چند نکتە برای این گیلاخەهای

این گیلاخە های پان تورک هنوز نمیدانند زبان کوردی یکی از زبانهائی است کە زبانشان برای تمامی حروف زبانهای جهان میچرخد و میتوانند هر حروفی را ادا کنند اتفاقآ این شما تورکها هستید کە زبانتان برای بسیاری از حروف نمیچرخد مثلآ بە قشنگ میگوید گشنگ ، بە قادر میگوئید ، گادر ژ اصلآ نمیتونید ادا کنید چون در حروف الفبایتان وجود ندارد و بسیاری از حروف دیگە لازم نیست از این هزیانات بفرمائید کوردها در همین بلاد غرب نیز برای یاد گیری زبانهای اوروپائی خیلی خیلی از شماها استعدادشان اتراک بهتر هست

در رابطە با گیلاخەی دیگر پان تورک از امروز هر هزیانی در رابطە با آذربایجان غربی جعلی و ورمیە بیان کنید ما نیز گوشەهائی از تاریخ کوردستان را انتشار خواهیم داد .
هزبانیان
هزبانیان دودمانی کردتبار بودند که از پیش از میلاد مسیح تا چند سده پس از هجرت پیامبر اسلام کم و بیش بر نواحی وسیعی از کردستان حکمرانی می‌کردند. قلمرو حکومت آنان در دوره‌های مختلف تغییر می‌کرد، اما به‌طور کلی می‌توان گفت از ارومیه تا اربیل را در بر می‌گرفت.

حسنویه
در قرن دهم میلادی (۹۵۹ م) حسن برزیکانی که رئیس قبایل کرد برزینی (بارزانی؟) بود خود را به فرمانروایی شرق کردستان رسانید و دینور و همدان و نهاوند را فتح کرد و دولت مستقل حسنویه (۳۴۸–۴۰۵ ق) را بنیان‌گذارد. فرزند او ناصرالدین (۹۷۹–۱۰۱۴ م) و نوه اش ظهیران هلال ابن بدر (۱۰۱۵–۱۰۱۴ م) می‌باشند اینان از آل بویه اطاعت می‌کردند. حکومت حسنویه تا ۴۰۵ ق. ادامه یافته‌است. این سلسله به دست بنی عیاران از بین رفت.

بنی عیاران
بنی عیاران (۴۰۱ تا ۵۱۱ ق) سلسله مستقل کرد در غرب ایران از بازماندگان خاندان حسنویه بودند. آخرین حاکم حسنویه امیر طاهر برزینی، است که توسط ابوالشوک (حسام الدوله) حاکم سلسله بنی عیاران از بین رفت. حکومت بنی عیاران تا ۵۱۱ ق. دوام داشته‌است. با حمله ترکمنهای سلجوقی سلسله بنی عیاران از بین رفته و مقدمات حکومت اتابکان لرستان به وجود آمد.

مروانیان
در سال ۹۹۰ میلادی به هنگام مرگ کردباد حکمران انتصابی خلیفه برادرزاده اش ابوعلی مروان، حکمران نواحی دیاربکر، میافارقین آمیدنی (آمید) و نصیبین را به دست آورد. این مناطق بعد از مرگ عضدالدوله دیلمی از دست آل بویه خارج شده بود. اینان که به مروانیان معروف شدند بعدها از خلیفه عباسی روی گردان و به فاطمیان گرویدند.
روادیان
روادیان[۱][۲][۳] (۹۵۵–۱۰۷۱[۴])، دودمانی کرد تبار بودند که بر تبریز، آذربایجان و مُکریان در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم میلادی حکومت می‌کردند. روادیان در نیمهٔ دوم قرن دهم و بیشتر قرن یازدهم میلادی بر مُکریان و آذربایجان و بخش‌هایی از ارمنستان حکومت می‌کردند.مرکزیت تبریز و مراغه حکومت آن‌ها بود.

شدادیان
شدادیان نام خاندانی کرد از اران ارمنستان است که در فاصله سال‌های ۳۴۰ تا ۴۸۰ هجری قمری در نواحی باکو، گنجه و بردع حکومت کردند. نام برخی از شخصیت‌های مهم آن‌ها لشکری، فضلون و ابوالاسوار شاوور، در اشعار و منابع تاریخی آمده است. شدادیان در جنگ‌های اسلام با روم، طوایف گرجی و ارمنی نقش برجسته‌ای داشتند.
ایوبیان
صلاح‌الدین ایوبی (۵۳۲ ق. - ۱۷ صفر ۵۸۹ ق) یکی از سرداران کرد و مسلمان جنگ‌های صلیبی بود. از دوره صلاح الدین سرداران کرد توانستند فراتر از منطقه‌های کردنشین قدرت خود را بسط دهند. با پیروزی صلاح‌الدین ایوبی در جنگ‌های صلیبی، صلاح‌الدین ایوبی به حکومت رسید. وی مؤسس سلسله ایوبیان است.

ایوبیان دودمانی کردتبار بودند که از ۱۱۷۱ تا ۱۲۶۰/۱۲۵۰م در مصر و سوریه و عراق فرمانروایی کردند. پایتخت‌های ایشان دمشق و قاهره بود. تنها حلب تا سال ۱۳۹۰ م. در اختیار خاندان ایوبی (ایوبیان) قرار داشت. توان و خصوصیات جنگی صلاح الدین او را به عنوان یکی از قهرمانان افسانه‌ای جنگ با صلیبیون درآورد.

حکومت‌های کرد
سلسله‌های آتریان،هزبانیان، حسنویه، بنی عیاران، فضلویه،مروانیان، شدادیان،روادیان،ایوبیان و اردلان از نژاد قبایل ایرانی کرد بودند.