Alirza Ardabili · Stockholm
ممنون كيانيوش گرامي
بهزاد كريمي همه كانالها، ارتباطات و امكان اشراف دست اول به مسئله را هميشه داشته و دارد. متأسفانه از هيچكدام از اين امكانات استفاده نكرده است. كلي گويي، انشا نويسي غير كنكرت، ندادن منبع، نقل قول، آدرس، ارقام، اطلاعات مشخص، اين نوشته را به شبنامه هاي احساسي و حماسي زمان شاه عليه رژيم آنوقت كرده است.
نصيحت همه طرفهاي موهوم و بي آدرس به شيوه "وسط جويي و ميانه يابي" مرسوم كسي كه از موضوع بالكل بي خبر است. نقد اليار به اين مقاله بسيار عالي و حتي بالاتر از آن است.
بهزاد كريمي خوشنامترين چهره باقي از چپ در ميان بسياري از فعالين ملي است. خوانش دمكراتيك وي از سوسياليسم او را به سياستمداري منطقي و از هر جهت داراي توان گفتگو با همه طرفها از جمله جنبش ملي آذربايجان كرده است. اما آيا او از اين فرصت استفاده كرده است؟ مطلقا نه!
كاش حاضر به مصاحبه با رسانه هاي فعالي ملي آذربايجان شده بود.
كاش در جلسات و كنفرانسهاي برگزار شده از سوي فعالين ملي آذربايجان شركت كرده بود.
كاش براي خواندن و ريسرچ لازم در حد يك شاگرد مدرسه، وقت صرف ميكرد.
لازم نيست و ممكن هم نيست كه همه شعبات و فعالين جنبش چپ با همه نحله ها و بازيگران جنبش ملي آذربايجان در حشر و نشر دائمي باشند اما ممكن است كه چهره هايي از از هردو سو كه اعتماد، نزديكي فكري، شيمي فردي و ديگر مشتركات لازم را دارند، باهم در مراوده و يادگيري، تأثيرگيري و تأثيرگذاري باشند. بهزاد كريمي از هر جهت كانديد خوب و مناسب و خوشنام چپ براي به دوش گرفتن نقش يكي از اعضاي اين جنبش در گفتگو با فعالين ذربايجاني همزبان و همشهري خودش است. اما دريغ كه به هر دليلي هرگز متوجه مسئوليت خود نبوده است و هم خود را به انشاي گاهگاهي انشاهاي بي خطر و بي خاصيت از موضع ميانه جويي و عافيت طلبي و بي خبري از هر چيز كنكرت صرف كرده است.