- سلام. چه خبر ملیحه خانم. مبارکه. شنیده‌م رفتین برا آقا پسرتون خواستگاری.
- بعله ولی راستش هنوز معلوم نیست. فعلاً داریم درباره خانواده دختره تحقیق می‌کنیم.
- چطور مگه؟
- اخه یک مقدار مذهبی هستن خانواده ش.
- خودش هم مذهبیه؟
- نه خوشبختانه ولی خواهرش با یک آقایی ازدواج کرده که انگار روحانیه.
- خدا مرگم بده، مگه آدم قحط بوده؟
- نمی‌دونم والله. شانس ماست.
- حالا به شما که ربطی نداره.
- نه. ربط مستقیم نداره ولی خب کاره دیگه. نگرانیم.
- نگران چی؟
- خب یارو آخونده دیگه. حالا بشه باجناق پسر ما.
- چه اشکالی داره؟
- مگه خبرارو دنبال نمی‌کنی سارا جون؟ نمیدونی یارو آخونده با باجناقش...
- آهان از اون نظر.
- بعله. از همون نظر.
- ولی مگه شهر هرته؟ بخواد دست از پا خطا کنه آبروشو میبرین.
- نه عزیزم نمیشه. تازه یک چیزی هم بدهکار میشیم که چرا خبر رسونی کردیم؟ چرا فاش کردیم قضیه رو؟
- حالا میخواین چکار کنین؟
- والله پسرمون خیلی خاطر دختره رو میخواد. هرکار کردیم منصرف نشد. حالا این آخونده هم آدم بدی به نظر نمیرسه. اتفاقاً جلسه اول که واسه خواستگاری رفته بودیم خیلی استقبال کرد. گفت خودم عقدشون می‌کنم. خودم نوکرشونم!
- چی بگم والله.
- حالا امروز دو تا از ریش سفیدای فامیلو فرستادیم بی رودرواسی مستقیماً با خودش صحبت کنن بگن بالاغیرتاً میشه بهت اعتماد کرد که این ازدواج سر بگیره؟
- چی جواب داده؟
- والله اینا از صبح رفتن هنوز برنگشتن. می‌ترسیم هم صداشو دربیاریم. شمام بی‌زحمت پیش خودمون بمونه.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید