ایرانی روی هم رفته طماع است

اندازه نگه نمی دارد
ایرانی به راستگویی چندان پایبند نیست و از هنگامی که سعدی گفته :دروغ مصلحت آمیز به از راست فتنه انگیز. هر دروغ دیلی را مصلحت آمیز قلمداد میکند. از طرف دیگر اصرار ندارد که طرف گفته های او را باور کند و هر گاه مچش را بگیرند با لبخندی به دروغ بودن گفته های خود معترف میشود
ایرانی میتواند مدتها خشم و ناراحتی را در خود مخفی نگه دارد تا لحظه مناسب برای انتقام فرا رسد
قوه ابداع چندانی ندارد اما در کار تقلید سخت کوشاست
به سهولت میتوان با پول خریدش اما این رشوه گیری اغلب تحت عنوان دیگری انجام میپذیرد
ایرانی میل خاصی به خیابانی دارد و چیزهای پنهانی و اسرار آمیز دارد هر انجمن پنهانی توجه اورا جلب میکند برای هر فرقه جدید فورا طرفداری بسیاری پیدا میشود
لعن و نفرین و فحش های ایرانیان نیز از میزان آنهاست معمولا هدف فحش شخص نیست بلکه خانواده یا قبور مردگان وی است
سفرنامه پولاک
لازم به ذکر است که پولاک در این کتاب ایرانی را معادل فارس به کار برده است