آقای سعید محمدی، قدیم ها که
سازاخ
آقای سعید محمدی، قدیم ها که فامیلی در کار نبود، معمولا از پسوند شغل استفاده می کردند، مثلا رضا مسگر، رضا آهنگر و رضا نعلبند وووو البته کسی که در آن موقع قشوچی دربار و بعدا سفارت انگلیس بوده، قطعا
بخاطر داشتن شغل دائم دولتی در همچو مکانهائی بخودش افتخار هم می کرد، این که بعدا بر حسب قضای روزگار و صلاح دید انگلیس به عرش علا برده شده، آن امر دیگری است، در ضمن ترکهای آزربایجان معمولا گرایشات نژادپرستانه ندارند، برای نمونه دهها شاعر ترک بزبان فارسی شعر گفته اند و دهها خواننده بزبان فارسی ترانه خوانده اند ولی شما تا به حال کسی را سراغ دارید که فارس زبان باشد و بزبان ترکی حتی یک بیت شعر بسراید؟ و یا خواننده ائی را می شناسید که بزبان ترکی ترانه ائی خوانده باشد؟ این ها نماینگر چیست؟ آیا اینها نماینگر تنگ نظری و انحصار طلبی نمی باشد؟ جامعه فارسی یک دایره ائی بسته دور خود کشیده و قادر نیست خارج از آن دایره را ببیند، و همیشه طلبکارانه دیگر ملل را زیر سئوال می برد، و اگر کسی هم سئوالی بکند که چرا زبان مادری ما را ممنوع کرده اید؟ یا تهمت تجزیه طلب زده می شود و یا با توهین و تحقیر و تهمت و تهدید روبرو می شود. البته گفتن این حرفها برای شما ها مثل تشریح تئوری تکامل داروین به یک شیخ می باشد که از بس نماز خوانده پیشانیش پینه بسته.