درگذشت پیام آور خرد و راستی، گرامی باد

به یاری اهورامزدا
درگذشت پیام آور خرد و راستی، گرامی باد
روز خور ایزد و دی ماه، برابر با پنجم دی ماه، سالگرد پر کشیدن بزرگ مرد پیام آور آریایی است. امروز ۳۶۷۳ سال از رفتن او می گذرد، بزرگ مردی که اندیشیدن برابر آیین راستی و رفتار کردن بر پایه خرد را به ما آموخت. بزرگ مردی که دگرگونه نگریستن به جهان هستی را به ما آموخت. بزرگ مردی که به ما آموخت، با آگاهی و اندیشه نیک به مبارزه با دروغ برخیزیم، نه با جنگ افزار. بزرگ مردی که به ما آموخت که هر کس در گزینش راه نیک و بد آزاد است، و نیکان راه نیک و بدان راه بد را خود برمی گزینند. بزرگ مردی که به ما آموخت، که دانا باید با دانش خویش نادان را آگاه سازد، و نادانی را شایسته آدمی نمی دانست. بزرگ مردی که به ما آموخت زندگی ما و پیشرفت ما فردی نیست، و باید خانواده و ده و شهر و کشور خود را آبادان سازیم تا به رسایی و کمال برسیم، بزرگ مردی که به ما آموخت که باید به داده های اهورایی ارج نهیم و آنها را آلوده نکنیم تا زیست بوم ما از میان نرود. بزرگ مردی که به ما آموخت، خداوند جان و خرد را باید از راه منش پاک شناخت، بزرگ مردی که به ما آموخت زن و مرد یکسانند و میزان سنجش انسانها، رفتار کردن بر پایه راستی و اشویی است. بزرگ مردی که آمد تا زندگی کردن برابر آیین راستی را به هر دو گروه نیکان و بدان بیاموزد…. او رفت، ولی پیامش هنوز برای ما زنده است.
زیرا به باور او و باور همه ما زرتشتیان، این تن نیست که بی مرگ است، بلکه این فروهر و روان ماست که می ماند، و به گفته استاد سخن، فردوسی بزرگ که آبشخور گفتارش را از اشو زرتشت اسپنتمان وام گرفته؛ 
مرا نام باید که تن مرگ راست…
او در خورداد امشاسپند و فروردین ماه ۳۷۵۰ سال پیش چشم به جهان گشود و پس از ۷۷ سال روشنگری در خور ایزد و دی ماه زمانیکه در آتشگاه در حال نیایش بود، بدست اهریمن تورانی تازشگر به میهن، “توربراتور” کشته شد، مانند هر انسان دیگری بر پایه هنجار هستی، زاده شد، زیست و چشم از جهان فرو بست و هیچگاه نیز ادعاهای ماوراء الطبیعی نکرد و خود را یک سوشیانت (سودرسان) نامید. ولی او، بالاتر از یک انسان طبیعی بود، او فراتر از زمان خود و حتی فراتر از زمان حال ما بود. دگرگونی ای که او در جهان پیرامون خود بوجود آورد، نه تنها در کشور خود، بلکه بر شرق و غرب گیتی اثر گذاشت، پیامد اندیشه او، کوروش بزرگ را به ایران زمین و بلکه به همه گیتی پیشکش کرد. پیامد اندیشه او، فردوسی و خیام را به مام میهن به ارمغان آورد، اندیشه او به شرق رفت و بودا را آفرید، و به غرب رفت و نیچه و مارکس را آفرید….
اکنون او از میان ما رفته، ولی پیام اندیشه برانگیزش پس از ۳۷۵۰ سال بدون هیچگونه تغییر به دست ما رسیده. پیام او با وجود تازشها و کتاب سوزی های بسیار در این سرزمین اهورایی، دست نخورده به ما رسیده و این بزرگترین معجزه او و بلکه، بزرگترین معجزه این خاک پاک اهورایی و این مردمان نجیب آریایی و این موبدان نیک پاسبان فرهنگ ایران ویج است. او زنده است، زیرا که اندیشه او همچنان زنده است. باشد که پیامش را بگوش جان بشنویم و در زندگی فردی و اجتماعی بکار ببندیم و همانگونه که او می خواست و فرمود :” باشد که از کسانی شویم که این جهان را بسوی پیشرفت و آبادانی و مردمان را بسوی راستی و اشویی پیش ببریم.”
ایدون باد، ایدون ترج باد.

نازنین زرین کلاه