جهانِ بهتر از ما شروع میشود
در جهانی پر از سرگرمیها و تفریحات بیپایان، که حتا رنجهای بشری به یک نمایش تقلیل پیدا کرده، جایی که بدبینهای راحتطلب، سیاستمدارهای محبوب و آدمهای معروفی که تظاهر به کارخوب میکنند همگی از این که با انسان درون خودشان رابطه برقرار کنند ناتوان هستند، باید دوباره قدرت بیپایان دلسوزی و مهربانی به دیگران، و ارتباط هستی بخش معنویای را که بتواند فرهنگ بیتفاوتی ما را از پایین به بالا دگرگون کند، کشف کنیم. آونگ سیاست مدام میان احساساتی شدنهای ظاهری لیبرالها و خشم عامهپسند پوپولیستها ....