کیا جان، یکی از شعارهای درست که در اعتراضات اخیر داده شد این بود:
« سیدعلی، ببخشید- دیگه باید بلند شید.»
نظیر این است که من نوشته ام:«لطفاً،برید کنار- بهمن میاد».
در هر دو سخن یک «اخطار» وجود دارد و یک«انتخاب». به طرف محترمانه میگوید« انتخابت» را بکن، اگر
بلند نشدی، کنار نرفتی، زیر بهمن له میشوی. و این له شدن در « باید» هم وجود دارد.
اما کسی که لطفا و ببخشید را می بیند و متوجه « بهمن و باید» نیست، یا عمدا نمی خواهد آنها را ببیند « لطفا و ببخشید» را«پند»حساب میکند.
--
جمهوری ایرانی
یکطرفه دیدن ناسیونالیسها نیز چنین قصه ای دارد.مثلاً در شعار«جمهوری ایرانی».
برای کسی که اندکی در مورد فلسفه ی مسئله، آگاهی دارد، جمهوری جمهوری ست، دیگر رنگ خاک و ملیت و مذهب ندارد. جمهوری ایرانی همان مقدار بی معناست که جمهوری اسلامی.
یا جمهوری بودایی و یهودی. و یا جمهوری آمریکایی و آلمانی و فرانسوی.
ما «جمهوری در آلمان داریم» ولی جمهوری آلمانی نداریم. چون چیزی من در آورده و به زور یک « مفهوم ناسیونالیستی» ساختن است. صورت درست شعار چنین است« استقلال، آزادی- جمهوری، جمهوری»
مقوله «جمهوری» یک مفهوم « در فلسفه سیاسی » ست. در این علم، خوشبختانه مانند بیسوادهای ما آنرا به « رنگ خاک و مذهب و ملیت» نیالوده اند. و آلودگی بردار نیز نیست.
مگر اینکه کسانی بیسوادی و ناسیونالیست بازی پیشه کنند.
بعضی ها عادت دارند نان را با گوشهایشان بخورند ، و نه با دهانشان.
این ست که چنین شعارهایی میسازند و مطرح میکنند. و طوطی ها هم تکرارش میکنند.
با این توهم و خیال خام که مثلاً« جنبش را اعتلاء» می بخشند.
غافل از اینکه با همین مفاهیم و پسوندهای من درآورده، مانند حکومت،
« جمهوری» را از همین حالا،به لجن میکشند.
از زاویه دیگر، همانطور که جمهوریت با اسلامیت متضاد است، جمهوریت با ایرانیت(ایرانگرایی) نیز متضاد است.
در شعار « جمهوری ایرانی»، واژه «ایرانی»، اینجا در مقابل « اسلامی» انتخاب شده است. منظور از اسلامی یعنی « اسلامیت» یا اسلام گرایی. و منظور از ایرانی نیز «ایرانیت» یا صحیح تر « ایرانگرایی» ست . این هم یعنی « ناسیونالیسم ایرانی» که به معنی «ناسیونالیسم فارسی» ست. هسته ی این عبارت نیز « شونیسم و راسیسم فرهنگی-نژادی»میباشد.
که متضاد با مفهوم « جمهوریت» است. چرا که پایه ی جمهوری، دموکراسی یعنی( آزادی و برابری)ست.
ساده و مختصر ، جمهوریت، متد حکومتی است، غیر مورو ثی( غیر سلطنتی) ، زمانمند، با رأی و نظر مردم ، بر پایه ی دموکراسی( آزادی و برابری).
همانطور که در بالا آمد، مفهوم « ایرانی و ایرانیت» یا ایرانگرایی، که ناسیونالیسم فارسی ست ، چون متضاد با « آزادی و برابری»ست، چرا که بر پایه ی « شونیسم و راسیسم فرهنگی-نژادی» قرار دارد، ناقض جمهوریت است.
از اینروست که گفتم : کسانی عادت دارند نان را با گوشهایشان بخورند . و میخورند!
این ست که چنین شعارهایی میسازند و مطرح میکنند. و طوطی ها هم، تکرارش میکنند.
با این توهم و خیال خام که، مثلاً« جنبش را اعتلاء» می بخشند.
غافل از اینکه با همین مفاهیم و پسوندهای من درآورده، مانند حکومت، (در اصطلاح جمهوری اسلامی)
« جمهوریت» را از همین حالا،به لجن میکشند.