«انجمن جامعهشناسی ایران» همت گمارد و در تالار ابنخلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، هفت نفر از جامعهشناسان خبره ایران را در نشستی تحت عنوان «تحلیل جامعهشناختی رفتار مردم در انتخابات ریاستجمهوری» به دور هم جمع کرد. جامعه شناسان در مباحثات خود اساسی ترین مسئله در نمایش انتخاباتی و گوهر غیردمکراتیک آنرا ثقل بررسی قرار ندادند. آنچه مورد کم مهری قرار گرفت همانا فقدان امکان معرفی کاندیدای ملی مردمی بود. دامنه انتخاب مردم منحصر به سرسپرده گان به شبکه های مافیائی روحانیت و نظام بود که