آقای پورمندی عزیز، با تشکر از تلاش ارزشمند شما در ارائه صورت وضعیت جنبش مخالف ج.ا.
اما بنیان تقسیم شما نامشخص است که بر مبنای تاکتیک، استراتژی و یا برنامه آنها بوده است یا نه.
اگر شما واقعن خواستار گذار قهرپرهیز از ج.ا. هستید باید در پی همگامی و همقدمیِ وسیعترین نیروهای ایرانی باشید. ولی شما اصلاحطلبانی که به نام اصلاح ولی به کام ولایت مطلقه عمل میکنند را می ستائید و سازمان مجاهدین خلق و مشروطه خواهان را از صف مبارزه متحد مردم حذف می کنید.
بیشک شما بهتر از من می دانید سلطنتطبان طیف همگون نیستند. سلطنتطلبی مساوی با دیکتاتوری نیست. (سوئد و انگستان پادشاهی هستند و ج.ا. جمهوری).
ما نمی توانیم و حق نداریم مبارزه دیگران نفی کنیم. سازمان مجاهدین خلق در ایران ریشه تاریخی دارد و از سرسختترین مخالفان ج.ا. است و برنامه سکولار اعلام کرده است. (ما می توانیم به تاکتیک ها و دیگر نارسائیهای
یک جنبش قهرپرهیز تنها سلاحش اتحاد وسیع نیروهای سیاسی و تشکلهای مدنی است. بدون اتحاد وسیع و فراگیر، جمهوری اسلامیِ تا بن دندان مسلح علیه توده ها و نیروی های مبارز فلج نمی شود و به زانو در نمی آید.
جواز بقا و شرکت در مبارزه سیاسی در ایران فردا را مردم ما با حمایت خود از سیاست و برنامه های نیروها صادر می کنند. حال ما باید همهی توانمان را جمع و همه نیروها را همگام کنیم.
اما جنبش ما باید شرط مشخص داشته باشد و با آن معیار عمل کند. من این شرط را گذر قهر پرهیز از ج.ا. با برنامه دموکراسی و سکولاریسم می بینم. هر نیروئی این دو شرط را میپذیرد و تضمین میکند، باید دستش را بفشاریم و همگام با او مبارزه کنیم.
تندرستی و پیروزی شما دوست عزیز ارزوی قلبی من است،
احد قربانی دهناری