آدم نمی دونه خوشحال باشه یا

آدم نمی دونه خوشحال باشه یا ناراحت. از یه طرف تماشای سوختن لانه اراذل و اوباش رژیم و آگاهی مردم شجاع عراق دل آدم رو خنک میکنه. اما از یه طرف هم می دونیم که این ساختمان با سرمایه ملی مردم ایران ساخته شده و سوختنش یعنی این که از جیب این مردم فقیر باز دوباره هزینه خواهد شد. یعنی هم هزینه بازسازی، هم هزینه ملاخور شدن بخشی از هزینه بازسازی به مردم تحمیل خواهد شد. اگر کشور دیگری بود، ار رژیم عراق غرامت می گرفت. ولی اینها حتی قادر نیستند غرامت دوران جنگ رو بگیرند چه برسه به غرامتهای این چنینی.