شاید بتوان به کمبودهایی که

شاید بتوان به کمبودهایی که عنوان شده مورد زیر را هم اضافه کرد.
گروهی از تحلیلگران و تئوریسینهای امروزی بجای ارائه کردن دیدگاهی با توجه به شرایط و بحرانهای موجود ، افکار و اندیشه و بآورهای فسیلی را با همان طرز فکر 40 سال پیش خود برای قبولاندن بفروش میگذارند. انگار زمان و رشد فکری در این افراد ثابت مانده و قابل تغییر نیست.
«کمبود عامل ذهنی و خود سازمان یابی» عمر حکومت را طولانی کرده است. نیروهای مخالف حکومت « استعداد ائتلاف و اتحاد» ندارند چون « دیکتاتور اند و ذهنی سنتی دارند و فاقد تجارب تاریخی اتحادها و ائتلافها هستند». از این رو سرنوشت جامعه اسیر حوادث شده است. که دیگران برایش تصمیم میگیرند.
در ضمن با توجه به پیشینه رضا پهلوی و سازمان مجاهدین نمیتوان تلاش آنها برای رهایی از خلافت آخوندی منتخب روشنفکران دیروز را در راه چلبی سازی از نوع عراق بشمار آورد و حتا مقایسه کرد.