ژوئیه 2017

ناگزیری تعرض مبتنی برضعف ازچه چیزی منشأ میگیرد؟: از بحران اقتدار. کانون اقتدار، برای کنترل جامعه و حفظ نظم همواره بایدخود رااقتدارمندتر ازآنچه واقعاهست نشان بدهدووقتی چنین نشوددچاربحران بازتولیداقتدار میگردد.ازآنجا که منشأ نهائی واصلی قدرت خودجامعه است،باندازه ای که این جامعه ازنظام فاصله بگیرد،بهمان اندازه بازتولیداقتداردچارکاستی وبحران میشود.اکنون چرخه بازتولیدقدرت،خود دچاربحران شده است و بنظر می رسد سیستم حتی توان لازم برای عبوربی خطروبدون تکانه های بزرگ ازاین گردنه راهم ندارد.

نگارنده همواره یکی از منتقدان حسن روحانی به دلیل خلف وعده های بیشمارش بوده و هستم و حتی استدلال نمودم که وی مستحق انتخاب مجدد نیست. اما هجمه بی سابقه افغانها به روحانی بدلیل سخنان کاملا درست و بجای وی در حمایت از حق آبه دریاچه هامون و مردم سیستان که در کنفرانس بین المللی مقابله با گرد و غبار ایراد کرده بود، مرا بر آن داشت تا از این سخنان روحانی در حمایت از مردم سیستان حمایت؛ و هجمه بی سابقه مقامات افغانی و به اصطلاح نیروهای مدنی افغان که در طی روزهای اخیر بر علیه وی گردهمایی و

از زمانی که جنگهای بزرگی بدلیل بقاء و حفظ جایگاه قدرت، چپاول و غارت صورت میگرفت تا زمانی که انسان کشی جمعی معنایی الهی و گاها توجیهات انسانی (ایدئولوزی زمینی) بخود گرفت، هیچگاه بشریت به سهولت در نیافت که براستی چرا و چگونه گلوله و خون و شمشیر بجای قانون میتواند حکومت کند و ادامه نیز بیابد!! تمام رویدادهای تاریخ گدشته که از فرمانهای فردی و گروهی منشاء گرفته بودند اصل قانون و قواعده بوده اند، قانون در نزد حکومتهای مستبد و دیکتاتور و ایدئولوژیک، مبین منافع و حقوق خود آنها است.

انچه که در عصر امروز برای تداوم دمکراسی در هر جامعه ایی اهمیت دارد، به چالش کشیدن انحصار طلبی است .اساسا فرایند دمکراسی نقش مردم را برجسته مینماید و در اصل حکومت مردم بر مردم با مردم را به عنوان یک پیش شرط میپذیرد .اگر بخواهیم در اینده ایران دمکراسی را شالوده اصلی قرار دهیم، میبایست با شناخت جامعه از دید جامعه شناسی به دنبال راهکار و ارائه دیدگاه های جدید بود .تفکر توماس هابز، نقدی بر اندیشه انحصارطلبی در قدرت است و همچنین به نقش بازدارنده دولت که همان جامعه میباشد، نگاهی مثبت دارد .

مقاله را با سخنی از امانوئل ماکرون در سخنرانی روز سوم ژوئیه در برابر نمایندگان پارلمان به اتمام می رسانم. او در مورد اروپا گفت، اروپا همانقدر در ماست که ما در اروپا هستیم.
و من می گویم جهان در ماست همانقدر که ما در جهان هستیم. ما جهان هستیم. و چون ما جهان هستیم، هر نوع اراده و تعصب برای محصور کردن و دور نگاه داشتن خود از آحاد انسانی تخریب تمدن، تخریب پیشرفت بشری ست.
مقاله را هدیه میکنم به "مورشین الهیاری" هنرمند ایرانی و یکی از کارهایش: در فضای محض همه چیزپهلو به پهلوی هم قرار گرفته است.

برای ما مبارزه با توتالیتاریسم بمعنای مبارزه با استبداد فردی و نیز مبارزه با ایدئولوژی های توتالیتر میباشد. اینگونه ایدئولوژی ها منبع دروغ و فساد در جامعه بوده و عامل مسخ و ازخودبیگانگی اعضای جامعه بشمار میایند. استالین و خامنه ای دو دیکتاتور بزرگ هستند، ولی دیکتاتورهای کوچک نیز در جامعه فراوانند. شرایط و فرصتها و شبکه ها و لحظات تاریخی و نیز زیرکی و توانایی توطئه گری، دیکتاتورهای کوچک را به دیکتاتورهای بزرگ تبدیل میکند.

امروز در برخی محافل خبری نمایش دیدار سفرای ۵۰ کشور از زندان اوین را دیدم.نمی دانستم بخندم یا عصبانی باشم.از دست رژیم حاکم عصبانی شوم یا برای ان ۵۰ سفیر نادان تاسف بخورم!

- امروز اکثریت قریب به اتفاق شهروندان به تجربه دریافته‌اند که نخستین گام در راه رهایی از چنگال تبعیض و فساد و عقب ماندگی استقرار دولت و حکومت برآمده از آرای مردم در انتخابات آزاد است و این خواست خود را در دو دهه گذشته در فرصت‌های مختلف به‌ویژه در انتخابات‌های گذشته با صدایی رسا اعلام کرده‌اند. اکثریت مردم ایران می‌دانند که ایران برای توسعه اقتصادی و اجتماعی، کم و بیش همه عوامل انسانی و طبیعی لازم را دارد، مگر همین مهمترین شرط لازم که حاکمیت ملی و دموکراتیک برآمده از اراده ملی است.

پیامد جنایات ائتلاف سه گانه ترکیه، عربستان و داعش در کوبانی بر کسی پوشیده نیست. بنظر می رسد که پس از شکست داعش و سرآمدن دوره جنگ های نیابتی، فاشیسم ترک تهاجم همه جانبه به کردهای سوریه را در دستور سیاست های تجاوزکارانه و اشغالگرانه خود قرار داده است. در اعتراض به سیاست تهاجم فاشیستی ترکیه، شهروندان کانتون عفرین بخیابان آمده و در رژه شکوهمند خود به فاشیست های متجاوز پیام مقاومت و عزم تبدیل کردن کانتون عفرین به گورستان متجاوزین را بگوش جهانیان رسانده اند.

راه پیمایی سیاسی در مخالفت با برخی از قوانین تحمیلی، عملکرد سیاسی و اقتصادی نیرو های حاکم، تاریخ دیرینه ای دارد. یکی از این راه پیمایی ها که در تاریخ سیاسی جایگاه ویژه ای پیدا کرده و مسیر مبارزه با امپریالسم را ترسیم کرده، راه پیمایی...