الله علیه جایز است و بلااشکال مادامی که موجب هلاکت نفس نشود بلکه از مستحبات اکیده می‌­باشد "

حتی افرادی که قمه نمی زنند و در نزدیکی فرد قمه‌زن هستند نیز در معرض خطر قرار دارند."
هپاتیت یک بیماری عفونی است که کبد را مبتلا می‌‎کند و می‌تواند به نارسایی کبد و مرگ منجر شود.
رییس شبکه هپاتیت ایران همچنین درخواست کرد که برای افرادی که به قمه‌زنی اقدام می‌کنند، پرونده ویژه سلامت تشکیل شود و قمه‌زنی به عنوان یک سابقه منفی در پرونده پزشکی آنها درج شود و سازمان انتقال خون نیز این افراد را برای اهدای خون قبول نکند.
هپاتیت سی، بیماری خاموش
چرا اکثر مبتلایان به هپاتیت سی، از آن خبر ندارند؟
قمه‌زنی از مراسمی است که توسط برخی از عزاداران امام حسین، امام سوم شیعیان، در دهه محرم (اول تا دهم ماه محرم) اجرا می‌شود.
شرکت کنندگان در این مراسم صبح روز عاشورا، بعضا با پوشیدن لباس سفید و بلندی همچون کفن، بصورت دسته جمعی قمه بر سر می‌زنند.
براساس اسناد تاریخی موجود قمه زنی در ایران تا قبل از صفویه سابقه نداشته است.
پایگاه اطاع رسانی حوزه درباره قمه‌زنی نوشته که این کار "از نظر شرعی پایه و مبنای دینی ندارد و صرفا از روی علاقه شیعیان انجام می‌شود."
برخی از مراجع تقلید شیعیان نیز در استفتائاتی که درباره قمه‌زنی از آنها شده اظهار نظر کرده‌اند.
آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی گفته است: "درباره حکم فقهی اين شيوه عزادارى، از همان زمان پیدایش اختلاف وجود داشت و چون در ديد برخى غيرمسلمانان تاثير سوء داشت؛ برخى علما به حرمت آن فتوا دادند. در مقابل آنان نيز علماى ديگرى در پاسخ به استفتاهاى مردم حكم به جواز دادند. اما امروزه غالب مراجع آن را حرام می دانند."
آیت‌الله سیستانی نیز در پاسخ به استفتایی چنین گفته است: "باید از کارهایی که عزاداری را خدشه دار می‌کند اجتناب شود ."
در همین حال تعداد دیگری از مراجع تقلید مانند آیت الله صادق حسینی شیرازی و آیت الله محمد صادق حسینی روحانی از حامیان قمه‌زنی هستند.
آیت الله صادق حسینی شیرازی در سخنرانی مخالفان قمه‌زنی را جهنمی خواند.
آیت الله محمد صادق حسینی روحانی نیز در استفتایی درباره قمه‌زنی گفته است: "همان گونه که مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری قدس سره و سایر مراجع بزرگ شیعه از قبیل مرحوم آیت الله العظمی نائینی و مرحوم آیت الله العظمی قمی و مرحوم آیت الله العظمی خوئی قدس سره مرقوم داشته­‌اند قمه زدن در عزای حضرت سیدالشهداء صلوات الله علیه جایز است و بلااشکال مادامی که موجب هلاکت نفس نشود بلکه از مستحبات اکیده می‌­باشد "