امسال بە نظر می رسد جامعە و حاکمیت دارای یک استراتژی اند، و نقطە تلاقی همدیگر را یافتەاند. البتە هر کدام با نیتی. و اگرچە نیت مهم است، اما روش مقطعی بە مخرج مشترک همە تبدیل شدەاست. البتە اگر سیاست تحریم بتواند رای دهندگان اصولگرا را هم بخود جلب کند و یا اینکە منجر بە تحریم فعال شود (یعنی تحریمی همراە با اعتراضات مدنی و حضور در خیابان)، می تواند برنامەهای حاکمیت را بهم بریزد، امری کە متاسفانە نە تنها تا حالا متحقق نشدە، بلکە جامعە در سکوت عجیبی این روزهای منتهی بە روز رای گیری را دارد طی می کند.