پندی از قُدما

با نزدیک شدن به ایام مبارک روز پژوهش، روز حمل و نقل و لیلة الرغائب یلدا عرض میشود که جنت مکان جدّ بزرگوارم، همیشه گوسفند زنده خریداری و شخصاً و فی الفور با دست مبارک ذبح را اجرا میفرمود.
ایشان فلسفه و دلایل متقنِ مهمی در رابطه با سلاخی ضرب العجل داشتند که میفرمود:
اسمع یا اهل بیتی
- اولاً، بع بع گوسفندی طولانی نمیشه تا خودت و همسایه همه عاصی بشین
- دوماً، چرا به قصاب ِ غریبه اعتماد کنی وقتی مطمئنی هیچکسی کار ِ خودت را بهتر از خودت انجام نمیده، تازه منت ، پرداخت دستمزد، کله پاچه، پوست و.... را هم نداری
- سوماً، نمیخواد دربه در ِ تهیه علف و جو بشی، تمیزکاری کنی، مواظبش باشی و...
امّا مهمتر از همه اینکه،
آن جنت مکان هماره تاکید موکد میفرمودند که هرگز روی گوسفند اخته حساب باز نکنید، چون اولا اخته که باشه، اصولاً حیرانه ولی خودشم نمیدونه که دردش چیه؟ لذا چندین برابر معمول بع بع میکنه، نتیجتاً ممکنه که بع بع اختگی را به انواع قسامه و تضرع و امان تشبیه کنی، منصرف بشی، نگهداریش کنی تا مثلا پروار شه، بعد ناگاه ، پلاستیک و خرت و پرت بخوره بمیره یا یهو از خونه به هوای آزادی بزنه بیرون و چهارتا آدم رند بدزدنش یا سگهای هار پارش کنند که در هر دو حالت بازم جنابعالی غصه میخوری که چرا خودم نخوردم

ثانیا، اگر همه چیز بخیر بگذره، بعد از پختنش تازه می فهمی ای دل غافل، گوشت اخته نمی پزه، بوی زهم میده و طعم و مزه هم نداره
در این مقطع، دوباره فقط تو حرص میخوری که پول دادی، پرستاری کردی، اعصابتم خرد شده ولی گوشت ناپز ِ بدبوی ِ بی مزه نصیبت شده، آخرش مجبوری یا نذرش کنی یا با کلی ادویه چرخش کنی شاید بشه منت بذاری روی چارتا مهمان عزیز که تو رو خدا تشریف بیارن دور هم تا کباب اعلا براتون بزنم، گرچه خودت خوب میدونی داستان چیه ولی چون از جیب و جان مایه گذاشتی میخوای که تَه ِ مبارک بیشتر نسوزه

درس زندگی اختصاصی:
کار ِ آخر را همون اول انجام بده ولی هرگز روی گوسفند اخته حساب باز نکن

الله سمیعً علیم