خانم ها و آقایان
روز یازدهم اوت امسال زلزله ای بقدرت 4/6 درجه ریشتر آذربایجان شرقی را لرزاند وتلفات وخسارات زیادی به بار آورد .
وزارت بهداشت تلفات زلزله را 306 نفر اعلام کرد اما امدادگران محلی تلفات را بیش هزار نفر اعلام می کنند . در سه منطقه اهر، ورزقان وهریس ششصد روستا بین 50 تا 100 در صد ویران شدند وطبق آمار هلال احمر صد و بیست هزار نفر بی خانمان شده اند .
در زمانی که قربانیان احتیاج به کمک فوری داشتند تلویزیون دولتی برنامه تفریحی پخش می کرد و تنها بعد از 18 ساعت دولت به اطلاع رسانی از فاجعه پرداخت که باعث خشم و اعتراض قربانیان زلزله وهمه مردم شد.
همچنین سپاه پاسداران با دستگیری امدادگران داوطلب که در نبود اقدامات سازمان یافته دولتی به منطقه آمده بودند ، باعث ترس و وحشت اهالی محل و زلزله زدگان شد .
این رفتار نتیجه نگاه امنیتی مسئولین جمهوری اسلامی به آذربایجان و وحشت آنان از آذربایجانیان در رابطه با یک مساله حقوق بشری است .
یاد آوری می شود که دولت کمک های پیشنهادی سایر کشور ها به زلزله زدگان را رد کرد و با بستن حسابهائی که از طرف افراد خیر برای امداد باز شده بودند مانع رسیدن خدمات به زلزله زدگان شد و نیز با رفتار خشونت آمیز، پزشکان ،استادان و مدافعان حقوق کودکان را که به روستا های ویران شده رفته بودند به تبریز پایتخت استان برگرداندند. نیروهای دولتی با استفاده از ماشین های ضد شورش 35 نفر از امدادگران داوطلب را که به منطقه زلزله زده آمده بودند دستگیر کردند که اسامی آنان به پیوست این گزارش است .چند تن از دستگیر شدگان 24 اوت بعد از دو هفته بازداشت آزاد شدند اما بقیه همچنان در بازداشت بسر می برند. بعضی از این دستگیر شدگان قبلا بخاطر فعالیت های فرهنگی مسالمت آمیزو دفاع از محیط زیست به زندان های طولانی مدت محکوم شده بودند .
ما فکر می کنیم که یکی از علتهائی که دولت کمک های خارجی را قبول نکرده برای پنهان کردن فقر عریانی است که در منطقه محروم و کوهستانی آنجاوجود دارد شاهد این مدعا خود روزنامه های رسمی هستند که نوشتند مردم را فقر کشت نه زلزله .
طبق اطلاعیه سازمان بهزیستی تعداد زیادی کودک زیر آوار مانده و جان باخته اند و 200 کودک نیزدر زلزله اخیر والدین خود را از دست داده اند که 150 نفر از آنها یکی از والدین خود و 50 نفر دیگر هردو والدین خود را از دست داه اند
تحصیل این کودکان مشکل دیگری است که بر مشکلات زیستی ناشی از زلزله افزوده می شود .22 سپتامبر روز آغاز سال تحصیلی در ایران است .
با توجه باینکه با باز شدن مدارس میلیون ها کودک آذربایجانی وغیر فارس به مدارسی خواهند رفت که مجبور خواهند شد در آنجا به زبانی غیر از زبان مادری خود درس بخوانند لذا آنچه راکه با فرهنگ وزبان مادری خود یاد گرفته اند بدرد این کودکان نخواهد خورد که برای خود کودک و والدین آنها درد آور است .اگر باز شدن مدارس برای کودکان فارس زبان روزشادمانی و آشنائی با همبازیهای جدید است برعکس برای کودکان آذربایجانی وغیر فارس که وارد دنیای ناشناخته ای می شوند و ارتباطشان با فرهنگ ملی خودشان قطع می شود ، نخستین روز رفتن به مدرسه غم انگیز و دردناک است .
دولت همچنان به این سیاست راسیستی و تبعیض آمیز ادامه می دهد و بهمین جهت مبارزه علیه تبعیض فرهنگی به یکی از خواسته های اصلی آذربایجانی ها و سایرملل غیرفارس در ایران تبدیل شده است
یونسکو در قطعنامه 41 . پ - 1953 ، قید کرده است که :
«در برنامه آموزشی، کودک بزبان مادری خود بهتر و سریعتر یاد می گیرد تا با زبانی که برایش آشنا نیست . از نظر جامعه شناسی ، کودک جامعه خود را از طریق زبان مادری می شناسد واین امر مانع از بین رفتن فرهنگ وی و آسیمیلاسیون اجباری اش می شود »
یونسکو تاکید می کند که کلیه تحقیقات و نتایج حاصله از سال 1953 باین طرف پرنسیپ برنامه آموزشی بزبان مادری را توصیه می کنند . با این حال از سال 1925 با رسمی شدن زبان فارسی ، زبان ترکی آذربایجانی ممنوع شده و علیرغم تقاضای عموم آذربایجانی ها از 33 سال پیش تا حالا نیز جمهوری اسلامی از اجرای اصول 15 و 19 قانون اساسی که آموزش زبانهای محلی را برسمیت می شناسد خود داری کرده است . در مقابل کسانی که خواهان خواندن ونوشتن بزبان مادری خود هستند و از حقوق فرهنگی و اجتماعی خود دفاع می کنند دستگیر و زندانی می شوند .
آذربایجانی ها که به اشکال مختلف مورد تبعیض واقع می شوند مسائل حیاتی متعددی دارند که حکومت مرکزی نه تنها اقدامی برای حل آنها نمی کند بلکه در بسیاری از موارد دولت جمهوری اسلامی خود عامل این مشکلات زیستی است که از جمله آنها مساله حفظ محیط زیست می باشد .
یکی از بزرگترین فجایع محیط زیستی که درآذربایجان درحال وقوع است ، خشک شدن دریاچه اورمیه می باشد . این دریاچه که دومین دریاچه آب شور دنیا و بزرگترین دریاچه خاورمیانه است و بین آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی واقع شده ، بعلت اینکه جمهوری اسلامی طی بیست سال گذشته 40 سد بزرگ وکوچک بر روی رودخانه های منتهی به دریاچه ایجاد کرده ، در حال خشک شدن کامل است .
از سه سال پیش آذربایجانی ها اعلان خطر می کردند و فریاد می زدند که دریاچه اورمیه در حال خشک شدن است و خطر طوفانهای نمک ناشی از خشک شدن دریاچه جدی است . این نگرانی زمانی تشدید می شد که سازمان محیط زیست اعلام می کرد اگر اقدامات فوری انجام نگیرد تا سه سال دیگر دریاچه کاملا خشک خواهد شد و اکوسیستم و طبیعت منطقه را تخریب خواهد کرد و طوفانهای نمک همه جا را خواهد پوشاند .
با اینکه برنامه محیط زیست سازمان ملل به اهمیت حیاتی دریاچه اورمیه تاکید دارد و در ماه فوریه اعلام کرده است:
« حوزه آبخیز دریاچه اورمیه منطقه کشاورزی بسیار مهمی است که 4 ، 6 میلیون انسان در آنجا زندگی می کنند و 76 میلیون نفر دیگر در شعاع 500 کیلومتری دریاچه قرار دارند که با خشک شدن دریاچه آسیب خواهند دید »
اماعلیرغم این خطر جدی که اینهمه جمعیت را تهدید می کند ، کلیه پروژه هائی که پیشنهاد شده اند توسط دولت راکد مانده و از ماه ژوئن طوفانهای نمک در اطراف دریاچه شروع شده است با عواقب تخرببی مشابه آن که قبلا در اثر خشک شدن دریاچه آرال بوجودآمده است .
همچنین قابل ذکر است که دریاچه اورمیه تنها دریاچه دنیاست که خرچنگ آبشور بنام « آرتمیا اورمیانا» در آن رشد می کند ودر صورت بهره برداری درست می تواند به یکی از پایه های اقتصاد منطقه تبدیل شود .
جهت مقابله با شرایط دردآوری که برای انسانها ومحیط زیست آذربایجان بوجودآمده است ازسازمان ملل می خواهیم که :
1- با تاکیداز جمهوری اسلامی بخواهد که به تعهدات بین المللی خودعمل نماید و بویژه کمک های فوری برای زلزله زدگان ماه اوت برساند و کسانی را که درهمین رابطه بصورت داوطلب برای کمک به زلزله زدگان رفته بودند و توسط سپاه پاسداران دستگیر وزندانی شده اند بدون قید وشرط آزاد نماید .یاد آوری می شود که منطقه زلزله زده کوهستانی و سرد سیراست و زمستانهای سخت وطولانی دارد و چناچه برای روستائیان زلزله زده سر پناه مناسب ساخته نشود امکان شیوع بیماری های واگیر دارو مرگ ومیرانسانها و احشام در اثر سرما ی زمستان کاملا جدی و قابل پیش بینی است .
2 – یک کنفرانس بین المللی اضطراری برای رسیدگی به شرایط وخیم و نجات دریاچه اورمیه تشکیل بدهد و یک گروه از متخصصین بین المللی را مسئول نظارت بر وضعیت دریاچه بکند و برای جلوگیری از تشدید خسارات فاجعه خشک شدن دریاچه مرکز تحقیقاتی مخصوص ایجاد نماید تا این مرکز برای حفظ سلامتی انسانها ومنابع طبیعی ارزشمند منطقه اقدامات زیر را انجام بدهد:
- آبهای پشت سد ها را برای جلوگیری از خشک شدن کامل دریاچه باز بکنند و به دریاچه برسانند.
- منابع آب موجود در منطقه را بصورت علمی مورد استفاده قرار بدهند.
- سیستم آبیاری سنتی را به سیستم مدرن تبدیل بکنند .
- با بستن چاه های غیر مجازمانع استفاده بی حساب از آبهای زیر زمینی بشوند.
- از حوزه های نزدیک به حوزه دریاچه اورمیه از جمله از رودخانه زاب با ایجاد کانال، آب به دریاچه برسانند.
- آبهای مصرف شده در شهرهای اطراف دریاچه را بعد از تصفیه بطرف دریاچه اورمیه هدایت نمایند.
غیر از مشکلات ناشی از زلزله و عدم کمک رسانی دولت به زلزله زدگان ، مساله زبان مادری و مشکلاتی که کودکان آذربایجانی گرفتار آن هستند ، خشک شدن دریاچه اورمیه در اثر سیاستهای ویرانگر جمهوری اسلامی ، مساله اصلی آذربایجانی ها اختناق حاکم و ستم ملی موجود در آذربایجان است که جمهوری اسلامی آنرا به اوج رسانده است . زندانهای شهر های آذربایجان و تهران پر است از زنان و مردانی که برای دفاع از زبان مادری و فرهنگ ملی ، بخاطر دفاع از محیط زیست و بخاطر اعتراض به تبعیضات گوناگون با اتهامات واهی دستگیر و زندانی شده اند . ما آذربایجانی ها خواهان آزادی فوری و بی قید وشرط کلیه زندانیان سیاسی و باز گشت آنان بر سر کار و آغوش خانوادهایشان هستیم . عکس و مشخصات این زندانیان سیاسی که در اسلاید ها مشاهده می کنید ضمیمه این گزارش می باشد .
از اینکه وقت خود را صرف شنیدن اظهارات من نمودید تشکر می کنم.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید