آقای نوری زاد من به رضا پهلوی نامه می نویسم نه به خامنه ای

آقای رضا پهلوی همانطور که می دانید، آقای نوریزاد از همگان خواسته تا با نامه نویسی به خامنه ای، شاید بشود  دل ایشان را به رحم آورد و به اصطلاح از این طریق حقوق از دست رفته مردم را به آنان باز گرداند

 من با تجربه کمی که از تاریخ و سیاست دارم می دانم آنانی که دستی در قدرت دارند دل کندن از قدرت برایشان مثل دست شستن از جانشان می باشد.اگر استثنائی هم در تاریخ رخ داده نباید به آن دل بست که همان استثنا هم حاصل شرایط خاص خود  بوده

  ولی چرا باید به شما نامه نوشت؟

من بر این باورم که هر جنبشی به رهبری نیاز دارد نه به رهبر و پیشوا, و به باورم رهبران هر حرکت اجتماعی  سیاسی ... باید ازسلامت فکر برخوردار بوده و در عین حال به آنچه که می گویند باور داشته باشند. از خود گذشتگی و رعایت حقوق مخالفین و تن دادن به خواست اکثریت از ویژگی های یک رهبر مردمی است وکسانی میتوانند در این جایگاه بنشینند که برای چنین جایگاهی تربیت شده باشند و این تربیت در هیچ آموزشگاهی بدست نمی آید مگر در کوران یک مبارزه

 

همگان به خوبی می دانند که شخص خامنه ای نه سلامت فکر دارد و نه به آنچه که گفته و می گوید پای بند است. مسلما ایشان به خدا هم باور ندارد که اگر چنین باوری را داشت دستش به این همه خون آلوده نمی شد. فقط یک مقایسه کوچک بین آقای منتظری  و  خمینی، خامنه ای می تواند صحت این ادعا را ثابت کند

     

همان طور که شاهد هستیم شما با فعالیت های اخیر خود توانسته اید تحرک  جدیدی در بین مخالفین جمهوری اسلامی ـ ج ا - ایجاد کنید.

موقعیت شما در جنبش آزادیخواهانه مردم ایران هر روز با موفقیت های جدیدی رو برو شده  و این دستاورد  هم برای شما و هم برای جنبش ضد دیکتاتوری ایران می تواند پتانسیل جدیدی را بوجود بیاورد. آقای  رضا پهلوی شما با بازکردن چترمبارزه ضد استبدادی و دفاع از حقوق بشر قدم در راهی گذاشته اید که با ادامه این راه هر روز مردمان بیشتری زیر این چتر جای خواهند گرفت

 شما فرزند شاه پیشین ایران هستید و  بر اساس این موقعیت ویژه دارای  مسئولیت ای خاص می باشید. اگر  بخواهید خود را وارث تاج تخت بدانید بدون شک  باید پاسخگوی کارهای نکرده خود باشید. من در طول عمرم حتی یک روز هم هوادار سلطنت نبوده و نیستم ولی امروز بر این باورم که شما برای آزاد سازی ایران نقش بزرگی رابر عهده دارید. همان طور که گفته اید بگذاریم تا صندوق های انتخابات بعد از این حکومت تعین کننده باشد

من  با چند سئوال از شما به این نامه پایان می دهم

 

یک ـ آیا شما برای همکاری با اپوزیسیون موجود دارای پیش شرط های هستید. مثل مجاهدین، حزب توده  سازمان های چپ و ملی؟

 

دو ـ آیا شما حاضر به قبول پیش شرط های همین دسته از اپوزیسیون می باشید؟

 

سه ـ اگر در فردای ایران مردم شما را به پادشاهی برنگزیدند آیا باز هم در کنار مردم خواهید ماند؟