درکی مدرن از تفاهم در گستره ملی، یعنی مبنا را بر دمکراسی قرار دادن و نه که به تقابل کشاندن ناسیونالیستی نوع قرن نوزدهمی که بین آنها مدام دیوار رسم می شد و دیوار بالا می رفت. به رسمیت شناختن تمایزات در جهان ما نه برای سفت کردن مهر وموم لاک های در خود ملی که برای آزاد کردن انرژی همکاریهای سازنده بین متمایزهاست که در شرایط بی اعتمادیهای ناشی از زور و تحمیل ناممکن است. درک مدرن یعنی اینکه تنوعات ملی غیر قابل صرفنظر را با نگاهی جهان گستر دید و احترام به واقعیت ملی را در پرتو جهانی شدن فهم کرد.