آوریل 2015

این هیولای ستم، از مترسک بیش نیست

چرا ما مردم ایران تصمیم نمی گیریم خود را ازاین وضعیتی که درآن گرفتار شده ایم رها سازیم و همچون سایر ملل متمدن، زندگی رو به پیشرفت با رفاه وآزادی را درپیش بگیریم؟!!

گوئی درکشاکش بین مرگ وزنده ماندن دردهه دوم قرن بیست ویکم، قانون تنازع بقاءوانتخاب اصلح درخشن ترین وجه خودجان تازه ای گرفته است!.ابعادفاجعه وبیش ازآن خطرهجوم پناهندگان به بهشت های محافظت شده غرب به چنان درجه ای رسیده است که اتحادیه اروپاهم ناگزیرشده است که سیاست سکوت و بی تفاوتی تاکنونی را (بخوانید مشارکت دراین قتل عام را) بشکند وجلسه فوق العاده ای برای بررسی این معضل تشکیل بدهد. وقتی اوباماواولاند ازثبات درلیبی به عنوان راه حل معضل پناهندگی سخن می گویند،جزشانه بالاانداختن و پاک کردن صورت مسأله

24 آوریل یادآور روز های تلخ، غم انگیز و ترادژی بزرگ در تاریخ دوران امپراتوری عثمانی است که تا کنون زوایای مبهم و تاریک آن روشن نشده و تلاش تاریخ دانان، فعالین اجتماعی و حقوق بشری هم به نتیجه ای مطلوب و قابل استناد نرسیده است. از یک سو جمهوری ترکیه که خود را وارث...

شاخص عدم پذیرش رهبری این است که علیه آن موضع‌گیری شده و خطرات آن را برای مردم روشن کنند چنانچه علیه بختیار کلیه گروه‌های سیاسی و شخصیت‌ها موضع‌گیری کرده و حتی او را «نوکر بی اختیار» خواندند. در صورتی که هیچ‌یک از گروه‌های سیاسی علیه خمینی و رهبری او موضع گیری نکردند، این دال بر پذیرش و تحمیل رهبری خمینی به آن‌هاست.

ریشه رفتار زنانه به بازی های دوران کودکی برمی گردد. وقتی دختران یاد می گیرند که با دختران دیگر مشارکتی بازی کنند. اما پسران یاد می گیرند که روی دست هم بلند شوند و دختران انفعال را می آموزند.

چه در قدیم که حرکت اعتراضی بیشتر دهقانی بوده است و چه در تاریخ معاصر که رنگ و بوی کاگری به خود گرفته؛ انچه که این حرکت ها را اثر جهانی بخشیده است سطح خواسته ها و مطالبات است که مشروعیتی حق طلبانه دارد، مشروعیتی به نام نان، به نام زندگی شرافتمندانه، به نام عشق که در سینه تک تک این عزیزان می تپد