سالام اليكيم

انسان امروز به فکر حفظ بزرگترین میراث بشری خویشتن افتاده است، میراثی که در قرون اخیر به تاراج اصحاب نسل ‌کشی و نژادپرستی رفته است. پاسداشت زبان مادری بیش از هر جای دیگری متوجه کشورهایی چون ایران است،
حفظ فرهنگ تنها درحفظ کتیبه‌ها و نسخه‌ها و سنگ ‌قبرها نیست، در حفظ میراث زنده‌ای بنام زبان مادری نیز هست و همه زبان‌های رایج از جمله ترکی (یکی از باقاعده ترین و باارزش ترین زبانهای دنیا) را شامل میشود.
سیاست گذاران فرهنگی و زبانی که منجر به ذوب فرهنگی و زبانی می‌شوید، باید توجه داشته باشید که : “اگر شما آموزش و ترویج یک زبان را قدغن و غیر قانونی کنید، در نهایت، آن زبان را حذف می کنید و با از بین بردن آن زبان، فرهنگ آن گروه زبانی را نیز نابود می کنید و در نهایت خود آن مردم را حذف از بین می برید. ممکن است که آنها بصورت فیزیکی از بین نروند اما آنها دیگر خودشان نیستند بلکه تبدیل به دیگرانی شده اند که به زبان و فرهنگ دیگری تعلق دارند. آنها دیگر موجودیت ندارند.”