رئیسی ثمره و سمبل ۴۲ سال جهل و جنایت

ولادت فرزند خلف ولایت مطلقه فقیه، بخصوص بر ویروسهای اپوزیسیون که طی تمامی این سالهای نکبت، راهنمای چپ زده و به راست پیچیده اند و در برهه های حساس تاریخی بیشرمانه با دمیدن در پروژه رژیم ساخته اصلاح طلبی حکومتی، به امر رژیم نگهداری از طریق ریختن خاک به چشم مردم مشغول بودند، تا مبادا به تداوم جریان آب در آسیاب رژیم خللی وارد شود، مبارک باد.

تولد مولودی بغایت جنایت پیشه آنهم با جهلی ذاتی، بخودی خود نشان از تبلور یافتن تمامی تفکرات ارتجاعی و ضد مردمی حاکم بر ذهن متوهم، بیمار و ارتجاعی ولی مطلقه فقیه در عرصه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور دارد.

البته هنوز هستند، مزدوران و توهم زدگانی که صندوق رای را، نه ابزاری برای تمرین دمکراسی، آنهم در سیستمی با حداقل پرنسیپ های سیاسی و اخلاقی، بلکه هدف میدانند. آنها سالهاست خواسته یا ناخواسته آب را گل آلود کرده اند تا رژیم بتواند به راحتی ماهی مشروعیت و بقای خود را برای بزک ویترین داخلی و خارجی صید نماید. در برابر آنها توده های ستم کشیده و به جان آمده ایران و نمایندگان به حقشان قرار دارند که سالهاست بیهوده بودن این ابزار را در سیستمی سرمایه داری و استبدادی با تفکراتی شدیدا انحصار طلبانه و خرافه محور، عملا با پوست و گوشت خود احساس کرده و با صدای بلند فریاد زده اند.

تولد رئیسی نماد جهل و جنایت در پرده پایانی سیرک انتصاباتی قبل از هر چیز پیام آور:

- نقاب افکنی و چهره نمایی تمام عیار صاحبان زر و زور و تزویر، همزمان با لگد مال کردن آخرین و حداقل ترین بازمانده های حقوق شهروندی و انسانی مردم ایران است.

- عزم جزم مهره چین های رژیم در قرار دادن تمامی نهادهای اصلی قدرت در دست ارتجایی ترین لایه های خود و عبوری آشکار و عامدانه از ویترین بی محتوای مردم سالاری و جمهوریت و سیاست بازی های معمول است.

- پایان جنگ زرگری و مهندسی شده "اصول گرا و اصلاح طلب" در سیستمی به غایت انحصار طلب و خود محور است، که طی دهه های گذشته به ابزاری کار آمد در دست مستبدین برای به انحراف بردن پتانسیل حق طلبی و عدالت خواهی مردم بدل گشته بود.

- تنگ تر شدن هر چه بیشتر حلقه های ستم و استبداد با چاشنی تهدید و ارعاب مردم به سرکوب و جنایت بیشتر در صورت مقاومت و تمکین ناپذیری، توسط اراذل و اوباش شناخته شده بیت ولایت است.

در یک کلام انتخاب رئیسی، پیام آور حرکت هدفدار رژیم در مسیر انقباض حداکثری و بسته تر شدن فضای سیاسی کشور میباشد.

هجوم بیشرمانه ولایت مطلقه فقیه و اعوان و انصارش به تتمه بازمانده حقوق اجتماعی مردم، و دهن کجی آشکار آنان به حق انتخاب حتی صوری مردم بین گروه های حکومتی، با بیان این جمله انحصار طلبانه مطلق که "در حکومتی که ولایت مطلقه فقیه وجود دارد، اصولا مردم حقی ندارند که بخواهند به شخصی مانند رئیس جمهور اعطا کنند" لزوم پاسخی مناسب در داخل و خارج از کشور را طلب مینماید.

صحیح ترین و کار آمدترین پاسخ به حمله همه جانبه گله گرگهای متحد بیت رهبری، فقط و فقط میبایست در بستر اتحاد انسانها حول محوریت نابودی رژیم ضد انسانی نماینده خود خوانده خدا بر روی زمین متبلور گردد. از این روست که تشکیل جبهه ای فراگیر و ملی از تمامی نیروهای آزادیخواه و برابری طلب با هر بینش فکری میبایست و باید سنگر گسترده ای به پهنای کشور در برابر هجوم استبداد و ارتجاع حاکم فراهم آورد. فقط یک جبهه متحد، فراگیر و ملی از تمامی نیروهای آزادیخواه و برابری طلب قادر خواهد بود، در برابر هجوم همه جانبه استبداد مقاومت لازم را ساماندهی کند و شعله امید به آینده ای عدالت محور، آزاد و انسان محور را در دل میلیونها انسان به جان آمده از سالها حکومت جهل و جنایت پر فروز گرداند. جهت بستر سازی چنین جبهه متحدی، نیروهای خزادیخواه و برابری طلب موظفند تا حداقل هایی به شرح ذیل را در تئوری و عمل به نتیجه دلخواه فرا رویانند:

- شناسایی و افشاء نیروهای مشکوک و رژیم نگهدار

- شناسایی و ترد نیروهای تفرقه افکن و وحدت شکن

- دوری گزینی از خود زنی ها و دگر زنی های معمول و تفرقه افکنانه در بین نیروهای آزادیخواه و برابری طلب که عمدتا اثر انگشت عوامل مشکوک و تفرقه افکن را یدک میکشند.

- خروج از پیله خود بزرگ بینی و خود محوری و اقدام عملی در پوست اندازی سیاسی جهت نزدیکی به دیگرانی که الزاما مثل ما نمی اندیشند ولی خود را موظف به رعایت حداقل اصول آزادیخواهی و دمکراسی میدانند.

- اقدام عملی در نزدیک شدن با دیگرانی که آمادگی دارند تا در چهارچوب یک جبهه متحد در مبارزه ای مشترک جهت سرنگونی دشمنان آزادی و برابری حاکم بر ایران، در تئوری و عمل شرکت نمایند.

- تلاش گسترده گروهی در تبیین حداقل اصول مورد نیاز برای ایجاد همگرایی لازم در بین نحله های آزادیخواه و برابری طلب مختلف سیاسی قائل به سرنگونی رژیم قرون وسطائی ولایت مطلقه فقیه

- شناسائی و افشای توطئه های رنگارنگ رژیم و اعوان و انصارش بخصوص در فضای مجازی در داخل و خارج از کشور از طریق اعتماد سازی و گسترش اطلاع رسانی توسط شبکه های مورد وثوق و قابل اعتماد و مبارزه همزمان با فیک نیوز های حکومتی

- طراحی و اجرائی نمودن تاکتیکهای مبارزاتی موثر در داخل و خارج از کشور و مبارزه ای متحد و هماهنگ با غول استبداد مذهبی که امروزه بیش از پیش چهره کریه خود را آشکار نموده است.

شکرالله پاک نژاد انقلابی چپ و از موسسین جبهه دمکراتیک ملی (اعدام در ۲۸ آذر ۱۳۶۰) دو سال پس از قیام بهمن ماه ۵۷ نوشت:

"اینک زحمتکشان میهن ما دو سال پس از قیامی درخشان و یکپارچه، دست خود را خالی مییابند، بدون آنکه در جبین حکومت نور رستگاری ببینند. آنان از قبل حاکمیت انحصار طلبان، نه نان در سفره دارند و نه امید در دل".

امروزه ۴۲ سال پس از قیام بهمن ۵۷، ایران کشوری است که توده های مردم و نسل جوانش با سرخوردگی کامل در حال و نا امیدی مطلق به آینده، خود را به حق زنده به گور می یابند. بخش بزرگی از پتانسیل انقلابی توده های به جان آمده از اینهمه پلشتی و بی عدالتی نیز سالهاست که در نبود تشکیلات منسجم و اتحاد در عمل نیروهای آزادیخواه و برابری طلب، توسط عناصر مشکوک و معلوم الحال منحرف گشته و به هرز رفته است.

تا نیروهای آزادیخواه و برابری طلب به مسئولیت تاریخی و درخشان خود در همگرایی و هم صدایی در مبارزه با دشمن مشترک قیام نکنند، تا دست از خود محوری و خود بزرگ بینی بر ندارند و تا دست در دست هم نفشارند و جبهه ای فراگیر و ملی را برای مبارزه با گرگهای متحد بنیان ننهند و متحدانه به پیش نبرند، درب بر همین پاشنه خواهد چرخید و هیچ امیدی به رهایی مردم از چنگال استبداد مذهبی ولایت مطلقه فقیه متصور نیست.