رفتن به محتوای اصلی

فوریه 2012

انتخابات مجلس ایران؛ رقابت پر تنش میان "خودی‌ها

تنها چند روز مانده به برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، کارزار انتخاباتی توأم است با تبلیغ رسانه‌های دولتی برای مشارکت بیشتر مردم، کشمکش میان جریان‌های اصولگرا و فراخوان اصلاح‌طلبان به خانه‌نشینی و تحریم.

"جنبش زنان زنده است"

"اکنون فعالیت کمپین به شکل سابق نیست که اعضاء آن در کوچه و خیابان، مترو، ورزشگاه، دانشگاه و به طور کلی در مکان های عمومی به گفت و گوی چهره به چهره با مردم و گرفتن امضاء بپردازند، بلکه به شکل های مختلف دیگر برابرخواهی را فرهنگ سازی می کنند و آگاهی مردم به ویژه زنان را ارتقاء می دهند. با توجه به اخبار سایت های مختلف زنان، جنبش زنان زنده است و در هر شرایطی برای دست یابی به حقوق خود مبارزه می کنند."

نقش زبان مادری را نادیده نگیریم

هر سال با بازگشایی مدارس در ایران در اول ماه مهر میلیونها دانش آموز به مدارس ابتدایی راه می یابند . مطابق آمارهای رسمی و دولتی جمعیتی قریب به 53 درصد (بنا به اظهارات وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی نژاد، ٦٥ درصد) کل این کودکان را دانش آموزان دو زبانه تشکیل میدهند.

بیانیەی مشترک کوملە و حزب دمکرات کردستان ایران دربارە بایکوت انتخابات مجلس شورای اسلامی

حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران امیدوارند که عدم مشارکت مردم در انتخابات نمایشی اینبار مجلس، تبدیل به حلقه‏ی قدرتمند اتحاد مردم و انگیزه‏ای قوی برای اراده‏ی محکم و متحد آنها جهت سرنگونی نهایی رژیم جمهوری اسلامی ایران بعد از انتخابات و بنیان نهادن حکومتی شود، که خواست همه مردم ایران باشد.

آموزش به زبان مادری جزء حقوق اولیهء انسانهاست

با وجود اینکه در قانون اساسی ایران، حق آموزش به زبان مادری اقوام ساکن کشور به رسمیت شناخته شده، اما هنوز با گذشت ۳۳ سال از تصویب آن، این اصل به اجرا درنیامده است. علت آنرا باید تنها در وجود یک اندیشهء بسته، در اختصاص تمامی امکانات آموزشی و فرهنگی کشور در رشد و گسترش یک زبان (زبان فارسی) و در عدم وجود تولرانس در استفاده از امکانات برای شکوفایی سایر زبانهای موجود در کشور جستجو کرد.

در رژیم غیرقانونی؛ 80 درصد از كارگران كمتر از پايه دستمزد قانوني دريافت مي‌كنند

روزی خمینی گفت که "محمد هم کارگر بود". براستی اگر محمد زیر سلطه جمهوری اسلامی می زیست و تن به حقارت بردگی فرهنگی، دینی و طبقاتی سران جمهوری اسلامی نمی داد، مگر نه اینکه علیرغم سه شغله بودنش و 16 ساعت کار روزانه، هنوز شرمنده خانواده بوده و بدلیل عدم تامین نیازهای اساسی زندگی، زیر خط فقر گذران معیشت کرده ویا بجرم مبارزه برای ایجاد تشکل مستقل کارگری در کنار اسانلوها در اوین عمرش را سپری می کرد.