ســـالام دوســـلار
lachin
عنوان مقاله:
از زبان تورکی بگم واستون.... یاشاسین آنا دیلی
ســـالام دوســـلار..
این قطعه از « امید علی » را دختر برادرم از تبریز فرستاد. جا دارد که با زبان و ادبیّات خود بیشتر آشنا شویم. تا آنجا که خواهیم توانست, در برابر هویت قومی و زبان سازی
برای ما تورک توسط دیگران خواهیم ایستاد.
امیدعلی:
از زبان تورکی بگم واستون؟
ما كدو را قاباق / خاک را توپراق میگوییم..............
خشكسالی را اگر قوراق / سرمای سخت را سازاق میگوییم...........
شاخه درختان را بوداق / سنبل گندم را باشاق میگوییم..............
وصله را ياماق / پيراهن كلفت را قازاق میگوییم...................
هر وسيله پرواز را اوچاق / هر وثيقه ممنوع را قاچاق میگوییم.............
داس قوسیشكل را اگر اوراق / قوس رنگينكمان را قوشاق میگوییم...............
بر مسافتهای دور اوزاق / دورتر اگر باشد ايراق میگوییم...............
عضو پايه بدن را آياق / عضو داخل بدن را دالاق میگوییم...................
گلاب به رويت تهوع را قوساق / هرچه ممنوع شود اگر ياساق میگوییم.................
اندكی قبل را بيرآز قاباق / قبلتر را ولی باياق میگوییم...............
كلاف و نخ توپی را يوماق / چاشنی غذا را سوماق میگوییم..............
آغوش گرم و صميمی را قوجاق / خود گرما را سيجاق میگوییم..................
نام و نشان كردن كسی را آداق / آزمودنش را ولی سيناق میگوییم..................
درك و فهم آدمی را قاناق / كاسه غذا را چاناق میگوییم..............
كودک و بچه را گاهی اوشاق / چوبدستی را ولی چوماق میگوییم..............
خر باركش را ائششک و اولاق / زين و چرم اسب را ياراق میگوییم.....................
تكيهگاه و حامی را داياق / روش و سبک و راه را ساياق میگوییم..................
كلاهخود و سرپوش را پاپاق / شانهی موی سر را داراق میگوییم...................
تختخواب شبانه را ياتاق / روشنیبخش شب را چيراق میگوییم.................
گوشه و جای دنج را بوجاق / گوشه و كنار چيزی را قيراق میگوییم...................
ايستگاه نَقليات را دوراق / پرسوجوی نشانی را سوراق میگوییم....................
لبولوچه انسان را دوداق / گوش شنوايش را ولی قولاق میگوییم....................
شخص بسيار ابله و گيج را مایماق / كنجكاوی را ماراق میگوییم......................
درب و درپوش ظرف را قاپاق / آتش زير آن را اوجاق میگوییم......................
شيرمردِ دلير را قوچاق / چاقوی تيز را پيچاق میگوییم............................
خانههای كوچکِ سرا را اوتاق / بخش انباريش را قالاق میگوییم...................
تله و دام توركی را دوزاق / ميهمانِ خانه را قوناق میگوییم..................
برگ درخت را یاپراق / پرچم کشور را بایراق میگوییم.................
یاشاسین منیم گۆجلۆ آنا دیلیم..
با ادبیات و زبان خود همراه باشیم....
بهترین ها را برایتان آرزومندم...
امیدعلی:
از زبان تورکی بگم واستون؟
ما كدو را قاباق / خاک را توپراق میگوییم..............
خشكسالی را اگر قوراق / سرمای سخت را سازاق میگوییم...........
شاخه درختان را بوداق / سنبل گندم را باشاق میگوییم..............
وصله را ياماق / پيراهن كلفت را قازاق میگوییم...................
هر وسيله پرواز را اوچاق / هر وثيقه ممنوع را قاچاق میگوییم.............
داس قوسیشكل را اگر اوراق / قوس رنگينكمان را قوشاق میگوییم...............
بر مسافتهای دور اوزاق / دورتر اگر باشد ايراق میگوییم...............
عضو پايه بدن را آياق / عضو داخل بدن را دالاق میگوییم...................
گلاب به رويت تهوع را قوساق / هرچه ممنوع شود اگر ياساق میگوییم.................
اندكی قبل را بيرآز قاباق / قبلتر را ولی باياق میگوییم...............
كلاف و نخ توپی را يوماق / چاشنی غذا را سوماق میگوییم..............
آغوش گرم و صميمی را قوجاق / خود گرما را سيجاق میگوییم..................
نام و نشان كردن كسی را آداق / آزمودنش را ولی سيناق میگوییم..................
درك و فهم آدمی را قاناق / كاسه غذا را چاناق میگوییم..............
كودک و بچه را گاهی اوشاق / چوبدستی را ولی چوماق میگوییم..............
خر باركش را ائششک و اولاق / زين و چرم اسب را ياراق میگوییم.....................
تكيهگاه و حامی را داياق / روش و سبک و راه را ساياق میگوییم..................
كلاهخود و سرپوش را پاپاق / شانهی موی سر را داراق میگوییم...................
تختخواب شبانه را ياتاق / روشنیبخش شب را چيراق میگوییم.................
گوشه و جای دنج را بوجاق / گوشه و كنار چيزی را قيراق میگوییم...................
ايستگاه نَقليات را دوراق / پرسوجوی نشانی را سوراق میگوییم....................
لبولوچه انسان را دوداق / گوش شنوايش را ولی قولاق میگوییم....................
شخص بسيار ابله و گيج را مایماق / كنجكاوی را ماراق میگوییم......................
درب و درپوش ظرف را قاپاق / آتش زير آن را اوجاق میگوییم......................
شيرمردِ دلير را قوچاق / چاقوی تيز را پيچاق میگوییم............................
خانههای كوچکِ سرا را اوتاق / بخش انباريش را قالاق میگوییم...................
تله و دام توركی را دوزاق / ميهمانِ خانه را قوناق میگوییم..................
برگ درخت را یاپراق / پرچم کشور را بایراق میگوییم.................
یاشاسین منیم گۆجلۆ آنا دیلیم..
با ادبیات و زبان خود همراه باشیم....
بهترین ها را برایتان آرزومندم...