با تشکر از آقای جداری
همه مقاله جمله به جمله درست و صحیح است. نباید از شوونیسم انتظار دمکراسی و آزادی بیان داشت. همه از سانسور و استبداد شوونیسم خبر دارند. همه میدانند که در ایران ملت حاکم و شونیست هست و ملت ستمدیده هم هست. همه از دیکتاتوری ، سرکوب و شوونیسم خبر دارند.
در ایران نه مبارزه طبقاتی بلکه مبارزه ملی محور مبارزات شده است. دولت، احزاب و تک تک انسانها همگی چه چپ و جه راست به دو جبهه اصلی تقسیم شدند.
1 - جبهه شوونیست و ایرانگرایی
2 - جبهه ناسیونالیست و رهایی ملی از ستم.
جبهه سومی (کمونیسم) وجود ندارد. بخشی از کمونیستها در جبهه شونیسم هستند و بخشی دیگر از کمونیستها از ملل ستمدیده دفاع میکنند و در کنار ناسیونالیسم ملل تحت ستم قرار گرفتند. آنها تضادهایی هم با شونیسم و ناسیونالیسم دارند ولی هدف واحدی دارند. هدف جبهه اول تحت هر نامی اشغالگری و استعمار و حفظ کشور
باید از اینجا شروع کرد.
برای ما وجود شوونیسم در وب سایت ها، در دولت ایران، در احزاب چپ و راست ایرانی فرض مطلق است. این ماهیت آنهاست. با انتقاد ما آنها دمکراتیک و اصلاح نمی شوند. با انتقاد ما آنها دست از سانسور و تفنگ و غیره نمی کشند.
بهتر است ما در جبهه خود قرار بگیریم و برای هدف خود مبارزه کنیم. هدف ما کسب حق ملتها در تعین سرنوشت خویش یعنی کسب استقلال ملی و ایجاد دولت لائیک، دمکراتیک و سوسیالیستی است.
با احترام