اغلب کمونیستهای ایرانی، طرح تجزیۀ خاورمیانه را سیاستی امپریالیستی و صهیونیستی می دانند.
در صورت تجزیۀ خاورمیانه، به یک حمام خون خلقها مانند آنچه در یوگسلاوی گذشت خواهیم رسید.
این آقا و یا خانم Anonymous هم باید بداند که مارکس وانگلس ولنین، حق تعیین سرنوشت ملل و مباحثی همچون مسالۀ ملی وستم ملی را مربوط به کشورها وملل تحت اشغال والحاق شده توسط قدرتهای امپریالیستی واستعمارگر می دانستند. لنین حق تعیین سرنوشت را برای الحاق شده ها به رسمیت می شناخت، لنین اینگونه الحاق را تعریف میکند("چنانچه هرچند به میزان اندک، دلواپس تعمیق اصولمان از نظر تئوریک هستیم ومیخواهیم فرمولبندی روشن ودقیقی برای آن پیدا کنیم نمی توانیم از زیر این مسئله که الحاق چیست طفره برویم.... این سوال را برای چه مطرح میسازیم؟ توضیح آن را هنگام طرح مسئله بیان داشتیم. علت آن است که اعتراض علیه الحاق معادل شناسایی حق
باری ، ملل با معنایی که در کلاسیک مارکسیسم به کار رفته است یا به عنوان مثال سازمان ملل که محل نمایندگی کشورهاست به هیچ وجه شامل گروههای کوچک دینی، زبانی و.... نیست وگرنه ما می بایست حتی مرزهای دموکراتیک را درهم شکسته وبه تعداد زبانها ولهجه های موجود در جهان، کشورهای مستقل داشته باشیم!؟