سالام اليكيم

امروز ۱۴ مرداد است.

انقلاب ؟ مشروطیت ؛

در سال های ۱۲۸۷ و ۱۲۸۸ هجری شمسی ، آزادیخواهان تبریز ، گُردی و دلیری از خود نشان دادند و با خودکامگی و بی قانونی جنگیدند ، محمد علی شاه خودکامه را عزل و حکومت قانون را مستقر کردند.

چند سال بعد ، دست سیاست ، آذربایجان صادق و فرسوده از جنگ و قحطی سال های پیش را ، اینچنین آماج کین خود قرار داد.

۱- شهید ستارخان به دور از پایگاه مردمی خود ، در پارک آتابک تهران ، بدست یفرم داشناک تیر خورد و بدست کسانی که همپای روس و انگلیس و فرانسه ، به دنبال ارمنستان بزرگ بودند ، از صحنه حذف شد.

۲- مار شیمون " سردسته آشوریان " آندرانیک " سر دسته ارمنیان "
و سیمتقو " سردسته کردان "
در پناه حذف شهید ستارخان و تبریز از مبارزه ، آذربایجان غربی را با یاری دولت های فرانسه و آمریکا و انگلیس ، مورد تاخت و تاز قرار دادند و چهارصد هزار نفر را شهید کرده و دست به تصاحب سرزمین زدند.

۳- جنبش شیخ محمد خیابانی به خاک و خون کشیده شد.

۴- سلطنت قاجار که با استقرار قانون و منش دموکرات احمد شاه می رفت ، که راه اصلاح و ترقی را پیش بگیرد ، با کارگردانی انگلیس و اردشیر ریپورتر زرتشتی ، به سلطنت شونیستی و قلدر و ضد قانون پهلوی تغییر یافت و حقوق ملی و سرزمینی و هویتی آذربایجان لگد مال شد.

اگر مردم آن روزگار ، بازی بزرگ اروپائیان را در حذف عثمانی و قاجار متوجه می شدند و برای دست آورد کوچکی ، پایداری و اقتدار و پایداری بزرگ خود را از دست نمی دادند ، اصلاحات تدریجی و قانون مداری عثمانی و قاجار خیلی بهتر از تلاطمات یکصد و ده ساله اخیر جواب می داد و توش و توان و انرژی ملت و مملکت در وقایع ۱۳۲۰ ، ۱۳۳۲ ، ۱۳۵۷ در حذف سلطنت خودکامه پهلوی ها ، به هدر نمی رفت و در جغرافیای پیرامون ، خاندان ها و گروه های سیاسی سرکوبگری همانند :

سعودی ها
صهیونیست های نژاد پرست اسرائیل
حزب بعث عراق
حزب بعث سوریه
و قذافی و....

را نداشتیم.

در حرکات سیاسی بایستی مواظب کفتارانی بود که پیری و سستی شیر را به انتظار نشسته اند.

عزیز رنجبری قوزوللو
۱۳۹۹/۵/۱۴

*- این نوشته که اندکی تلخیص شد ؛ هجده سال پیش به درخواست یک نشریه دانشجوئی دانشگاه آزاد مراغه نوشته شده‌ بود ، ولی اجازه چاپ نیافت