ببنظر من فدرالیسم در ایران در حد یک اتوپیا و یا آرزو می تواند وجود داشته باشد، ولی در عمل بخاطر زیاده خواهی جامعه فارس و عادت و اعتیاد شدید به فارس سالاری و همچنین عدم جدی بودن در عهد و پیمان، و رسوخ زبان فارسی در تمام ابعاد آن در خانواده های غیرفارس، و عدم امکان پالایش آن، خود بخود در مدت کوتاهی همه قرار مدارها فراموش شده و بتدریج آسیملاسیون قطعی در انتظار ملتهای غیر فارس و مخصوصا ترکهای آزربایجان خواهد بود، شما حتی در ازدواجها هم این زرنگی را می توانید مشاهده کنید، اکثر ترک زبانانی که همسر فارس دارند ، کودکانشان نمی توانند ترکی حرف بزنند، حتی در بین کمونیستهای فدرالیست هم اکثرا اینطور است، و با تصور واهی، که استقلال باعث انفکاک خانواده ها خواهد شد، به فدرالیسم روی آوردند، در صورتی که در استقلال آزربایجان شمالی کسی کودکان محصول ترک و فارس را از وسط دو شقه نکرد، هزاران خانواده روسی
ببنظر من فدرالیسم در ایران در
ببنظر من فدرالیسم در ایران در
ناشناس
در آربایجان شمالی در امنیت کامل زندگی می کنند،